PAPARAZZİ | Zayn Malik

8.BÖLÜM

Bu bölüm düzenlenmiştir.
-KURGUDA FARKLILIK OLABİLİR.-

Huzursuzca yerimde kıpırdadım.
Daldığım rüyalar aleminden bilincimi kurtarabilmiştim. Yüzükoyun yattığım yatakta sırt üstü döndüm.
Terlemiştim.
Uykuya hala doymamıştım ama aynı zamanda hasta da hissetmiyordum. Ağrım veya sancım yoktu.
Gözlerimi hala açmamıştım ve terlediğim için alnımdan yüzüme doğru akan damlalar beni rahatsız ediyordu.
İçerisi 100 derece miydi?

Yavaşça önce bir gözümü açarak direkt karşıya baktım. Karşımda bir manzara vardı; rüya içinde rüya görüp görmediğimi sorguladım. Diğer gözümüde açarken aynı zamanda doğrulmuştum. Üzerimde çok yumuşak ve sıcaklamamı sağlayan bir yorgan vardı; neredeyse boğulacaktım. Yorganı üzerimden attım.
İçerisine yabancı olmadığım bir odadaydım ve yine hiç yabancı olmadığım bir kokunun içindeydim.
Ve karşımda daha önce benimde dokunduğum bir masa vardı. Bu masa benim hardal renkli defterde bana benzeyen o resimi gördüğüm masaydı.
Bunu düşününce irkildim.
O masanın önünde bana arkasını dönen bir şahıs vardı.
Bu oda bana ait bir yer değildi. Burada ne işi vardı?
Hayretle koyu yeşil örgü kazak ve kot pantolon giyinmiş adama baktım. Masaya eğilmişti.
Aklıma David gelmişti.
Belkide Düşmanımı alt etmişti ve benide buraya getirmişti?
Çünkü bu adamın kızıla çalan kahve saçları düşmanımın gece karası saçlarına benzemiyordu.
Bir dakika.. David yarı beyaz yarı sarı saçlara sahipti.
"Sende kimsin!" Dedim düşüncelerimden sıyrılırken. Sesim güçlü çıkmıştı.

Adam elinde tuttuğu kağıtlarla bana dönerken "çok üzgünüm seni uyandırdım mı?" Diye karşılık vermişti bana.
Koyu mavi gözleri gülümsediği için kısıktı. Yeni çıkan sakallar, yüzünün masum ifadesini kırmıştı.
Neden bana gülümsüyordu?

"Kimsin sen?" Diye yinelerken yatağın yanında duran komidinin üzerindeki bardağı almıştım.

"Hey, hey.." dedi bana doğru bir adım atarak. "Sakin ol.."

"Uzak dur benden!" Elimdeki bardağı fırlatırken o elleriyle başını korumuştu. Bardak duvara çarpıp büyük bir gürültüyle parçalanmıştı.
Komidinin üzerindeki içi yarısına kadar su dolu sürahiyi de elime aldım.

"Yok artık.. Tanrım deli misin sen?" Dehşete düşmüştü. Ama bu adam kimdi ve ben neden buradaydım? Ayrıca burası Zayn'in eviydi o neredeydi?

Elimdeki cam sürahiyide duvara fırlatmıştım. Amacım kimseye zarar vermek değildi sadece burdan gitmesini istiyordum. "Neden ben uyurken bu odadasın sen! Benden uzak dur, benden uzak dur!"
Cam sürahi duvarda parçalanırken su etrafa saçılmıştı. Açık gri duvar su ile biraz koyulmuştu. Su biraz masanın üzerine gelmişti kağıtların çoğu ıslanmıştı..
Adam elindeki kağıtları yere atıp bana doğru geldiğinde ayağa kalkıp yatağın üzerine çıktım. Elime geçen yastığı ona fırlatmam onu durdurmuştu.

"Sakin ol!" Diye bağırmıştı. Hem beni burada yutuyor hemde bana bağırıyordu?

"Bana yaklaşma!" Boğazım acımıştı çok fazla bağırmıştım. "Bana sakın yaklaşma!"

"Sen tam bir kaçıksın!"
Bu dediğine elime aldığım diğer yastıkla karşılık vermiştim. Yüzüne çarpan yastık onu sinirlendirmişe benziyordu.
Yatak odanın tam ortasında duruyordu ve ben yatağın ondan uzak olan tarafından aşağı inerek elime gelen bir süs eşyasını aldım.

"Eğer bana yaklaşırsan kafana yiyeceğin en son şey bu olacak. Çünkü öldükten sonra kafana yiyen diğer şeyleri hissedemeyeceksin!"

Sıkkınlıkla bir nefes verdi.
"Sana zarar vermeyeceğim.."