ေညာင္ပင္ေအာက္၌ အေမက ဝယ္စရာပစၥည္းအစံုကို စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚ၌ ခ်ေရးေနေလသည္။ ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္၌ က်င္းပေသာ ရတနာ့ဂူဘုရားပြဲတြင္ အေမက ေစ်းတန္းမွာေနရာတစ္ေနရာဝယ္ကာ ေရာင္းခ်မွာမလို႔ျဖစ္သည္။
ရတနာ့ဂူဘုရားပြဲက အမရပူရသားတို႔ အားထားရေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ငွက္ေလွာ္ျခင္း၊ ကန္ေတာ့ပြဲေရာင္းျခင္း၊ ျမန္မာ့မုန္႔မ်ိဳးစံုေရာင္းျခင္း၊ ဝါးႏွင့္လုပ္သည့္ အသံုးအေဆာင္တို႔ေရာင္းျခင္း စသည္ျဖင့္ စီးပြားေပါင္းစံု ေငြဝင္ေသာအခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္၌ မ႐ွိဆင္းရဲသူတစ္ခ်ိဳ႕ ေစ်းေရာင္းရင္ေတာင္ ရက္ပိုင္းေလာက္ေတာ့ ဝင္ေငြအလံုအေလာက္႐ွိပါသည္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ ဝင္ေငြအားထားရာတစ္ခုျဖစ္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နတ္နန္းမွာ ကခုန္က်သည့္နတ္ကေတာ္တို႔ ပိုက္ဆဲမ်ားၾကဲတဲ့အခါ လုေကာက္လို႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ကိုေတာ့ သူလည္းႀကိဳက္ပါသည္။
ေကာင္းကင္က ဦးေလးစိုးမငွါးေတာ့သည့္အတြက္ အိမ္ေ႐ွ႕မွာထားထားရေသာ ငွက္ကိုစဥ္းစားမိကာ....
"သားလည္း ငွက္ထြက္ခ်င္တယ္ အေမရာ"
ဦးေလးစိုးက အရင္ႏွစ္ထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္ငွက္႐ွိၿပီဆိုေတာ့ သူတို႔ဆီကငွက္ကိုမငွါးေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလည္း ေခ်ာင္းထဲမွာ ငွက္ထားကာ လူတင္ခ်င္သည္။ သူတို႔ေနတဲ့ ေတာင္ႀကီးရပ္ကြက္ကေန နတ္နန္းသို႔ ေရဝင္စိမ့္အင္းျဖစ္သည့္ ေဒသအေခၚပန္းဘဲေခ်ာင္းကေနတစ္ဆင့္ သြားက်တာ႐ွိသလို၊ အထက္နန္းေအာက္နန္းကို ရြာထဲကေနေျခလ်င္မသြားဘဲ ပန္းဘဲေခ်ာင္းကေန ေလွနဲ႔သြားတဲ့သူ႐ွိသည္။ တမင္ေလွစီးသည့္သူမ်ားေတာင္ ႐ွိသျဖင့္ ေလွသမားမ်ားအတြက္ ရတနာ့ဂူပြဲက ပိုက္ဆံအဝင္ဆံုးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမက ငယ္ေသးသည္ဟုဆိုကာ သူ႔ကိုမလုပ္ခိုင္းေပ။
YOU ARE READING
အို....ဤအခ်စ္မ်ားရယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆံုဖို႔ခက္ရတယ္(Completed)
Teen Fictionအို....ဤအချစ်များရယ် ဘာကြောင့် ဆုံဖို့ခက်ရတယ်(Zaw and Uni)