Vincere / TaeKook

Durmuş Kalp

İyi okumalar..

Olaylar çok karıştı, umarım çok üzülmezsiniz :(

___
𓅾

Taehyung

Kucağımda ağzından, burnundan hatta kulaklarından kan akan eşimi hızla hastane kapısından içeriye soktum. Neden böyle olduğunu anlamıyordum, çok güzel performans sergilemişti ve bu o performansın bir parçasıydı. Daha sonra ne oldu bilmiyordum. Tebrik için gittiğimdeyse sedyeye yatılı olduğunu görmüştüm. Personel suda çok kaldığını ama neden kan geldiğini anlamadıklarını söylemiştiler ki, Ambulansı beklemeden kendi arabamla hastaneye getirmiş, şimdiyse hemşirelerin onu benden alma çabasıyla karşı karşıyaydım. Onu sedyeye yatırıp doktorlarından ardınca koşmaya başladım. Onu yanlız bırakmazdım. O benim eşimdi. Jungkook benim eşimdi ve şimdi bana ihtiyacı vardı. Yatağın köşesinden tutmuş koşuyordum ki doktor yatağı kapıdan içeriye götürüp bana eliyle dur işaretini gösterdi. "Üzgünüm burdan içeriye giremezsiniz. Lütfen bekleyin" içeriye girdi hızla. Yanağımın karıncalanmasını kolumla silip bağırarak kendimi içeriye atacaktım ki birden bir kol gövdeme yapıştı. "Bırak beni!" Dedim beni tutana. "Jungkook içerde korkar bırak beni!" Elinden kurtulmaya çalışıyordum ama izin verdi, hatta bir beden daha tuttu beni. "L-lütfen sakin ol" tanıdık sese başımı çevirdim. Jisoo ve Eunwoo beni tutmuş hareket etmeme izin vermiyorlardı.

"Bırak beni içeriye gireceğim!"

Bedenler artmaya başladı bağırmamla. Gözlerim yanıyordu. Kızarmıştı muhtemelen. Ama umrumda değildi çünkü Jungkook yalnızlıktan korkardı, karanlıkta çok duramazdı. Uykusunda irkilirdi eğer yattığı yer karanlıksa. "Bırak lütfen,orası karanlık. Korkuyor" güçsüz düştü bedenim. "Abi lütfen böyle yapma. Birşey olmaz" Jisoo'nun sesini duyduğum da bakışlarımı yüzüne çevirdim. Sakin görünüyordu, ama neden. Herkes bu kadar bitkin düşmüşken o neden sakindi? Sevmiyor muydu yoksa Jungkook'u. Başımı salladım. Gözlerinden gözlerimi çekip hıçkırarak ağlayan, aynı zamanda beni tutan Eunwoo'ya baktım. Yoongi ve zamanında Jungkook'un evinden koyduğum çocukta tutmuştu beni. Ama neden? Neden tutuyordular beni? Sevdiğim adamın yanına gitmek istiyordum ben. Dizlerim titredi aniden kalbimdeki sancıyla. Tıslayarak yere yığıldım. Elimi kalbime yasladım. "Taehyung oğlum iyi misin?" Jungkook'un annesi bana taraf koştu. O da harap olmuştu, ama neden bana koşuyordu? Oğlu içerdeydi, bana değil ona koşması lazımdı.

"Siz? Ben sizin oğlunuz değilim ki" dedim fısıltıyla. Ama o duymuştu. Elini yanağıma koyup "Öyle deme yavrum. Sende benim oğlumsun. Annenim ben senin" dedi ve ağlayarak kollarını boynuma sardı. Aradaki bedenler benden ayrılıp kenara çekildiler. Kolumu korka korka ona sardım. Garip hissettirdi. Annem değildi ama annem gibi hissettirdi. Başımı boynuna gömüp hıçkırarak, hönkür-hönkür ağlamaya başladım. Saçımı okşayıp "Ağlama kuzum. İyileşecek Jungkook. O ne yaralar aldı ama bak hep ayakta durdu. Ağlama iyi olacak" kollarımı daha sıkı sardım. "Bırak beni" başımı kaldırıp kavga eden bedenlere baktım. Eunwoo Jisoo'nun kolundan tutmuş çekiştirerek dışarıya götürdü. Kollarımı annemden ayırıp burnumu çektim. O da benden ayrılıp baş parmağıyla ıslak yanağımı sildi. Koltuk altımdan tutup kaldırdı ve saçımı geriye taradı. Bu yaptığıyla dudaklarımı bir birine bastırdım. Zar zor ayakta duruyordum şimdi. "Hadi git dışarda hava al gel. Biz buradayız haber olursa çağırırım seni" itiraz eder gibi baktım ona. Gitmek, sevgilimi yalnız bırakmak istemiyordum.

"Hadi git" başıyla işaret yaptı. Karşı çıkamadım. Nefesim tıkanmış ve kalbim sızlıyordu. Başımı aşağı eğip yavaş adımlarla tutundugum kolu bırakarak çıkışa doğru yürümeye başladım. "Taehyung bekle" diyen ama sesi nerdeyse çıkmayan bedene, Hoseok'a baktım. Elini omzuma atıp benimle beraber çıkışa doğru yürüdü. Dış kapıya yakınlaştığımızda bağırışma sesleri geldi kulağıma. Sesler çok tanıdıktı. Dışarı çıkınca Eunwoo ile kavga eden kuzenimi gördüm. Kaşlarımı çatıp onlara baktım. Jisoo bağırarak "Onu hakettiği ölüme ittik. Abimden uzak durmalıydı, ben ona bir kez müsamaha gösterdim. Tekrar yakınlaşmayacaktı abime" Eunwoo'nun göğsünden bastırıp sendelenmesine izin verdi. Eunwoo sinirle Jisoo'nun yakasından tutup "Bana bak kızım yeminim olsun eğer Jungkook'a birşey olursa seni diri diri gömerim. Öldürürüm seni. Bu ilk değil, senin yüzünden kalbi çöktü. Senin yüzünden hayatını yaşayamadı. Senin yüzünden Taehyung'la düşman oldu. Senin yüzünden onun başına gelmeyen kalmadı. Yeter ya ne istiyorsun artık?! Ne?!" Gözlerinden damlalar akıyordu.