Under the Moonlight (Agravante Series #3)

KABANATA 16

Kabanata 16

I Can't

--

I didn’t go to Zairus the next day. I still can't believe it! Pagkatapos kong sabihin sa kanya lahat ng nararamdaman ko, bigla ko nalang malalaman mula mismo sa kanya na aalis siya? Hindi ko kayang tanggapin 'yon!

Yes, I know it's his dream. Gusto niyang maging doctor. Pero kailangan ba talaga sa ibang bansa mag aral? Hindi ba pwedeng dito nalang? Pwede naman dito, ah? Bakit pa doon? Dahil mas maganda at mas malaki ang opportunity?

Gusto kong maiyak. Pero mas pinili kong hindi at manatiling galit! Ayokong pumunta sa kanila. Ayoko na ulit! Ayoko na siyang makita!

I stopped walking and my eyes widened when I saw Zairus outside our school, nakasakbit ang bag sa isang balikat at mukhang may hinihintay! Pinagtitinginan siya ng ibang students na lumalabas dahil bukod sa iba ang uniform, matangkad at gwapo rin. Agaw pansin.

What is he doing here? Why is he here? What the hell?

"What happened?" tanong ni Lorie na nasa tabi ko. Napansin niya siguro ang matalim kong tingin kay Zairus.

Hindi ako sumagot. Uwian na ngayon at sasabay siya sa akin dahil gagawa ulit kami ng scarpbook. Ako ang nagyaya sa kanya ngayon dahil ayaw ko talagang pumunta kina Zairus. Sa bahay namin kami gagawa at agad naman siyang pumayag.

"Well, I guess... mauna na muna ako?"

"No," agad kong pigil sa kanya. "Tuloy tayo. Let's go."

"Huh? Mukhang hinihintay ka, oh. Siya na ang pumunta sayo ngayon."

"Just shut up and let's go, Lorie."

She rolled her eyes. "Kung may problema kayo pag usapan niyo! Ayokong madamay kaya mauuna nalang ako."

"Lorie!" iritado ko siyang hinarap.

"What? Sa susunod nalang tayo gumawa ng scrapbook!" she smirked. "Sa talim ng tingin mo parang may LQ kayo kaya makipag usap ka nalang sa kanya! Ikaw na ang pinuntahan ngayon, oh!"

"I don't care. Pwede bang umalis nalang tayo?"

Umirap siya at nagpahila nalang sa akin, hindi na nagsalita. Malas at dadaan kami sa harap ni Zairus paglabas. Nasa labas kasi ulit ngayon ang sasakyan namin at wala sa parking lot dahil si Mina nauunang magpahatid sa school nina Luna! Kapag bumabalik hindi na pumapasok sa parking lot at naghihintay nalang dito sa labas!

Malakas ang kalabog ng puso ko habang papalapit kami pero ayokong makipag usap sa kanya ngayon. Kung gusto niyang umalis, umalis siya. Hindi ko siya pipigilan! Pero hinding hindi na ako makikipag kita sa kanya. I don't want to see him anymore!

Gusto kong manlumo. Did I mean it? Talaga bang ayaw ko na siyang makita?

"Johanna," si Zairus nang dumaan kami sa harapan niya.

Nilingon ko siya, iritado ang mga mata. Tumikhim si Lorie at unti unting tinanggal ang kamay kong nakahawak sa kanya. Parang ayaw ko naman siyang bitawan!

Tumingin si Zairus kay Lorie pero agad ring binalik ang tingin sa akin.

"What?" I asked. "What are you doing here?"

"Mag usap tayo," mariin niyang sinabi.

"Ano pang pag uusapan natin? Pwede ba? I'm busy. My cousin and I are going to do something. Just go home," I said and pulled Lorie away.

"Johanna," hinawakan niya ang kabilang kamay ko para pigilan ako sa pag alis!

Muli akong napaharap sa kanya at ngayon iritado na talaga ako. "Ano ba?"