BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.
KURGUDA DEĞİŞİKLİK OLABİLİR.
İYİ OKUMALAR!"Sevgili yeğenim?"diyerek yüzüne büyük bir gülümseme yerleştiren bu kadına kinle baktım. Bu gülümsemesi fazla yapmacıktı.
Kalkmak için yeltendiğimde Zayn ve Louis'te gelmişti yanıma. Zayn kolumdan tutarak ayağa kalkmam için yardımcı olmuştu. Şuan da Emma Morgan'a o kadar çok odaklanmıştım ki soğuktan üşüyor olmam umurumda değildi.
"Mia'nınteyzesiyim." Diye konuştu tekrar Zayn ve Louis'e bakarak. Neden buraya gelmişti ki?
"Ne demek bu?" Diye lafa atıldı Louis. "Ne yapamaya çalışıyorsun."
"Tatlı Louis beni özlediniz mi?" Diyerek gözlerini Louis'ten çekti ve bana ve Zayn'e baktı. "Ve merhaba Zayn"
Zayn önce şaşkın bir şekilde gözlerini bana çevirdi.
Bu kadın Zayn ve Louis'i nereden tanıyordu?
"Ne işin var burada?" Bunu şaşkınlık ile sormuştu."Ah, ne şeker çocuklar değil mi?"Emma bu sefer gözlerini benim üzerimde tutmuştu.
"Neler oluyor?" Diye seslice konuştum. Bunlar ne yapıyordu böyle?
Birbirlerini tanıyışları gerçekten çok garipti."Ondan uzak dur!" Dedi Zayn dişlerinin arasından. Bu kadar sinirlenmesi doğal mıydı?
"Bir dakika Zayn!" dedim ve onu durdurdum. Sesimin sert çıkması umurumda değildi. "Ne istiyorsun benden?"
"Neden böyle davranıyorsun tatlım? Yoksa seni üzen bir şey mi var? Teyzene anlatabilirsin." O kadar masum bir bakış attı ki... Dışarıdan görenler beni hırçın bir kız olarak görüyor olabilirdi.
"Hayatıma bir an da girip bana teyzem olduğunu söylemen seni teyzem yapmaz." Dediğimde Zayn ve Louis ikilisinin bana bakışları şaşkın oldu. Kafamı kaldırıp yanımda duran Zayn'e baktığımda çenesinin kasılmış olduğunu gördüm.
"Lütfen tatlım... Sana bunu anlatmama izin ver. Olanları duyunca bana hak vereceksin!"
"Vermeyeceğim. Hiçbir şey duymak istemiyorum. Buradan git!" Emma gözlerimin içine baktı. Acaba anneme benziyor muydu?
"Emma eğer buradan gitmezsen kötü olacak!" Diye lafa atıldı Louis.
Emma başını olumsuzca salladı.
"Ah, hayır. Onunla sadece beş dakika yalnız konuşmak istiyorum. Lütfen bunu bana çok görmeyin." Diye yalvarmaya başladığında birkaç saniye gözlerimi kapattım. İstem dışı ellerim Zayn'in ellerini bulduğunda bana hemen karşılık verip elimi sıkıca tutmuştu."Emma sabrımı zorluyorsun." Zayn'in sert sesi kulaklarıma dolduğunda gözlerimi açtım. Ya ailem hakkında bana söyleyecekleri varsa? Ve Zayn nasılda samimice Emma2yı azarlayabiliyordu böyle.. Aralarında ne geçmişiti.
"Sadece beş dakika." Dedim derin bir nefes verirken. Yüzüne yapmacık bir gülüş eklediğinde midemin bulandığını hissettim. O belki iyiydi ama onunla yıldızlarım hiç uyuşmamıştı. Yıllar sonra gel benden samimiyet bekle, oldu!
"Hayır, Mia!" gözlerim Zayn'i bulduğunda çok fazla kasılmış olduğunu gördüm. Evet, ama bu siniri ne içindi?
"Zayn sadece beş dakika." Diyerek ona batığımda sadece boşta kalan elini yumruk yaptığını gördüm.
"Haydi, gel. Arabada konuşalım." Emma'ya kafa sallayarak ellerimi Zayn'in ellerinden çektim. Ona kısa bir bakış yollayarak önden ilerleyen teyzeciğimin(!) peşinden ilerledim.
Bahçeyi bitirip kapının tam önünde duran siyah minibüsü gördüğümde durdum. Emma minibüse binerek kapısını açık bıraktı. Derin bir nefes alarak minibüse ilerledim ve bende içerisine girdim. Tam karşı karşıyaydık. Kapı otomatikman kapandığında onunla burada yalnız olduğum hissi beni korkutmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPARAZZİ | Zayn Malik
FanfictionKitaba ilk kez başlayacak olan sevgili okuyucularım; Bu kitap 2015 senesinde yazılmış olup kitaba 2017 senesinde ara verilmiştir. Şu anda devam etmektedir. -kurguda ufak tefekte olsa değişiklik olduğu için eski okuyucularımın baştan okumasını öner...