အမရာဘရဏီ့အတြက္ ေန႔တစ္ရက္ရဲ႕ မနက္ခင္းပိုင္းတာဝန္ဟာ ဝရန္ဒါမွာရပ္၍ အေဖ၊အေမႏွင့္အကိုႀကီးတို႔ရဲ႕ ကားကေလး ျခံထဲကထြက္သြားျခင္းအား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ကားကေလး ျခံထဲကထြက္ကာ ညာဘက္သို႔ ခ်ိဳးေကြ႔ထြက္သြားမွ အမရာက လြတ္လပ္သြားသလို ခံစားမိ၍ ျပံဳးလိုက္မိကာ အထဲသို႔ျပန္ဝင္လာခ့ဲသည္။
ဆယ္တန္းေျဖၿပီးထားေသာ အမရာက ပိတ္ရက္မွာ ခ်က္ခ်င္း သင္တန္းေတြမတက္ေသးဘဲ ပင္ပန္းထားသမွ်ကို အနားယူေနျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ျငား ဘာသာစကားသင္တန္းေတြ စတက္တာႏွင့္ modelသင္တန္းကိုပါတက္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ထားပါသည္။ ထိုအတြက္ ကိုကို႔ကို အကူအညီေတာင္းရေပဦးမည္။ ကိုကိုကေတာ့ သူ႔စိတ္ကို နားလည္ေပးႏုိင္ဆံုးလူျဖစ္၍ ရင္ဖြင့္ရအေကာင္းဆံုးလူျဖစ္သည္။
အမရာက အခန္းထဲျပန္ဝင္သြားလိုက္သည္။ သူ႔အခန္းထဲမွာ ေလ့က်င့္ေနက်ျဖစ္ေသာ catwalkေလွ်ာက္နည္းအား တစ္ဖန္ျပန္၍ ေလ့က်င့္မည္ျဖစ္သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာႏွင့္ မွန္ေ႐ွ႕သြားကာ ေျခမ်က္စိထိ႐ွည္ေသာဂါဝန္အား ေပါင္ရင္းထိအက်ပ္ပံုစံျဖစ္ေအာင္ ခါး၌ခ်ည္လိုက္ေတာ့ ေသးသြယ္တဲ့ သူမေျခတံေလးက အကာအကြယ္မ႐ွိ ေပၚလာသည္။ ၿပီးေတာ့ လက္႐ွည္ကိုခြၽတ္ကာ ထိုလက္စအား ရင္ဘက္ထဲထည့္ေတာ့ လွလွပပ သြယ္စင္းေနသည့္ လည္တံေလးက ထင္းလာခ့ဲသည္။ ထံုးထားေသာဆံေကသာကို ျဖည္ခ်လ်င္ ခါးထိ႐ွည္ေသာ ဆံပင္ေတြက လွလွပပေျဖာင့္စင္းေနေလသည္။ ေဒါက္အျမင့္မ႐ွိသျဖင့္ ေျခဖ်ားေထာက္ကာ လက္ကိုခါး၌ေထာက္ထားလိုက္သည္။ ထိုသို႔ခါးေထာက္ရာတြင္လည္း ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္လက္က တစ္တန္းထဲျဖစ္ေနလို႔မရ လက္ကအနည္းငယ္ ေနာက္ေရာက္ရေပမည္။
ျပံဳးေနသည့္မ်က္ႏွာအေနအထားကေန catwalkစေလွ်ာက္မည္ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာထားကို တည္ထားလိုက္သည္။ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းကို ယံုၾကည္စြာနဲ႔ လွမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္တစ္လွမ္းအား လွမ္းလိုက္သည့္အခါ လွမ္းၿပီးသားေျခေထာက္ရဲ႕ ေ႐ွ႕တည့္တည့္ မ်ဥ္းေျဖာင့္အေနအထားမွာ ေျခခ်လိုက္သည္။ ေျခလွမ္းမ်ားစြာ ထိုသို္လွမ္းၿပီးေနာက္ ေနာက္ျပန္လွည့္သည့္အခ်ိန္၌ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို အနည္းငယ္ခ်ဲကာ ညာဘက္ေျခေထာက္ရဲ႕ ေထာက္ထားသည့္ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို အားျပဳ၍ ဆံပင္ေတြဝဲသြားေအာင္ထိ လွည့္လိုက္ၿပီး catwalkျပန္ေလွ်ာက္ကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး......
YOU ARE READING
အို....ဤအခ်စ္မ်ားရယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆံုဖို႔ခက္ရတယ္(Completed)
Teen Fictionအို....ဤအချစ်များရယ် ဘာကြောင့် ဆုံဖို့ခက်ရတယ်(Zaw and Uni)