Sweet Lover (The Reality)

PROLOGUE

Pritt.... prittt...

"Nasaan na ako?"

Pritt....prittt

Muntikan na ako'ng nabunggo ng sasakyan pero mabuti nalang at naka-hinto ito.

'Naliligaw na ako!'

"Hoy,gusto mo ba'ng mamatay? Sus maryosep!" Nagsisigaw ang lalaki na nasa loob ng itim na sasakyan. "Ano!"

"Hindi ka pa tatabi,nakakasagabal ka sa daraanan!"
Nagsi-sigaw s'ya at ako naman hindi ko maintindihan kung bakit sobra'ng nagagalit s'ya. Ngayon ko lang rin napansin na napakarami'ng sasakyan ang naka-helera sa likod ng sasakya'ng ito sa daan.

"Sorry sir!"

Mag bigla'ng humila sa akin sa kalahitnaan ng kalsada.  Noo'ng una nagulat ako pero ng makita ko ang itsura n'ya napagtanto ko na hindi s'ya ang tao'ng humahabol sa'kin.

"Hay naku! Mga kabataan ngayon!" Sigaw pa ng lalaki pero ang buo'ng atensyon ko ay nasa lalaki,hawak n'ya ako sa braso. Pinagmasdan ko ang maaliwalas at nakabi-bigjani niyang mukha habang abala s'ya sa pagtiringin ng mga sasakyan.

"Are you okay?"

"....."

'Ano'ng sinasabi n'ya?'

Kinakausap n'ya ako pero hindi ko alam ang sasabihin. Ang nasa isip ko paano kung masama s'ya?

Itinulak ko s'ya sabay takbo.

"Hey wait!"

"Ayon s'ya!" Kumaripas na ako ng takbo ng marinig at makita ang bumahabol sa'kin. Naka-itim sila'ng lahat at hindi mapag-kakatiwalaan.

Hindi dapat nila ako'ng mahuli,nakakatakot sila at para'ng may gagawi'ng masama sa'kin.

Tumatakbo pa rin ako kahit na ramdam ko ang pananakit ng mga paa ko. Hindi ko na alam kung nasaan ako. Marami'ng pasikot-sikot pero bahala na basta makalayo lang ako at hindi nila mahuli. Kahit na saan ako pumunta nasusundan pa rin nila ako,hindi ko na alam kung saan pa ako mag-susuot pra makapag-tago. Huminto ako saglit para habulin ang hininga ko.

sweshh*

"M-mmm!!!"

May dumakip sa'kin at nagtago sa madilim at makipot na iskinita.

"Nawala s'ya."

"Maghiwa-hiwalay tayo!"

"Mmm."

"Shhh!!"

Nagpasilip-silip s'ya sa labas,tinitignan kung nandyan pa ang humahabol sa'kin. Bigla sya'ng tumingin sa'kin mula ulo hanngang paa bago n'ya  itinanggal ng palad sa bibig ko kaya naman tumakbo ulit ako,nakuko pa nga n'ya ang braso ko.

"Miss saglit lang tss!"

Tumakbo ako pero nahahip n'ya pa rin ako. "Saglit aabi eh. Bakit ba takbo ka ng takbo,hindi ka ba napapagod?"

"B-bitawan mo ako!"

"Marunong ka naman pala'ng magsalita eh bakit hindi mo sagutin yo'ng tanong ko? Bakit ka ba nila hinahabol,siguro magnanakaw ka ano?"

"Bitawan mo ako sabi!"

"Yan lang ba ang alam mo'ng sabihin? Bakit naka-paa paa ka lang rin? Pulubi ka ano? Infairness hindi ka dugyutin!" Hindi ba s'ya natatakot sa'kin? Salubong na ang kilay ko pero wala pa rin sakaniya!

"Kaya ka ba nila hinahabol kasi masama ka'bg tao? Umamin ka!"

"Hindi ako masama'ng tao!"

"Weh,'di nga? Wag mo ako'ng inuuto sa prisinto ka magpaliwanag!"

"Bitawan mo na ako. Mahuhuli nila ako dahil sa ginagawa mo!"

"So,masama ka nga? Bakit ka nga nila hinahabol?"

"Wala ka'ng paki-alam,bitawan mo na ako!"

May pi ipintod sya'ng bagay kaya naman nangamba ako kaya kinuha ko 'yon sakaniya.

"Hoy,yong phone ko ibalik mo magnanakaw!"

Wala'ng pagaalinlangan na binagsak ko ang bagay na pagmamay-ari n'ya. Kumusot bigla ang pagmmumukha n'ya dahil sa ginawa ko.

"Whaaahhh 'yong phone ko! Sinira mo yong mamahaling phone ko!"

"Ayon s'ya. Hanggang dito ka nalang!"

Nataranta ako ng makita ko ang mga malalaki'ng katawan ng mga lalaki'ng naka-itim. Wala na ako'ng takas sa mga ito!

"Teka,teka sandali. Sino ba kayo at hinahabol n'yo ang babae'ng 'to?"

"Trabaho nami'ng bantayan s'ya at ikaw totoy umuwi ka na!"

Nanlalaki ang mata nito'ng humarap sa isang malaking lalaki.

"Hindi pwede pare,sinira n'ya ang mamahalin ko'ng phone kaya dapat nya'ng bayaran 'to!"

"Aalis ka o hindi?" Pinakitaan s'ya ng malaki'ng katawan kaya naman napapa-atras s'ya. Wala'ng wala ang patpatin nya'ng katawan dito sa lalaki'ng mala-oso ang pangangatawan.

"Oo,aalis na!" Nataranta sya'ng kuniha ang bagay na basag at tumingin sa'kin ng masama. "Hindi ko kakalimutan ang pagmumukha mo! Makikita tayo'ng muli at pagbabayaran mo ito!!!!" Sigaw nito na mangiyak-ngiyak pa.

Tinitigan n'ya rin ang mga lalaki. "Sandi lang mga pare. Kilala n'yo ba ang babae'ng 'to?"

"Oo." Sagot ng isa.

"S'ya ang amo namin!"

Napanganga ang lalaki. Sakto'ng dumating ang sasakyan na kulay puti,nakatingin pa rin s'ya sa'kin. Mukha'ng hindi s'ya makapaniwala. Turo-turo n'ya ang tamit ko'ng pambahay na napaka-haba at ang paa ko na wala'ng saplot na kahit ano. Wala ako'ng nagawa kung hindi ang sumakay dahil kung tatakbo ako ulit ngayon mabilis na nila ako'ng mahahabol.

Sumakay ako at umandar ang sasakyan. Uuwi na daw kami pero hindi ako sigurado kung may uuwian pa nga ba ako.