Clarence Marie' Pov:
Its monday again. Ang bilis ng araw,kahapon sunday lang,kulang na kulang yong pahinga ko dahil sa dambak na homeworks ko.
"Sweety,here oh." May inabot na papel si mom pagka-baba ko ng hagdan. Nagtaka ako kung ano yong papel na 'yon. "Pinapayagan ka nami'ng sumamasa fieldtrip ninyo." Nakangiti nito'ng ani,nakita ko ang perma niya at ni dad.
"Pero,ayaw ko'ng sumama." Tanggi ko.
"Why? Natures and environment in the forest can help you." Pagpipilit niya sa'kin. Hindi ko naiisip na pumunta sa mapunong lugar o kung saan man na hindi ako magiging komportable. "Nakaka-relax ang hangin doon at nakakapag-isip ka ng mapayapa---"
"Yeah,yeah!!!" Aniko. Sa sinabi ni mom may naisip ako. Bakit hindi ko naisip 'yon? Pupunta ako doon para makapag-isip,baka sakaling maka-alala na ako...para malaman ko kung sino ako... Tama,gano'n nga!
"Sige po mom. Sasama na ako. Uhm i gotta go now." Masaya at nagmamadali'ng pag-papaalam ko sa kaniya. Isa'ng halik sa isa'ng pisngi niya bago ako tumakbo palabas ng bahay at sumakay sa kotse.
Ring....ring.....ring....
[Hello,Sarah speak.]
"Sarah,sama ka sa fieldtrip kasi sasama ako." Masayang pahbabalita ko sa kaniya.
[Ano nama'ng nakain mo at gusto mo na ngayo'ng sumama sa fieldtrip?]
"Basta,after class and before tayo umuwi bumili na tayo ng mga gamit natin para sa fieldtrip." Usal ko. Alam ko'ng nagtataka na siya ngayon. Sinabi ko kasi sa kanila na wala ako'ng interes na sumama kahit na pinipilit nila ako. Pagka-tapos ko'ng in-inform si Sarah si Liza naman. Nasa school na pala sila'ng dalawa at ako nalang ang hinihintay nila sa garden.
"Salamat mawi!" Usal ko sa driver ko.
"Ma'am huwag kayo'ng magmadali." Usal nito.
Ayos lang naman,atsyaka hindi ako madadapa o matataliso---- ano 'yong natapakan ko?!
May kung ano ako'ng natapakan na madulas kaya para'ng nag-slomo ang pagkilos ko at ng buong paligid.
>___<
Babagsak ako sa lapag!!!!!!!!!! Paulit-ulit ko'ng nasasabi 'yon sa isip ko,kasi alam ko masakit ang tatama sa pwet ko!
'Aaaahhhhh!!!!!!'
"Gotcha!"
0__< ??? Ano'ng nangyari? Hindi ako bumagsak? Hindi masakit ako pwetan ko?
"Are you okay?" Hindi pa rin tumitigil yong slowmo sa paligid ko habang nililingon ko 'yong naka-salo sa'kin. Gosh,nakaka-hiya!
"U-uhm...mmm."tumango pa ako. Speechless ako sa nakita ko,hindi ko ini-expect kung sino ngayon ang nakasalo sa'kin. Hindi ko alam kung kakabahan ako o kikiligin,basta kinikiliti yong pwet ko kasi siguro hindi niya nahalikan yong sahig!
"Kaya mo'ng tumayo?" Ngayon ko napansin na naka-alalay ang isa'ng bisig niya na naka-akap sa braso ko at yong isa'ng bisig naka-akap sa bewa'ng ko.
"M-mm." Tango ko. Gosh,hindi ako makapag-salita,ang lapit ng mukha niya,baka kapag nagsalita ako maamoy niya yong hininga ko baka mabaho. >___<
Pasimple ako'ng kumapit sa matipuno niya'ng balikat para pang-alalay sa pagtayo ko hanggang sa nakatayo na nga ako. Napansin ko ngayon-ngayon lang,ang dami palang estudyante na nakatingin sa'min,yong iba nagbubulungan,yong iba naman nagpi-picture na!
Gosh!!!! Nakakahiya pala ako!
"Im glad you're okay." Naka-ngitti nito'ng usal. "So,una na ako."
BINABASA MO ANG
Sweet Lover (The Reality)
Novela JuvenilThe Book 2 Binigyan ako ng pangalawa'ng pagkakataon para mabuhay. ngunit ang kapalit no'n ay ang pagkawala ng aki'ng mga alaala. Marami'ng tanong na hindi ko kaya'ng sagutin hanggang sa dumating ang araw na nagiging kontento na ako sa bagong alaala...
