SC 1: I'm Back
Raqui's PoV
Paris...
Prague...
Vienna...
Stockholm...
Copenhagen...
Oslo...
London...
I laughed.
Yeah, just to move on I spent a lot of money. Well, I think naging useful naman yun dahil naging maayos naman ang lagay ko. Para akong nawalan ng problema habang naglalakbay ako sa ibat ibang mga syudad. Madaming mga tao ang nakasalamuha ko, ibat ibang lahi. Pero iisa lang ang pakay. Ang maging masaya. Madami akong naging kaibigan. Kahit na hindi ganoon katagal naging close agad kaming lahat. Well, siguro nakatulong din ang paglalakbay kong ito sa pagiging anti-social ko.
Madami akong naging kakilala. Yung iba, ibang lahi... yung iba naman ay mga pilipino din, masaya. Masaya ang maglibot libot at kalimutan ang mga nangyari at mga nangyayari.
Ang saya...
Napaka-saya...
Ngunit tulad ng isang panaginip, kailangan ko ring bumalik sa realidad. Na hindi nag-eexist ang pang matagalang kaligayahan. Kailangan kong bumalik. Kailangan kong ipakita na iba na ako. Na iba na ang babaeng mahina na nakilala nila noon. Na puro yabang lang ang alam. Na puro ganda lang at talino. Ngunit estupido pag-dating sa buhay at sa pag-ibig.
Those problems that I encountered. They're the reason why I learned to fight and find the true meaning of my life. The true meaning of love.
Na hindi lang pala sa isang romantikong relasyon makikita ang love. Hindi lang sasaya ang buhay mo kapag marami ang humahanga at nagmamahal sayo. I learned a lot. Thanks to the people whom hurt me. Thanks to them I figured out who truly I am.
---
Ang mainit na sikat ng araw sa Pilipinas ang bumati saakin pagkalabas na pagkalabas ko palang sa eroplano na aking sinakyan pabalik ng bansa.
Ang saya na makabalik dito sa bansang kinalakihan ko. Hay... I missed a lot of things. I missed a lot of talking with tita... and I missed a lot of my new true friends.
Nung mga nakaraang buwan kasi ay sa video chat lang kami nagkakasama. Puro kwentuhan lang about sa mga nangyari sa araw namin and brief info sa nangyayari sa pinas. Puro yun kang ang nangyayari every day. Yup! Everyday talaga kami magkausap na para bang hindi na talaga kami magkikita kita kapag bumalik na ako galing sa pag-tatravel ko around the world.
But now I know na makakasama ko na ulit sila. Na makakapag-bond na ulit kami tulad ng dati. Na magagawa na ulit naming mabuhay ng normal.
Now... magiging masaya ang buhay ko because I know na hindi naman ako iniwan nila mom and dad. Na narito lang sila sa puso ko. Nandyan naman si tita Mart at si Raven at ang pinsan niya.
Magiging masaya ako kasi kahit papaano ay may bago na akong buhay. Bagong pamilya. At bagong pag asa at pangarap sa buhay.
I remember, noong bago pa ako maaksidente. I dream a lot of things. Money, honor, beauty, fame... and everything I want to be. But then I realize lately na hindi ko naman pala kailangan ng lahat ng iyon sa buhay ko because family... family talaga ang mas mahalaga.
Dati hindi naman sila ganung kahalaga para saakin. Well, we bond a lot of times when they are still alive. Pero hindi tulad ng pagpapahalaga ko sa kanila ngayon... hindi ko naparamdam sa kanila kung gaano at kung ka-grabe ko sila kamahal. Na mahal na mahal ko talaga sila.
BINABASA MO ANG
Her Bakitlist: An Inspiration-shit Series First Novel
Spiritüel(Partially Edited) A girl with her Bakitlist. 1st @ Bakitlist on Sep. 22, 2021 ----- Finished Sep. 22, 2021 By: Authorwhocannotwrite