Sweet Lover (The Reality)

CHAPTER 32: ZYLEER

Zyleer's Pov:

Nasa paakyat kami'ng daan. Napaka-pamilyar nito sa'kin.

"Tol." Usal ko. I am talking about Renz na nasa tabi ko lang.

"What?"

"This place was so familiar."

"T-this place...." Sumilip siya sa bintana para malaman ang ibig ko'ng sabihin. I know he already knew. Kasama siya sa mga nakaka-alam ng car accident pero hindi niya alam na i am investigating about that accident of mine. He don't need to know anyway, and also my family, dahil qlam ko'ng pipigilan at hindi sila sasang-ayon sa plano ko kaya kumilos ako ng mag-isa.

"Why are we here? I mean,bakit dito tayo dumaan?" Tanong niya,maski ako wala'ng ideya. He look pale after nami'ng nalagpasan ang daanan na 'yon. Nasa highway na ulit kami at wala pa rin ako'ng ideya sa pupuntahan namin. Ang alam lang namin ay,we having an environmental activity.

"Maybe this is just a coincedent." Ani ni Renz.

"You think so? Sa dinami-dami ng daan na madadaanan natin,dito pa." Usal ko. Hindi kaya may ipinapahiwatig ang mga kaganapan na mangyayari ngayo'ng araw? This is fucking insane,now,naniniwala na ako sa mga weird staff.

FLASHBACK***

Parang nagising ako sa mahabang pagkakatulog. Pag-gising ko nasa lugar na ako na kulay puti lang ang makikita.

"Zy!" Isa'ng babae na may edad ang bumungad sa'kin pagkamulat at pagka-angat ng ulo ko. "Thanks god gising ka na!" Bakas sa kaniyang mukha ang matinding pag-aalala sa'kin,nangingilid ang mga luha na nakatingin sa mga mata ko,ang ngiti niya na nasisilayan ko habang ramdam ko ang pisngi niya sa likod ng palad ko. Gising na ang baby ko!" Bigkas niya. Hindi ko siya kilala pero ang komportable at alam ko'ng malapit s'ya sa'kin.

"May masakit ba sa'yo? Pwede ko'ng sabihin kay mommy." Aniya.

'Mommy?'

Hindi ako makapagsalita,hindi ko man lang maibuka ang bibig ko at maka-bigkas. Tangi'ng tingin lang sa kaniya na nagtataka ang isinagot ko kaya naman kaagad siya'ng tumayo at tumakbo palabas.

"Doc!"

"Doc!" Aniya sa labas.

Napatingin nalang ako sa kinahihigaan ko,ang mga gamit sa paligid ko.

'Nasaan ba ako?'

Dahan-dahan ko'ng nilapag ang mga paa ko sa sahig kaya pagka-lapat ng mga paa ko bigla'ng naka-higa nalang ako sa sahig. Napaka-bigat ng katawan ko at hindi man lang nakayanang ilalayan ng mga paa ko para makalakad.

"Zyleer,what the..." isang babae ang pumasok at mabilis ako'ng tinulungan tumayo. Maganda'ng babae na nag-aalala sa'kin. Hindi ko rin siya kilala,pero kilala niya ako.

'Teka? Ao ba'ng pangalan ko? Ang sabi niya Zyleer?'.

"What the f,are you doing on the floor? Bakit bigla-bigla ka na lang umaalis sa higaan mo,are you insane?!" Bulyaw niya sa harap ko. "Hey,are you okay?" Aniya. Kanina galit ang tono ng boses niya pero bigla'ng huminahon.

"Thank goodness. It's been a months." Kinakausap niya ata ang sarili niya.

"Zyrra." Pumasok ulit yong babae kanina,may kasama siya'ng naka-puti ang duot.

"Good to see this. He's awake from comma." Ani ng lalaki. Wala ako'ng maintindihan,tangi'ng tingin lang sa kanila ang nagagawa ko. Nilapitan ako ng lalaki'ng nakaputi at sinuri ako. Nagkaroon ng mga tano'ng at mga pinag-gagagawa sa'kin pagka-dating ng isa'ng babae na naka-puti rin. Ano ba'ng nangyayari dito? Ang dami ng tao at hindi ko pa sila mga kilala.