İntikam

185 24 11
                                    

İyi okumalar..

Oy verin

⚠️ Olumsuz örnek ve davranışlar! Rahatsız olacaksınız okumayın!

___

Ellerim dizlerime sarılı yanıp kül olan eve bakıyordum. Kırılmaz cam bile pul pul olmuşdu. Kenarda bağıran kadına baktım. Jungkook'un annesi elinde kağıtlarla eşinin önünde diz çökmüş birşeyleri kanıtlamaya çalışıyordu. Çenemi dizime batırıp onları dinlemeye başladım. Elindeki kağıdı adamın suratına attı. "18 yıl! Tam 18 yıldır Jungkook ve Sung Yoon benim çocuğum değil diyerek yapmadığın eziyet kalmadı. Sürtük kardeşinin tek lafına canım çıkana kadar dövdün beni. Şimdi- şimdi iki çoğunun da katilisin. Rahat mısın artık ha?! Söyle rahatladın mı?" Elleriyle yüzünü kapattı. Sesli ağlıyordu. Adam kucağına düşen kağıtı eline alıp açmaya çalıştı. Kağıtı açıp okumaya başladı.

"Sonuç: Choi Jung Han'a ait DNA profili ile anne Jeon Seojun ve baba olduğu iddia edilen kemik ve diş örnekleri çalışılan Kang Yo Cha'na ait DNA profilinin karşılaştırması yapıldı. Elde edilen sonuçlar itibarıyla; kemik ve diş örnekleri çalışılan Choi Jung Han'ın Choi Jung Kook ve Choi Sung Yoon için babalik indeksi 2.897.638.709.655,74
olarak hesaplandı. Kemik ve diş örnekleri alınan Choi Jung Han, %99,99
ihtimalle Choi Jung Kook ve Choi Sung Yoon'un BİYOLOJİK BABASI OLABİLECEĞİ tespit edildi" sonlara doğru sanki sesi kısıldı.

"Jungkook ve Sung Yoon gerçekten benim oğullarım mıydı?"

Kadın yerden büyük taşı alıp adamın kafasına attı. Acıyla bağırıp gözünü tuttu. "Bir sürtüğun lafıyla aileni dağıttın! Kaç kez gösterdim sana. Oku dedim bana inan dedim. Ama sen ısrarla yanında ki sürtüğe inandın. Şimdi değdi mi? Kendi çocuklarının katili oldun! Değdi mi Jung Han!" Çığlık atarak ağlamaya başladı. Oturduğum yerden ayağa kalktım. "Nereye?" Eunwoo'nun lafına karşılık vermeden adamın önünde durdum. "Sen gerçekten oğlun olmadığını sandığın için mi öldürdün benim eşimi?" Yakasından tutup kaldırdım. "B-ben benim çocuğum olduğunu-" yüzüne gönderdiğim yumrukla yere serildi. Benim eşimi kasıtlı öldürmüştü ve yanındaki sürtük kadınsa herşeyin başlangıcıydı. Kadını saçından, adamıysa yakasından tutup arabama taraf sürüklemeye başladım. Arkamdan gelenleri umursamadan bagajı açıp ikisini de canları acırmı diye düşünmeden bagaja sokup kapısını kapattım. Açmam için yalvarsalar da umursamadım. İntikamını alacaktım. Ama şimdi değil. Hoseok yanıma gelip kolumdan tuttu.

"Ne yapacaksın onlara?"

"Hakettiklerini"

Kolumu elinden kurtardım. "Herkes hakketiğini alacak ve buna kimse karışamaz!" Sinirle yerden silahı alıp pantolonumun arka cebine soktum. Siyahlara bürünmüş eve yakınlaştım. İtfaiyecilerden evin içini göremiyordum. Eunwoo ve Namjoon yanıma gelip omzuma koydular ellerini. "Taehyung?" Diyen Eunwoo'ya baktım. Başımı yukarı kaldırdım. "Taehyung sen bize emanetsin lütfen başını derde sokma" kollarını koluma sardı. "Merak etmeyin beni. C-cesedi çıkarmadılar hâlâ?" Sesim titredi. "İtfaiyeciler içeriye girmeye zorlandılar. Birazdan çıkarırlar muhtemelen. Güçlü dur Taehyung. Bizim sana ihtiyacımız var. Ondan kalan tek hatırasın" sırtımı sıvazladı Namjoon. İtfaiyeciler "Sedye getirin!" Diye bağırınca ikisini de bırakıp yanlarına koştum. İki erkek doktor sedyeyi getirip itfaiyecilere verdi.

Çok geçmeden iki kişi sedyede yatırılmış siyahlar içinde olan bedeni çıkarıp kenarda taşların üstüne yatırdılar. Üstüne beyaz çarşafı örtünce Bayan Jeon ve diğerleri sedyenin yanında diz çöküp ağlıyorken ben sadece ayakta durarak yatan bedeni izledim. Jungkook muydu? Orda yatan Jungkook muydu? Bacaklarım titredi. Dizlerim üstüne düştüm. Eunwoo yanıma gelip kolumdan tuttu. Yüzüne baktım. İşaret parmağımı sedyede yatan bedene taraf gösterip "O~ O Jungkook mu?" Gözlerim doldu. Yanıma çöküp başını karnıma taraf eğdi. "Orda yatan benim eşim mi?" Sustu. Sadece hıçkırık ve iç çekme sesleri geliyordu. Onu kendimden ayırıp imekleyerek boşluktan sedyenin yanına oturdum. Üstüne çekilmiş çarşaftan kenara sarkmış eline baktım. Annesi bayıldığın da Jungkook'un kız kardeşi ve Eunwoo kadının yanına koştular. Siyah küllerle süslenen ele dokundum. Taş gibi sertti. Yüzük parmağındaki bana ait olan yüzüğe baktım. Parmaklarımı teninde gezirdirdim. Ama rahatsız ediciydi. Bana doğru gelmiyordu.

Vincere / TaeKook  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin