Hercai / GxG

*23*

Keyifli okumalar :)

*

Hande'nin hareketleri gittikçe anlaşılmaz bir hâl alıyordu Zehra için. Onu çözmek imkânsızdı. Bir gün aşırı sevecen ve cana yakınken bir sonraki gün tam tersi olabiliyordu. Bakışlarındaki ifade ise her zaman anlaşılması güç bir ironi olarak kalıyordu. Sana bakarken beyninde ne düşündüğünü kestirmek neredeyse imkânsızdı. Seni çok mu arzuluyordu? Nefret mi ediyordu, belirsizdi ve tüm bu belirsizlikler Zehra'yı Hande'ye çeken tek şeydi.

Bakışlarını kızın üzerinde gereğinden fazla tuttuğunu anladığında düşüncelerinden uzaklaşmanın en iyi fikir olduğunu anladı. Hızlıca gözlerini kırpıştırarak kendine kahve almak için mutfağın yolunu tuttuğunda Hande'nin neşeli sesi kendisini durdurdu.

"Bana da alır mısın?"

Kaşlarını derinden çatıp şaşkınlık içinde Hande'ye döndüğünde afallayarak neyi diye sordu ancak Hande'den gelen cevap kafasındaki soruları kaldırmak yerine kendisini daha beter şaşkınlığın içine itti.

"Kahve. Nasıl içtiğimi biliyorsun söylememe gerek yok."

"Kahve almak için gittiğimi de nerden çıkardın?"

Soruyu sorduğu an Hande ellerini içindeki yaramazı sevdiği Ece'nin karnından çekip ona döndü. Yüzündeki sırıtış sinirini bozuyordu.

"İyi bir gözlemciyimdir."

"Hiç de bile, iyi bir gözlemci olsan kişisel zevklerimden önce karakterimi çözmüş olurdun. Sana hizmet etmesi için kendine özel bir hizmetçi bul, çünkü ben o kişi değilim."

Tam arkasını dönüp gidecekti ki, Hande ikinci defa onu durdurdu ama yine de dönüp kıza bakmadı.

"Bana sadece sevdiklerimin hizmet etmesini severim, bunun için bir başkasını tutamam."

Bu lafın üstüne öfkeden dişlerini sıksa da Hande'ye hiçbir şey demeden mutfağa gitti.

"Hande, ne yaptığının farkında mısın?"

Ece'nin sesiyle Hande bakışlarını Zehra'nın bıraktığı boşluktan alarak arkadaşına döndü. Sorusuna karşılık omuzlarını silkerken, tekrar yüzündeki neşeli tebessümle karnını okşamaya devam etti.

"Sence içeride gaz çıkarıyor mudur?"

"Aman Allah'ım Hande!"

Bunalmış olan genç kız gözlerini devirip başını arkaya attığında Hande omuzuna vurarak kıkırdadı.

"Ne? Cidden merak ediyorum."

"Gerçekten inanılmazsın ben ak derken, sen bok diyorsun."

"Sen de çok iğrençsin. Böğğk."

Hande yüzünü buruşturup tiksinerek dilini çıkardığında Ece şaşkınlık içerisinde ona döndü. Az önce bebeğin gaz çıkarıp çıkarmadığı merakına düşen kendisi değil miydi? Anında konudan uzaklaşıp yanına sırnaşan kediyle oynayan arkadaşına bakarak sesli bir şekilde iç çekti. Hande gerçekten de büyüyememiş bir çocuktu.

"Zehra'nın gerçekten de akılsız olduğunu düşünüyorum."

"Neden?"

Hande, patilerini omuzuna dayayıp boynunu yalayan sevimli yavrunun yaptığı şirinliklere kıkırdarken bir taraftan da bakışlarıyla Ece'yi takip ediyordu.

"Çünkü iflah olmaz bir çocuksun. Eğer seninle olmayı isterse bir taraftan bebeğine süt verip çocuğu beslerken öbür taraftan da ikinci çocuğu olan seni besleyecek."