PAPARAZZİ | Zayn Malik

23.BÖLÜM

Bu bölüm düzenlenmiştir.
-KURGUDA DEĞİŞİKLİK OLABİLİR

"Mia.." Dedi Louis onu sarsarak. "Sakin olmalısın. Üç deyince tamam mı?"

Mia başını belli belirsiz sallarken zangır zangır titriyordu. "Ama sen Louis?" diyebilmişti ağlamaklıca.

Louis rahat bir tavır sergilerken Mia buna anlam verememişti.. Tam o sırada David bağırmıştı. "Süreniz doldu."

Elinde bir silah vardı ve birazdan ikisini vurmak için kullanacaktı.

Louis "ÜÇ!" diye bağırdığında Mia koşmuştu ve Louis David'in önüne atlamıştı.

Ve ardından silah sesi duyulmuştu.

Mia olduğu yere çökerken başka hiçbir ses duyamamıştı.

Louis onu kurtarmak için Zayn'den önce gelmişti ve onun için kendini feda edip vurulmuş muydu?

Louis vurulmuştu..

''''''''

Bu hatırladıklarım ile başımı sağa sola tekrar sallarken aynı zamanda odada serumumun bitmesini dört gözle beklerken başımda zebani gibi dikilmiş Niall'ın bakışlarından bir an önce kurtulmak istiyordum. Bana neden böyle baktığını bilmiyordum ama böyle bakması gerçekten berbattı. Hatta berbat ötesiydi. Kötü hissettiriyor..

Odada bir kez daha gözlerimi gezdirerek derin bir nefes verdim. Kızardığıma eminim. Üstelik başımda bekleyen bu sarı kafa serumum bitmeden beni hiçbir yere bırakmayacağını söyledi. Ve bunu söylerken kaşlarını çatmayı da unutmamıştı. Hayır, kaşlarını çattığında ondan korkmamıştım. Aksine fazlasıyla sevimli oluyordu. Ama kendimi bu evde söz söylemeye hakkım yokmuş gibi hissettiğimden ses çıkartmadım.

Sanki özellikle yavaş akan serum damlarına sinirli bir bakış attım ve gözlerimi devirdim.

"Bana öyle bakmayı kes lütfen!" dedim sonunda. Konuşabilme özelliğimi ara da bir kullanmam gerekliydi sanırım.

Kaşlarını havaya kaldırdı.

"Üzgünüm ama tıpkı şeye benziyorsun..." karnını ovdu.

Tereddütle ona baktım. Beni neye benzetiyordu? "Neye?"

"Ben açım ve senin yüzünden yemek yiyemiyorum."

"Öyleyse git ye. Neden benim yüzümden yiyemeyesin ki?"

"Çünkü serumunu çıkartıp atıyorsun marul! Ve şuan gözümde kızarmış bir piliçten farkın yok!"

"Tanrım..." dedim kaşlarımı çatarak. "Benden uzak dur. Beni yiyemezsin." Bu söylediğimde gerçekten ciddiydim. Beni yiyecek gibi bakıyordu.
Ve beni yiyemezdi.

"Bunun için söz veremem." Diye mırıldandı kıkırdayarak.

"Saçmalama ben fazla tuzluyum ve biz az önce kahvaltıdan kalktık. Ve sen sofrayı silip süpürdün."

"Dört mideye sahibim. Ne yapabilirim ki? Hem lokmalarımı mı saydın sen?"

"Hayır, tabaklarını saydım. Yaklaşık beş bardak meyve suyu, üç bardak çay ve kahvaltı çeşitleriyle dolu dört tabak ye-"

Sözümü kesti.

"Sen ciddi misin?" şaşırmışa benziyordu.

"Peki, sen o kadar şeyi yedikten sonra hala aç olduğunu söylediğin kısım da ciddi misin?"

"Kesinlikle!" diyerek dilini dudaklarında gezdirdi. "Muhteşem piliçler beni bekliyor!"

Nasıl olurda böyle ir fit vücuda sahip oluyor? Bu kadar şeyi ben yesem..düşünemiyorum bile!