Sweet Lover (The Reality)

CHAPTER 3: first day of school

Clarence Marie's Pov:

First day of school.

Sobra'ng aga ko'ng nagising, feeling ko nga mas maaga pa ako'ng nagising kesa sa tumitilaok na manok. Excited ako'ng isuot ang uniform ko na binili namin nila mommy sa mall tapos isuot ang black shoes pati na rin ang humawak ng ballpen at magsulat sa bago ko'ng notebook habang nakikinig sa teacher katabi ang mga bago ko'ng mga kaklase at makasama ang mga kaibigan ko.

"I'm very excited and i can't wait!"

Mga six pa lang naka-ligo na ako at patapos ng isuot ang uniform at shoes ko. Ang saya-saya ko kasi napaka-kumportable ng suot ko ngayon lalo na sa paa kasi may malambot na medyas tapos kumikintab na itim na sapatos.

[^__^]

Nagliliwanag ang mukha ko dahil sa kasiyaha'ng nararamdaman ko habang naglalakad palabas ng kwarto dala ang kulay rosas ko'ng bag na naka-sukbit na sa likod ko.

"Good morning daddy,mommy and ate!"bati ko sakanila. Naka-suot sila ng mga pang-opisina'ng damit habang si ate naman ay naka-uniform naman ng pang-nurse.

"Good morning swetty take a seat and eat your breakfast."ani mommy.

"Ako muna ang magsusundo sainyo okay,then i try to pick up you in the afternoon."sabi naman ni daddy kaya tumango kami ni ate Sammer. I started to eat my breakfast faster but quietly until my plate is no more food.

Maaga pa lang pero nag-mamadali na ako kasi super excited na talaga ako para sa first day of school.

Sumabay na ako sa pagtayo kila daddy kasi tapos na sila'ng kumain. Nag-mouthwash naman ako tapos ng makita ko si ate Sammer na papalabas na sumunod na ako sakanya.

Nagtaka pa nga ako at s'ya ang magmamaneho at aa kabilang kotse naman sila daddy.

"Ate,marunong ka'ng mag-drive?"

"Yes naman,don't worry may student license ako."

"Wow,ako kaya?" Usal ko. Baka sakaling turuan n'ya ako. Na-curious tuloy ako bigla kaya naman im-onseba ko ang bawat galaw at ginagalaw ni ate Sammer. Una nya'ng pinaandar ang makina bago ginalaw ang nasa-tabi nito sa kanan n'ya na nasa kaliwa ko naman. Sa tingin ko madali lang na aralin ang mga ito katulad ng pag-aaral ng ng ila'ng buwan sa loob ng bahay at malaman ang dapat malaman.

Sa lumipas na ila'ng buwan marami ako'ng nalaman at natutunan pero napaka-hirap sa'kin na wala'ng maalala kahit isa. Ginagawa naman namin ang lahat lalo na ako para maalala ang mga bagay na ginagawa ko sa nakaraan ngumit wala.

"Ang totoo..." nag-salita s'ya kaya bumaling ako sakaniya at tumingin ng may interes sa mga mata. "Ang totoo kasi,marunong ka'ng mag-maneho ng kotse."naka-ngiti pa nya'ng sabi. Sa pananalita n'ya para may kakaiba'ng hindi kmaintindihan. Bagaman,nagbigla ako sa sinabi n'ya. Hindi ko inaasahan 'yon na marunong pala ako'ng nagmaneho.

"T-talaga? Sorry,wala ako'ng maalala." I pouted.

"It's okay,mas mabuting huwag mo nalang alalahanin."usal n'ya bagamat may pahif ng pag-aalala sa mukha n'ya na mabilis nama'ng nawala ng makita n'ya ako'ng nakatingin sakaniya na may pag-aalala.

"By the way,iba-baba kita sa harap ng gate ng school n'yo then i'll text you if madadaanan kita sa pag-uwi."aniya.

"Hmm,okay lang ako. Uuwi nalang ako mag-isa kaya ko naman."maayos na kausap ko sakaniya,hindi naman na sya nagsalita pa at binigyan lang ang ng tipid na ngiti.

Mas mabuti'ng sanayin ko'ng wala sa tabi ko ang ate ko. Lalo na ngayon at collage s'ya dahil balita ko busy talaga kapag college.

Naka-dungaw lang naman ako sa bintana at nakikita ang mga estudyante na nag-lalakad may nakita rin akong sign kung saan ang direksyon ng school na papasukan ko kaya naman pagka-liko namin bumungad sa'min ang malaking gate sa kalayuan.

Pgka-rating,bumaba kaagad ako ng sasakyan ni ate at nag-wave sakaniya.

"Enjoy your face day of school."sigaw n'ya sa bintana.

"Umm,thanks,you too!" I waved again bago tumalikod at naglalad papasok.

