Clarence Marie's Pov:
Teka lang!" Aniko. Huminto naman siya,sakto naman may upuan dito at maliwanag na,marami na ri'ng mga sasakyan.
Yong paa ko. Ang sakit na naman!
"S-sige na. Umuwi ka na,iwan mo nalang ako dito." Usal ko habang minamasahe ang paa ko.
"Are you insane? In this place?" Tanong niya.
"Oo bakit,aangal ka?"
"Tsk."
Tumalikod naman ito. Mukha'ng aalis talaga.
"Mag-ingat ka nalang."
"Huh--- mind your own business. Umuwi ka na!"
"Okay." Lumakad siya papalayo kaya naman hindi ko na siya tiningnan. Ang sama talaga ng ugali,dapat hindi iniiwan pag-isa ang babae sa ganito'ng lugar lalo na at gabi pa.
Kaasar!!! Ang sakit talaga ng paa ko.
Lowbat na rin pala ang cellphone ko,hindi ko na matatawagan si mahwi para sunduin ako.
Sigundo na ang nakakalipas at may mga tao na dumadaan dito sa lugar. Minsan may mga dadaan na lalaki at titingin sa akin pero hindi ko nalang pinapansin. Okay lang 'yon basta huwag nila ako'ng lalapitan bigla.
"Miss,mag-isa ka lang?" Tanong ng lalaki.
"H-hindi po. May kasama ako." Sagot ko.
"Nasaan?" Tanong na naman niya.
"D'yan lang po. May binili lang."
"Gusto mo samahan muna kita dito?"
"Ay,hindi na po. Malapit naman na po siya dumating."
"Ayos lang 'yon. Baka may mangyari'ng masama sa'yo dito kapag mag-isa ka." Dahilan nama niya.
May mga tanong at sinasabi siya at wala talaga'ng balak na umalis. Kinakabahan ako pero hindi ko lang ipinapakita. Dapat ba hindi ko pinaalis si Zyleer kanina para wala'ng ganito ngayon?
>___<
Patay!
"Mukha'ng matatagalan pa ang kasama mo. May kasama ka ba talaga o wala?" Ayan na naman siya.
"Mero'n nga po."
"Ila'ng minuto ka ng nandidito wala na'ng dumadating. Baka niloloko mo lang ako."
Ano naman ngayon sa'yo? Badtrip naman!
"Tara sumama ka sa akin. Sasamahan kita sa sakayan ng bus. Taga-saan ka ba?"
Ang dami-dami nama'ng tanong nito.
"Taga-dito lang ako."
"Saan?" Talaga'ng hindi mapagkakatiwalaan ang mukha niya ng tingnan ko. Masyado siya'ng matanong. Gusto ko'ng tumakbo pero kahit tumakbo ako mahuhuli pa rin niya ako dahil sa masakit ko'ng paa.
Tumayo ako at ininda ang sakit ng paa. Aalis nalang ako dito kung hindi siya aalis,hindi ako kumportable na kausap siya. Para'ng ang manyak!
"Miss,saan ka pupunta!"
Mabilis ko'ng tinabig ang kamay niya ng hawakan niya ako sa braso.
"Hoy,'wag ka'ng na nanakit miss. Concern lang ako sa'yo!" Inis na sabi niya.
"Sir,huwag niyo ako'ng hahawakan. Kung hindi kayo aalis ako ang aalis!"
"Huwag ka'ng pa-hard to get!"
Ano'ng hard to get ang sinasabi nito? Gosh,feeler 'to ah!
"Hindi ko alam ang sinasabi ni sir."
BINABASA MO ANG
Sweet Lover (The Reality)
Genç KurguThe Book 2 Binigyan ako ng pangalawa'ng pagkakataon para mabuhay. ngunit ang kapalit no'n ay ang pagkawala ng aki'ng mga alaala. Marami'ng tanong na hindi ko kaya'ng sagutin hanggang sa dumating ang araw na nagiging kontento na ako sa bagong alaala...
