Sweet Lover (The Reality)

CHAPTER 30: EXCITING

Clarence Marie's Pov:

"Frienny!" Liza's voice sound excitedly. "Excited na ako'ng bumili ng needs natin for fieldtrip!" She added.

"So,ano'ng u-unahin nati'ng bilhin?" Replied Sarah,habang nire-ready na niya yo'ng wallet niya. Nasa harap na kami ng mall. Fyi lang, hindi kami nag-escape ng klase actually maaga'ng pinauwi ng mga professor ang mga estudyante,may biglaan kasi ceminar ang mga prof kasama ang Dean so they dicided na pauwiin nalang kami para hindi kami magulo or pagala-gala sa university.

I wonder kung ano ang mga bibilhin namin for fieldtrip. Dapat yong talaga'ng kailangan namin like ready to eat na mga food,first aid kit at kung anu-ano pa.

"Para'ng want ko'ng mag-shopping ng mga clothes. Hmm... tara sa forever 21,mag-tingin tayo doon." Si Sarah ang nagyaya sa amin na pumunta sa forever 21. Napa-face palm nalang si Liza kasi dapat focus kami sa priority nami'ng bibilhin. Sinundan nalang nami'ng dalawa yong isa at hindi naman na mapigilan. Siguro magtitingin-tingin nalang ako ng pwede magamit ko sa fieldtrip.

"Ano'ng gagawin mo diyan?" Ani Liza. Nakita niya kasi si Sarah na may dala'ng mga terno, siguro tatlo'ng pares na mga terno 'yon. "Frienny,hindi tayo magpa-pajama party sa fieltrip,duh!" Liza scolded while rolling her eyes.

"You're not listening... three days tayo sa fieltrip na 'yon and as far as im concerned that we need this for sleeping." She complained.

"Uhm,wala ka ba'ng ganoyan sa bahay ninyo?" Singit ko. Bakit pa siya bibili kung meron naman siya'ng ginagamit.

"Marie,if you don't asking... naka-night gown ako kapag natutulog. Hindi naman pwede'ng 'yon ang isuot ko doon kapag sleep time na,baka mamaya may crazy creatures pa na mainlove sa akin do'n,grrrr.... scary!" Konwari'ng kinikilabutan siya sa sinabi niya.

"Dami mo'ng knows!" Kontra naman ni Liza.

"Ano ba 'yan Liz,'wag ka ng k.j sa'yo na ito'ng isa. Im sure hindi mo na tatanggihan 'yan kapag sinabi ko'ng ako na magbabayad." Ani sarah.

"You're crazy duh, may money ako pambayad 'no. Pero sige,libre mo na ako!" Hindi ko na sila napigilan sa bumili ng damit kasi sabi nila,ili-libre daw nila ako,so hindi na ako nag-salita pa at hinayaan sila. Mahaba pa naman ang oras namin para mabili yong need namin.

"Frienny,we don't have a lot of time. We need to prioritize our needs for fieldtrip, that's why we here,right?" Pinapaalalahanan ko sila kung bakit nandito kami,almost one in a half hour na kami'ng nagwi-widow shopping dito at  iba naman ang mga pinagbi-bibili nila. I want to yell both of them pero mas pinili ko nalang na pakalmahin ang sarili ko.

"Okay,okay,we're sorry. Let's go na sa grocery,we must to buy some food yong less sugar and less msg kasi baka,magkasakit tayo." Liza's sincerely said.

Mahigit isa'ng oras rin kami sa loob ng grocery bako natapos,may kaunti pa kami'ng oras para mmakabili pa ng ba'ng  mga gamit.

Until,naabutan na kami ng dinner. We decided na magpa-sundo nalang kami sa mga driver namin since marami kami'ng napamili. Sa tingin ko naman kompleto ako ng mga nabili.

Ako ang last na nasundo ni mawi. Pagka-pasok ko hindi lang pala si mawi ang nag-sundo sa'kin. Natameme ako at para'ng naputulan ng dila sa nakita ko. "G-good evening,Dad." I greet him with a serious face. Ayaw ni Dad sa maloko'ng mukha.

"Good evening. What's that for?" Tanong niya.

"For our fieldtrip next day,Dad." Usal ko. I thought,he knew it already.

"I see,is that all?"

"Yes,Dad."

"Mmm,how's your studying? May mga bumu-bully ba sa iyo doon?" Now,he open the topic about my doings in school.

"Okay lang naman po ang study ko,and don't worry po dad,wala po'ng bumu-bully sa'kin." I seriously answered. Para ako'ng mauubusan ng hangin sa loob ng sasakyan.

Hindi na siya nag-salita pero ramdam ko'ng naka-tingin siya sa'kin. He observing me here. But still i can hold my deep breath para magi'ng mahinahon pa rin. Super kabado na kasi ako. Wala'ng imikan sa loob ng sasakyan,lalo na si mawi,kahit na may good opportunity sa kaniya na makapag-salita ay hindi siya nagsalita. Siguro natatakot rin siya kay dad.

