Özgün bir kurgudur...
"Hercai olduğunu biliyoruz ama bari nezaket kurallarını unutma da kızla tanış."
Kardeşinin anne tonlamasında azarlamasıyla bakışlarını kızın üzerinden çekip Simge'ye döndüğünde, dudağının kenarını kıvırarak masadan kalktı. Böyl...
Evet arkadaşlar biliyorum bölümü geç attım ama Aydın'a geldim biraz yoğun geçiyor günlerim :) Arkadaşlarımın hepsiyle görüşeyim derken eve yorgun geliyorum ve dolayısıyla da bir şeyler yazamıyorum. Ama hallettik yine de :) Keyifli okumalar. Satır arası yorumları unutmayalımmmm :*
Gifin muazzamlığına bakın ama 😍 programda sırıtmadan duramayan iki ponçik bırakıyorum buraya :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boynu acıyordu. Gözlerini birkaç defa kırpıştırıp başını yastıktan kaldırdığında hâlâ Hande'nin evinde olduğunu anladı. Dişlerini hem utanç hem de acıdan sıkarken avuç içiyle alnına vurdu.
"Aptal Zehra!"
"Özür dilerim kızım ben mi seni uyandırdım?"
Zehra, aniden panikleyerek başını ses gelen yöne, sağına döndüğünde mutfak kapısının girişinde orta yaşlı bir kadın durduğunu gördü. Elinde küçük mutfak havlusuyla ellerini kurulayarak ona doğru geliyordu. Zehra, kadının güler yüzündeki tebessüme karşılık verip gülümsedi, "Hayır" diye cevapladı sorusunu. Başını hafifçe oynatarak elini ensesine götürüp boyun kemiğini sıktı.
"Hande de sabah aynı şekilde uyandı. Keşke yatakta uyusaydınız. Burada uyuyakalmışsınız ikiniz de."
Zehra, daha da şaşırdı. Hande onunla mı uyumuştu? Ama neden?
Kadın onun şaşırdığını gördüğünde daha bir gülümsedi. Eliyle kapalı olan pencereyi gösterdi.
"Üşümüşsünüz bir de. Hande, kollarıyla sarmalamıştı sizi. Pencereyi kapatırken onu uyandırdım yanlışlıkla. Kalkıp koşuya çıktı. Ben de size kahvaltı hazırlıyorum kızım. Kahvaltıda ne seversin?"
Kadın oldukça kibar, sempatik ve samimi birisiydi. Zehra, onun güler yüzüne bakınca biraz az sonra söyleyeceği şeyi söylemekte zorlanıyordu ama burada kalamazdı. Hande'nin dalga geçmelerine alışıktı elbette ki ama sabah sabah onun sataşmalarını çekemezdi. Kesin yine bana hayranlığından bakıyorum da evimden çıkamıyorsun diye laf sokup duracaktı ona.
Ayağa kalktı Zehra ve üzerindeki battaniyeyi katlayarak kanepenin bir kenarına koydu. Kadına yaklaşırken eliyle sol koluna dokunup hafifçe sıktı.
"Çok ama çok teşekkür ederim güler yüzünüz ve misafirperverliğiniz için ama benim acilen evime gidip hazırlanmam lazım. Bugün için toplantımız var."
Kadın dönüp pencereye baktı. Hava kasvetliydi. Yağmur yağacağı kesindi ve hâl böyleyken de Hande koşusunu çok fazla uzatmaz erken döner diye düşündü. Bu yüzden de yüzünü kıza döndüğünde yine samimi bir şekilde gülümsedi ve elini Zehra'nın elinin üstüne kapattı.
"Hande çok fazla geç kalmaz. Ben size güzel bir kahvaltı yapsam acaba sizde onu yemesi için ikna edebilir misiniz? Hiç sağlıklı beslenmiyor. Ya annesinin zoruyla ona giderken bir şeyler yer ya da benim zorumla akşam yemeğinde onu evde yakalarsam bir şeyler yediğini görebilirim. Alkolik eşeğin teki olup çıktı."
