PAPARAZZİ | Zayn Malik

24.BÖLÜM

Bu bölüm düzenlenmiştir.
-KURGUDA DEĞİŞİKLİK OLABİLİR

"Hala kazandığını mı söylüyorsun? Tanrım üzerinden bir hafta geçti! Benim kazandığımı biliyorsun." kaşlarımı çatarak çakma sarışına diktim gözlerimi. Bir haftadır aynı muhabbetin dönmesinden gerçekten çok sıkılmıştım.

"Neden kabullenmiyorsun? Senden güçlüyüm!" kötü çocuk kahkahasını atarak tam karşıma dikildi.

"Kötü çocuk kahkahasına uygun değilsin." Dedim sırıtarak. Kötü çocuk olmak için fazla sevimliydi.

"Bu kahkaha üzerinde çalışmam gerektiğini biliyorum. Ve konumuz bu değil. Ben kazandım."

"Ah Niall, sen sadece kazandığını zannedersin!"

"Şampiyon asla değişmez marul." Sırıttığında yüzüne kötü şekilde baktım.
Marul diyor hala!

"Bana marul deme! Hele ki etrafımızda insanlar varsa hiç deme!"

Yeni bir kötü çocuk kahkahası attıktan sonra bağırdı. "Marul!"

Şuanda gözlerimden ateş çıkartıp onu küle çevirmeyi ne isterdim ama!

"Burası bir hastane! Lütfen susun!" Yanımızdan geçen bir hemşire, kızgınca bakışlarını üzerimize fırlatmayı unutmayarak bağırmıştı.
Hah bizden daha gürültülüydü hâlbuki.

Niall biraz afalladığı için bağırarak gülme isteğiyle dolup taşmıştım. Ama burası bir hastaneydi ve sessiz olmamız gerektiğini yeni hatırlıyordum.

Kahkaha yerine kıkırdamakla yetinerek boştaki bir koltuğa kuruldum. Neredeyse otuz dakika geçmişti ama Zayn hala gelmemişti. Artık huzursuz hissediyordum ve Zayn'e bir mesaj daha attım.

Hala seni bekliyorum!

Bu attığım altıncı ya da yedinci mesajımdı. Aramalarım ise 10'u geçmişti. Neden cevap vermiyor bilmiyordum ama hastaneden başına en fazla ne gelebilir ki? Bu yüzden onun adına endişelenmeyip kendi adıma huzursuzdum. Hem o Zayn Malik, hani şu lider olan... Bunu son zamanlarda olukça çok tekrar eder olmuştum. Zayn Malik, lider Malik. Malik Zayn lider. Lider Zayn Malik. Lider Zayn...

Bunu kabullenmem zordu. Hala işlerinden vazgeçmemişken üstelik! Böyle pis işler içinde olmasını gerçekten istemiyordum.
Bana yanımda olacağını ama güvenmeyeceğini açık yüreklilikle söylemişti.
Bunu kabullenmem zor olmuştu ama yinede kendimi aklamam için çok çaba sarfedecektim.

"Kazanan benim." Diyerek yanıma oturdu Niall. Ah, sanırım ömrümüzün sonuna kadar bu konu hakkında tartışacağız!

Kollarımı çaprazladım. "Niall kazanan benim. Yeter artık!"

"Sen kazanan değilsin marul! Tanrım tavuk budundan bahsediyoruz!"

"Pekâlâ, yeni bir taneye daha var mısın?" dediğimde bunu söylememiş olduğumu umdum. Tekrar mide ağrısı, tekrar kıvranışlar! Ah, istemiyorum!

"Seni tekrar yenmek güzel olacak!" kocaman sırıttığında gözlerimi kıstım.

"Hayır, şapşal! Seni ikinci kez ben yeneceğim."

"Öyleyse neden gidip beni yenebileceğini ya da yenilebileceğini görmeye gitmiyoruz?" ayağa kalktı. Artık ona şampiyonun kim olduğunu gösterecektim. Ne pahasına olursa olsun!

"Bayanlar önden!" dedim sahtece sırıtarak. Bana kızgın bakışlarından tekini yollayarak susmamı sağlamıştı. Korku dolu küçük bir gülümseyişle ._. Ayağa kalkıp önüne geçtim. Korkmuştum.