Sweet Lover (The Reality)

Chapter 4: the two boys

"Frienny!!!" Masigla'ng bungad ni Sarah sa'kin kasama Liza. Grabe,first day palang nakaka-stress na pero mabait naman ang mga teacher kaya wala'ng problema. Ang sabi pa nga ng adviser namin ay mukha'ng mas magiging maayos ang pagtuturo at pagiging adviser n'ya ngayo'ng taon. Syempre bago mag-umpisa ang klase kanina nagpakilala kami isa-isa,hindi  nawawala 'yon. Naging masaya at maganda naman ang pakikitungo nila'ng mga kaklase ko kaya hindi ako nahirapa'ng mag-adjust.

"Tara sa Mall!!!"sigaw ni Liza. Hindi ko alam kung makiki-gaya rin ako sa ginagawa pero mukha'bg normal lang naman na ganito kasaya. Isa'ng malawak na ngiti ang ibinigay ko sa kanila.

"Frienny,ang cute mo ngumiti! Look,sobra'ng singkit ng mata mo!" Ani Sarah. Napansin ko rin 'yon habang tumitingin ako sa salamin sa may kwarto ko. Ang sarap kasi'ng titigan ng mga mata ko lalo na kapag ngumingiti ako.

"So,what do we waiting for,cacha!!!"sabay pa sila'ng sinabi 'yon,hinila na nila ako. Hindi ko alam kung saa'ng mall kami pupunta eh may susunod pa'ng subject mamaya,nakaka-kaba na late lalo na una'ng araw ko sa school.

"Let's go there!" Tumuturo turo pa si Liza at Sarah sa isa'ng boutique hindi masyado'ng kalayuan. Wala ako'ng nagawa at nagpahila nalang sakanila,mukha'ng wala ng makakapigil pa sa dalawa'ng 'to.

"Whhaaah,i need to buy this one,and this one. Gosh ang gaganda nila,para'ng lahat gusto ko'ng bilhin!!!" Namamangha'ng hinawak-hawakan Sarah 'yong makukulay na dress tapos si Liza naman nasa mga bag nagtitingin rin.

Busy na sila sa kakayingin at hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko dito. Wala naman ako'ng hilig sa sa mga ganiyan,hindi ko lang alam sa dati ko'ng alaala kung mahilig rin ako sa mga damit,bag at wedges katulad nila. Kulang na kulang talaga ang pagkatao ko hangga't hindi ko lahat naalala kung ano'ng hilig ko.

"Sarah,magkita-kita nalang tayo sa food court."usal ko. Tumango naman s'ya kaya kaagad ako'ng lumabas sa boutique.

Saan naman ako pupunta sa sobra'ng laki nito'ng mall. Wala ako'ng alam na mapaglilibangan pero pwede naman sa isa'ng lugar.

Nagmadali ako'ng naglakad. Naka-isip na kasi ako ng lugar kung saan magkakaroon ako ng interes.

Lakad,takbo na ang ginawa ko at magala-gala ang tingin para makita ang hinahanap ko.

BLAG***

"Aray!" Pabulong na reaksyon ko habang hawak ang balikat ko na nabunggo.

"S-sorry miss. Ayos ka lang?"

Isa'ng lalaki ang tumulong sa'kin at hinawakan pa ang balikat ko. Hindi ko maalis ang tingim sa kaniya. Para'ng nakita ko na s'ya sa kung saan pero hindi ko alam kung kailan o ang eksakto'ng lugar.

"Miss,are you okay? Do i know you? Nag-kita na ba tayo dati?"

0___0

Gosh,no way!

Gulat ko'ng inalis ang kamay n'ya at tumalikod. Napapapikit analang ako dahil sa kahihiyan. Bakit nakita ko pa s'ya ulit. Naalala ko na,s'ya yo'ng lalaki na tatawag sana ng police tapos kinuha ko yong phone n'ya at binagsak. Whaah,sana hindi n'ya ako nakilala. Patay ako nito baka sinhilin n'ya ako. Grabe pa naman 'yong galit at inis n'ya sa mukha noo'ng mga araw na 'yon. Kumaripas ako ng takbo para lang maka-alis sa lugar na 'yon at hinihiling ko'ng hindi n'ya ako maalala at sundan,patay talaga ako nito. >____<

"Hey,wait lang!!!" Sigaw nito. Gosh,nakilala na n'ya ata ako!

"Hoy,ikaw 'yon. Stop there!" Hindi ako hihinto. Kung kinakailanga'ng tumakbo ako gagawin ko huwag lang n'ya ako'ng singilin dahil wala ako'ng pera pambili ng nasira nya'ng phone.

"Hoy!!!" Nagsisi-sigaw s'ya kaya napapatinhin ang mga tao sa kaniya, mukha'ng sinusundan n'ya ako.

Nakita ko yo'ng hinahanap ko kaya pumasok ako do'n.