Hercai / GxG

*30*

Keyifli okumalar :)

*

Geceye doğru hava biraz daha serinlemişti. Hande, varillerin başında beş dakika önce selamlaşıp masadan uzaklaşmasına neden olan kızla konuşuyordu. Cansu ve Simge koyu muhabbet halindeydiler ama Zehra'nın tüm dikkati birasını kafasına diken Hande'nin gözlerinin içi parlayan bir gülüşle yabancı kızla konuşmasındaydı. İstemsizce kızı süzdü Zehra ve güzel olduğu kanaatine vardığında huzursuz bir şekilde kaşlarını çattı.

Ne alakası var canım, tabi ki kıskanmıyordu...

Kızın en az Hande'ninkine yakın bir şekilde bir seksenlerde boyu, uzun ince bacakları, sırtından kalçalarına süzülen simsiyah saçları ve aynı renk dikkat çekici gözleri vardı. İlk bakışta yüzü Kendall Jenner'a benziyordu ve itiraf etmesi gerekirse Zehra artık o modelden nefret ediyordu...

Kız, elindeki şarap kadehini dudağına götürdükten sonra uzun tırnaklara sahip elinin işaret parmağının üstünü Hande'nin  bileğinden koluna kadar kaydırdı ve davetkar bir şekilde ona gülümsedi.

Allah aşkına, onun dışında masada kimse bu manzarayı gömüyor muydu? Neden bir tek onun siniri bozulmuştu? O kız açık bir şekilde Hande'yi baştan çıkarmaya çabalıyordu ve bu hiç etik bir davranış değildi.

Hande, Zehra tam düşüncelerinin yoğunluğuna dalıp öfkeyle kaşlarını derin bir şekilde çattığı esnada arkasına dönüp ona baktı. Lanet olsun, yakalanmıştı değil mi?

Genç kızın yüzünde anında o meşhur, alaycı sırıtışı belirdi. Farkındaydı. Piç onun kıskandığının farkındaydı ve bilerek bakışları hâlâ onun gözlerine kilitlenmişken öte yandan diğer kızın elini avucunun içine alıp dudaklarına götürdü ve bakışlarını Zehra'nın yüzünden çekmeden elinin üzerine hafif bir öpücük kondurup tekrardan önüne döndü.

Aptal kız, onu beğendiği için bunu yaptığını düşünmüştü. Hande önüne döner dönmez kahkaha atarak elini Hande'nin kalbinin üzerine denk gelecek şekilde omuz hizasına bıraktı. Eğilip kulağına bir şeyler fısıldadı.

Ne yapıyordu bunlar?

"Ben kalkıyorum kızlar, yarın erken kalkmam gerek."

Zehra, ani öfkeyle ayağa kalktı. Sohbet eden ikiliye doğru dönüp kanepenin boş kısmında duran çantasını aldığında kızlar ancak fark edebildi yakın arkadaşlarının yüzündeki gerginliği. Zehra daha onlar soru bile sormaya yetişemeden arkasına döndü ama tek bir adım bile atmaya fırsat bulamadan Hande'yi karşısında buldu. Psikopat ruh hastası, sessizce arkasına yapışık bir şekilde dibinde belirmeyi yine nasıl başarabilmişti acaba?

Handez'yle burun buruna gelmenin verdiği öfkeyle, "Çekil önümden" diye çemkirdi ortağına oysaki Hande'nin yerinden kıpırdamak gibi bir niyeti yoktu. Elini kaldırıp işaret parmağının üstüyle Zehra'nın al al olmuş yanağını okşadı ve eğilip kulağına sadece onun duyabileceği bir şekilde fısıldadı.

"Bana kızdığında ne kadar tatlı olduğunu daha önce söylemiş miydim?"

"Sana kızdığım falan yok" dedi Zehra, sinirli bir şekilde Hande'nin yüzünü okşayan elini tutup geriye fırlattı. "Öyle mi?" dedi Hande, havada kalan elini umursamadan. Biraz daha eğilip bu sefer Zehra'yla göz göze gelecek bir şekilde durdu. Konuşurken neredeyse dudakları ortağının dudaklarına dokunuyordu.

"Bu yüzden mi kafanın üzerinden dumanlar çıkıyor?"

Zehra, hiçbir cevap vermedi onun yerine öfkeyle Hande'ye bakmayı sürdürdü. Hande ise halinden memnun bir şekilde alayla sırıtmaya devam etti.