PAPARAZZİ | Zayn Malik

32.BÖLÜM

Bu bölüm düzenlenmiştir.
-KURGUDA DEĞİŞİKLİK OLABİLİR

Hala uykumu alamamış gözlerim, kulak arkasına sıkıştırdığım dağınık saçlarım ve sanki kafamın içimde orkestra varmış gibi hissettiren baş ağrım..
Kuru dudaklarımda hafif çatlamalar vardı. Ve ben acısına rağmen dişlerimi dudaklarıma bir kez daha geçirerek kanamasını umursamamıştım.

Çatık kaşlarım başımın ağrısını daha da fazlalaştırsa da bunu yapmaktan vazgeçmedim.
"Bunda bir yanlışlık olabilir mi?" Diye sormuştum. Ama bu daha çok bir umuttu.

Gözlerimdeki batma hissi her zamankinden yoğundu. Hala uykumu alamamış olmam büyük bir dertken elimde tuttuğum fatura daha büyük bir dert gibiydi.

"Tekrar inceliyorum."
Adam bunu bana bir ezik gibi hissettirerek söylemişti. Gerçekten bu otele girerken bu kadar çok kalacağımı düşünmemiştim ve zorunluluktan kalmıştım.
Ve faturada yazan miktar benim dudağımı uçuklatmıştı. Eğer bu parayı buraya ödeyecek olursam hiç param kalmadan hayatıma devam edeceğim anlamına geliyordu bu.

"Bayan.." diye tekrar konuştuğunda yaslandığım duvardan kendimi çekerek bilgisayar başındaki sarışın çocuğa baktım. "Hiçbir yanlışlık yok. Tam olarak ödeyeceğiniz tutar üzerinde yazıyor."

Uyandığımdan beri Zayn'i hiç görmemişim.
Neredeydi acaba..
Gözlerim devirme isteğimi bastırmam çok zor olmuştu ama bunu başarabildiğimde acı gerçeği birazdan yaşayacak biri olarak kolumdaki çantamdan cüzdanımı aldım.
Şu an elimde çok sınırlı bir miktar vardı ve geri kalanını ömür boyu borçlanmak için kredi kartım ile ödemek zorunda kalacaktım.

Yarısını bile karşılamayacak olan paranın bir kısmını adama uzattığımda bana kaşlarını çatmıştı. Ama konuşmasına müsaade etmeyerek kredi kartınıda çıkarmıştım.

"Geri kalanını buradan çekin,lütfen."

Rahatlamış bir ifade ile başını sallarken elimden kartı almıştı.
Para hala önünde duruyordu ona dokunmamıştı.
"Şifreniz,lütfen."

Ona cevap vermeyerek şifremi girdim ve beni soymasına izin verdim. Tanrı aşkına burası gerçekten soyguncuların yeriydi. Bu kadar para ile bir ev satın alabilirdim!

"Bakiyeniz yetersiz."

Gözlerimi kıstım ve karşımdaki sarışın çocuğa hayretle bir bakış attım. "Siz soyguncusunuz."

Adam mimik bile oynatmadan kartımı bana geri uzatmıştı. "Bakın eğer ödeyemeyecekseniz, polisi arayacağım."

Abartı ile başımı salladım. "Kesinlikle polisi çağırmalısınız çünkü bu faturanın bu halde olması sizin soyguncu olduğunuz anlamına geliyor!"

"Hanımefendi, lütfen sesinizin tonuna dikkat edin!"
Adam bunu söylemeyene kadar bağırdığımın farkında bile değildim.
"Bize bir ödeme yöntemi sunun ya da polisi arayalım."

Cüzdanıma tekrar dönerken sinir ile diğer kartımı çıkartıp uzattım. "Bu beni soymanıza yetecek kadar limit barındırıyor."

Adam sakin bir ifade ile elimdeki kartı almıştı. Tekrar şifre girmem gerekmişti. Tam şifreyi gireceğim sırada biri elimi tutmuştu.

Onun kim olduğuna bakmak için arkamı döndüğümde bu kişinin Arthur olması beni şaşırtmıştı.
Neden buradaydı?
Yani şu anda neden buradaydı?
"Bir sorun mu var?" Diye sordu adama.

Görevli başını sallarken konuşmuştu. "Bayan ödeme yapamıyor."

"Hayır." dedim kaşlarımı daha da çatarken. "Sadece benim tüm paramı almak istiyorsunuz siz! Ayrıca sadece benim değil..buradaki herkesi soyuyorsunuz!"