"Who's with you?" Mapanindig balahibo'ng tanong ni dad.

"My friends,dad. Sila Liza and Sarah po."

"Wala ng iba?"

"Wala na po,dad. Kami'ng tatlo lang po ang nagkakasama." Nagtataka ako kung bakit nagtanong si Dad ng ganiyan. Alam naman niya kung sino palagi ang kasama ko at sila Liza at Sarah lang naman iyon.

"Good. Be,careful lang dahil hindi pa tapos ang nangyari'ng insidente." Malamig na pakikitungo'ng ani Dad.

Natatakot ako'ng magtanong sa kaniya. He's very strict to me,sa'kin lang. Nasisigawan na nga niya si Mom kapag about sa'kin ang usapan. Kaya para maiwasan 'yon sinusunod ko nalang siya. Kaya naman imbis na magtanong ako at mangulit sa kaniya ako nalang ang gagawa at hahanap ng sagot sa mga tanong ko. Nakakapagod at parati'ng wala ako'ng napapala pero it doesn't mean na susuko nalang ako. Why i am giving this second chance para mabuhay? Siguro may dahilan kung bakit,kaya dapat hindi ako susuko. Nang maka-recover ko nagkaroon na ako ng goal. Isa'ng goal lang.

"We're home." Aniya kaya naputol bigla ang pag-iisip ko.

Bumaba siya ng sasakyan at sinalubong siya ni Mom ng halik sa pisngi. Natuon ang tingin ni mom sa'kin na may bakas ang ngiti sa kaniya'ng labi.

"Good eve,mom." I said.

"Good eve,sweety. How's your day?" Tumulong siya sa mga binili ko."Ito lang ba ang dadalhin mo sa fieldtrip niyo?"

"Yes,mom. Enough na po siguro ito. Mahirap naman po kung super dami ng dala ko." Dahilan ko sa kaniya. Sumang-ayon nalang ito at ipinasok ang ibang gamit sa loob.

"Later mo na 'yan asikasuhin. Kakain na tayo ng dinner." She said at tumungo sa dinning room for preparation.

I wonder if ate Sammer is here too. But i think she's not. Busy siya sa mga ginagawa niya so wala naman ako'ng magagawa.

Tahimik kami sa hapag-kainan,nakikinig ako sa usapan nila about business. Nalaman ko rin ang about sa isa'ng bagay na related sa aksidente. Nakikinig ako sa usapan at hinahayaan lang naman nila akong makinig. Natatakot ako'ng magtanong at hangga't maaari ititikom ko ang bibig ko at tatalasin ang pandinig ko.

"Hindi ko papayaga'ng sirain nila ng gano'n-gano'n ang mga pinag-hirapan natin. Kung tutuosin sila ang may kasalanan sa nangyari,then what? They trying to ruin our componies at sinisira nila ang image ko sa mga share holder ko." Kalmado ngunit bakas sa mukha ni dad ang pang-gagalaiti sa tinutukoy niya'ng tao. "Kinalimutan niya kaagad ang matagal nami'ng pinagsamahan. And i think may tap sa likod ng mga pangyayari'ng ito. About sa kumpanya at sa aksidente." Dugtong niya pa. Napapahimas nalang si mom ng braso ni Dad para kumalma ito. Hindi ko na ma-enjoy ang kinakain ko sa mga sinasabi niya. Patapos naman na ako kaya naman pwede na ako'ng amalis sa dining table.

"Im done." Usal ko at tangka'ng tatayo sa upuan.

"Finish you meal,Marie." Usal ni Dad. Kaya naupo ako at inubos ang kinakain ko. Mga apat na subo rin 'yon pero ginawa ko nalang na dalawa. Nag-mala shopao ang mukha ko dahil sa puno'ng bibig ko.

Lunok*

Uminom ng tubig tapos nag-paalam na ako sakanila. Yong mga gamit na pinamili ko kanina,binuhat ko na papasok sa kwarto ko. Nanghihinayang ako sa gagawin ko pero sana may mapala ako sa lugar na iyon. Sana lang sa lugar na 'yon mapakalma at maka-alala ako dahil sa katahimikan at sariwa'ng hangin na nagmumula sa mga puno.

Nagprepared ako ng isa'ng bag pack at maliit na maleta para sa mga damit ko. Ila'ng araw rin 'yon kaya dapat marami ako'ng dala'ng mga extra.

Pinagsunod-sunod ko yong mga kakailanganin ko'ng damit sunod yong mga  panlinis ko,sunod yong mga possible na magamit ko,mga emergency kit at first aid kit ay pinagkasya ko sa bag pack ko.

Mukha'ng excited na rin ako sa fieldtrip na magaganap. Kaya naman sandali lang ako nag-shower at itinulog ko na rin ang pagiging excited ko,nagbabaka-sakali na sa panaginip ay nasa lugar na ako kung saan marami'ng puno at makakapag-isip ako ng mapayapa.