Hercai / GxG

*29*

Keyifli okumalarrrrrr

Hande, odasında mutlu mesut bekliyordu. Masasının başındaydı elindeki evraklara bakıyordu. Yardımcısı o, Simge'nin odasındayken dokümanları masasına bırakmış olmalıydı. Biraz karışıktılar. Hande, gözlerini kısarak geçen ayki faturaları inceledi. O esnada kapı açıldı ama gelenin Zehra olduğunu bildiği için dönüp arkasına bakmadı. Onun yenine masasının önündeki ikili koltuklardan birine oturdu.

"Ne yapıyorsun sen?"

Kafasından aşağı kahve bardağı boşalmıştı. Eliyle yüzündeki kahverengi sıvıyı silip öfkeyle yukarı baktığında Zehra'nın kollarını göğsünde birleştirerek yukarıdan aşağı ona baktığını fark etti. Hışımla ayağa kalktı Hande ve kahveye bulanan eliyle Zehra'nın kolunu yakalayıp kendine doğru çekti.

"Sana ne halt yaptığını sordum?"

Zehra, gayet rahat görünüyordu. Alayla gülümserken omuzlarını silkti. Yüzündeki sırıtış Hande'yi deli ediyordu. Tam gözlerinin içine bakıp gülmeyi kestiğinde, "Kahve bardağını kafandan aşağı boşalttım" dedi Zehra ve Hande'yi işaret parmağını omuzuna bastırmakla kendinden uzağa itti.

"Çekil şu tarafa üzerimi yapış yapış yapıyorsun."

Hande'nin öfkeden gözleri karardı. Kenara çekilmek yerine Zehra'yı diğer kolundan da kavrayıp onu masayla arasına sıkıştırdı ve üzerine doğru eğildi. Bunu yaparken inat olsun diye yapış yapış olan elini mini eteğinin altından Zehra'nın bacağına koyup oradan kalçasına doğru kaydırdı ve kaba etini avucunun arasına alarak Zehra'yı öfkeden kızartacak bir şekilde sıktı. Burnunu ortağının şakağına dayamış sırıtıyorken Zehra'nın al al olmuş yanaklarını göremiyordu. Yüzünü daha da genç kadının boynuna gömerek dudaklarını tenine sürtmekten çekinmeyip kulağının üzerine getirdi ve ortağını tahrik edecek bir şekilde fısıldadı.

"Tahminen beni kışkırtmaktan ne zaman vazgeçersin?"

Hande'nin eli bu sefer Zehra'nın bacağının üzerinde doğru kaydı. Başparmağı hafifçe bacağının iç kısmını okşarken Zehra ellerini ortağının omuzuna yerleştirip onu kendinden olabildiğince uzağa itti. Ancak o zaman gördü Hande'nin yüzündeki hain sırıtışı. Genç kız başını hafif yan yatırmış onu izliyordu. Islak kıyafetleri ve dağılmış, yapış yapış olmuş örgülü saçıyla ilk bakışta komik bir görüntü oluşturuyordu fakat Zehra'nın öfkeden güleceği yoktu...

"Bir daha bana sakın dokunayım deme. Bundan rahatsız oluyorum."

Alelacele Hande'nin masasından kalkarak eteğini aşağı çekiştirdi Zehra. Bir taraftan da hala yüzüne karşı sırıtan ortağını izliyordu.

"Ana dilin gibi yalan konuşuyorsun."

Zehra, gözlerini devirdi. Sırtını Hande'ye döndüğünde kızın bilgisayarını masada kendisine doğru çevirerek ekranda açık kalmış kabataslağa baktı. Ama o da gülümsüyordu artık. Hande'nin civ civ gibi ıslanmış halini izlemek keyifliydi.

Ensesinde tekrar bir nefes hissetti ve bu sefer dayanamadan gözlerini kapattı Zehra. Gün geçtikçe Hande'ye karşı koyması daha da zorlaşıyordu.

"Allah sana beni vermiş otur da aşık ol diye ama sen beni yapışık böceğe dönüştürmeyi tercih ediyorsun."

Konuşurken Hande'nin dudakları Zehra'nın boynuna dokunduğundan dolayı Zehra kızın dudaklarını büktüğünü hissedebiliyordu. Yüzündeki sırıtış genişlerken Hande ona öfkeyle bakarak yanından geçip gitti.