"Good morning po kuyang guard!"

"H-huh? G-good morning rin po!" Nagulat pa si kuyang guard ng batiin ko s'ya pero binalewala ko nalang yon at nagpatuloy sa paglalakad.

Ang dami'ng estudyante'ng naglalakad. Mula sa hallway hangga'ng sa pasimano ng first floor. Nakakahiya'ng maglakad sa harapan nila dahil bigla ka nila'ng pagtitinginan mula ulo hanggang paa tapos bubulungan.

I smiled brightly to those students na naka-tingin sa'kin. They smiled back,ang iba nag-iwas ng tingin sa'kin. Siguro nailang sila or what.

Hindi pa muna ako pumasok sa room ko dahil hihintayin ko ang mga kaibigan ko,sina Lisa at Sarah. Nag-hintay ako ng mga sampu'ng sigundo bago sila dumating na hinihingan.

"Frienny,sorry for waiting us... whaaahh!" Nagpakawala s'ya ng malalim na hininga. Halata'ng nagmadali s'ya sa pagtakbo.

"You know what,dapat kami ang nauuna dito pero since ikaw ang na-una ililibre ko kayo!" Presinta naman ni Liza. Ang cute n'ya kapag ngumingiti dahil agad na bubungad ang dalawa nya'ng ngipin sa harap habang ngumingiti s'ya. While Sarah,she starting to bund her hair since it's look already dried before we going to cafeteria.

"And so what. Hindi ko ikamamatay ang pagbabalik n'ya 'no!"

"Pss,'wag ka'ng papakasiguro beh."

"Okay fine."

Rinig na rinig ko ang mga usapan ng bawat estudyante habang nakatambay sila sa corridor ng classroom nila.

"Gurl,calm yourself. Malapit na tayo sa cafeteria." Ani Liza. I just smiled. Kalmado naman ako pero mukha'ng nag-aalala ang mukha n'ya. Hindi ko inaral ang ibigsabihin ng mga ekspresyon pero common na kasi ang ipinapakita ni Liza,curious ako kung bakit ganiyan ang kilos n'ya.

"Ayos lang naman ako."usal ko.

"Tadaa!!! Nandidito na tayo!!" Bumungad sa'kin ang maluwa'ng malinis na cafeteria at nakadagdag pansin ang mga estudyante'ng naka-uniform. Ganito ba talaga kaoag private school? Ang gagara ng mga gamit sa buo'ng paligid nakakatakot ri'ng humawak ng kung anu-ano baka kasi naoaka-sensitibo ng mga gamit baka magasgasan kaagad. Hay naku,hindi ko masi-sisi nila Mom at Dad kung dito nila ako gusto'ng mag-aral. Ang mga tao dito ay halata'bg mayayaman,kita naman kasi sa mga itsura nila at panunuot,sa sobra'ng puti nga ng blouse nila at tingkad na kulay ng palda halata'bg bago'ng-bago at mamahalin.

Dahil hindi ko maalis ang pagkahanga ko sa paligid hindi ko na napansin sila Sarah,naghanao nalang kami nh upuan tapos may bigla'ng lumapit na babae,mukha'ng waitress. Sosyal may pa waitress pa ang school na 'to.

"Marie,what do you want to order?" Lisa asked me. Napatingin pa ako sa counter,mero'n doo'ng nakalay na mga letters and numbers kaya ng maka-kita ako.

"Yo'ng D-4." Gusto ko lang kumain ng fries at chicken nugget burger tapos tubig. Masyado pa kasi'ng maaga para kumain ng marami hindi ba?

"Good luck sa first class natin mga frienny. Nakakalungkot lang dahil hindi natin ka batch si Marie." Ani Sarah. Napapatango naman ako. Totoo ang sinabi n'ya forth year high school na sila at ako naman third year high school. May nasayang ako'ng isa'ng tao dahil lang sa aksidente.

Mga ila'ng sigundo na ng dumating yong order namin. Kaya habang kumakain kami nagku-kwento si Sarah tungkol sa mga program sa school last year. Nakikinig lang ako kahit hindi ako maka-relate,remember sa bahay lang ako nag-aaral at ito ang first time ko sa school since nawalan ako ng alaala. As in lahat ng nangyari sa buhay ko wala ako'ng maalala. Ngayon napapa-isip na naman ako,kailan kaya ako makaka-alala wala'ng oras na hindi ko iniisip ang tungkol do'n dahil gusto ko na talaga'ng maka-alala pero sabi ng doctor 'wag ko'ng piliti'ng alalahanin dahil kusa ko daw 'yong maalala.  In-focus ko na lang ang mga mata,tenga at isip ko sa kinu-kwento ni sarah. Minsan napuputol ang pagku-kwento n'ya dahil may bumabati sakanila. Hindi 'yon maiiwasa lalo na at kilala sila.