bound beyond fates

chapter 5.

"ina!" masaya kong bati ng makita ko siya papalapit sakin. ngumiti siya at umupo sa harap ko at marahan niyang hinahaplos ang kulot kong buhok na mahahambing sakanya. tinitigan ko siya ng matagalan.

i really love pretty things like roses and jeweleries. but my mother is most beautiful creature i ever saw. she looks like a fairy. they say that we are look alike with our light blonde wavy hair. the only difference we had is she has a pinkish eyes and mine is jeweled blue eyes. she said that me and father have same eyes. when i heard the word father i exciting ask where he is but she made a weird expression and said,

"you'll see him soon. don't worry about it." while kissing my forehead but i noticed her shoulder shaking and something wet topped my head but i just shrugged it of.

"ina, ano pong itsura ni ama?" as i tilted my head asking my mother. i saw her expression fell but immediately she beam.

"he's the most handsome man i ever seen in my life herady. even he's cold and unapproachable outside, he's a softie inside. like you!" as she tickled me and i tried to remove her hand but failed.

"mother! mother! stop it tickles! hahaha!" malalakas na tawa ang maririnig sa buong kastilyo habang nakatinging tinitigan sila ng mga kasambahay.

"i really want to see father, does he not love me anymore since he never showed up?" i pouted while thinking about him. i tried to prevent my tears but a gentle hands wiped them.

"of course he loves you. he loves you more than anything." she sincerely told me with her gentle voice that lulls me.

"right! i also love him the most! just like mother, eli and other maids!"

dahan dahan kong minulat ang aking mata at nakakasilaw na ilaw ang bumungad sakin kaya sinubukan kong takpan ito gamit ang braso ko. nakapikit kong inaalala ang napanaginipan ko. isa itong alala noong 6 years old pa ako. kung saan masaya pa ang lahat at walang kinakatakutan. kung sana hindi nangyari ang araw na iyon, ano kaya magiging kahihitnan ko? siguro mas malupit na pangyayari ang mangyayari kaysa sa naranasan ko.

napatawa nalang ako ng mahina nang maalalang nakatakas na pala ako sa kastilyo. walang sino man ang nakatakas kundi ako lamang. maybe i should start writing my journal now and my escape should be recorded to through the history. habang tumatagal, hindi na ako gumalaw at nakapikit dinadama ang katahimikan sa buong kwarto. i'm not really sure where to start when i'm already outside. it's my first time going outside without orders by the certain king and i'm quite lost. should i-

"princess." napalingon ako at dahan dahang sumandal sa headboard ng kama. nakangiti siyang lumalapit sakin, umupo siya sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay ko.

"eli. what should i do know?" blangko ko siyang tinitigan at marangya niyang hinaplos ang aking kamay.

" ikaw bahala prinsesa, andito kana sa labas kaya lahat ng gusto mo, pwede mo gawin ng walang pumipigil sayo. lagi mo lang tatandaan na nandito lang ako para sa mga desisyon mo."

" talaga? pati pagpatay?" pagbibiro ko sakanya na nagpapanic sakanya.

" princess!" " don't worry i'm just joking haha." tumawa na lang ako sa reaksyong natanggap ko kay eli habang siya ay lumambot ang ekspresyon.

"magpapahinga muna ako, ngayong araw lang siguro ako nakatulog ng mahimbing. pwede ko ba libutin ang bahay mo eli?"

" of course you can, whatever you want, come and i'm going to arrange you clothes and-"

" you have other maids that can do your job since this is not the palace, why are acting like that?"

" i'm sorry princess, hindi ko lang talaga mapigilan. you will allow me right? since i'm the one you're comfortable prepping you."

"alright, by the way where's that bastard?" napakunot noo ako nang maaalala ko ang lalaking nagligtas sakin.

" b-bastard? as a princess you should not talked inappropriate-"

" i- i mean the magician save me. i thought he is staying here? did he already leave?" napangiti ako sa loob ng maisip na umalis na siya at hindi na magpapakita sakin. pero nawala din iyon ng parang bula sa sagot ni eli.

"no, currently he's locking himself to the library. it's been days since he went there. he also told me to not disturb him. he must be diligently learning, right princess?" somehow i kind of feel relief since he did not leave me- what? what i'm talking about?! i'm only relief since i still did not thank him properly! yeah that's right!

pero nagtaka ako sa nalaman na ilang araw na siya hindi lumalabas sa library. wait did she say days?

" days? how many days i've been sleeping?"

" hmm? it's been 3 days princess." my jaw dropped because never in my life slept that too long.

"your also shock? i'm also worried that you're not gonna wake up but sir aziel assured me."

" sir aziel?" i confusedly look at her.

" yes, when he carried you putting-" " c-carried? he carried me?!" i got flustered for some reason. "yes he carried your highness since i can't carry you." nanlaki ang aking mata at tumingin sa ibang diretso.

" i- i see then what happened?" nagtataka lamang akong tinitigan ni eli pero unti unti siyang ngumiti ng may napagtanto. a-ano yang iniisip mo eli!? mali, mali ang asa utak mo!

"he put you in the bed and use magic to treat your wounds. he also put some spell to let you sleep peacefully since he noticed your state." i see. he help me again huh? i really should thank him even though he's an asshole.

"okay. i'm gonna thank him properly when i visit the library after our stroll eli." she beams and start pulling me to bath.

the suarez estate are quite big just like one castle in the palace. it's beautiful with roses garden everywhere. natuwa nga ako na makita ang mga paborito kong mga bulaklak na kinatuwa din ni eli dahil sinadya niya talagang ipagawa. nagpasalamat ako sakanya at sana hindi na lang siya nag abala dahil first time ko lang maranasan na may gumawa sakin nito. sa kastilyo, puro mga paboritong bulaklak ni thiarra ang makikita at nakapalibot sa buong lugar.

palubog na ang araw ng matapos na namin ang aming paglilibot. ilan lamang ang kasambahay at mga gwardiyang andito. sinabi ni eli na pinabakasyon niya ang iba para sa aking pagdating. sinabi ko din na hindi niya sana pina uwi ang mga ito dahil ang mga tao sa kastilyo lamang ang may alam sa mukha ko at gumamit ako ng mahika upang itago ang jeweled eyes ko kaya mukhang ordinaryong mga asul na mata ang meron ako. dahan dahan ko kinuha ang unang regalong natanggap ko at kita sa aking kamay ang hawak hawak kong hair stick na bigay ni ina, may mga makukulay na rosas at mga bato na nakapalibot sa tuktok nito, ngumiti ako na tinitigan ito.

kung makikita mo man ako ina, matutupad ko na ang pangako mo. nakalabas na ako at hahanapin ko ang kasiyahan na gustong gusto mong maranasan ko. kahit ako na eexcite sa mga mangyayari sa hinaharap that's why i'm currently leaping towards the library with refreshments in hand for my gratitude. with my hair stick nicely decorated in my long blonde hair, i will start my adventure outside like a bird fleeting through the sky finally obtaining it's freedom.

hawak ng isang kamay ko ang mga pagkain at ang isa naman ay ginamit ko pangbukas ng pinto. saktong pagsarado ng pinto ng may naramdam akong pwersang papunta saakin kaya kaagad ko itong inilagan.

nakita ko ang librong nakadapa sa lupa at makikita sa pader ang impak nito dahil sa unting sira nito. nanlalaki ko lamang ito tinitigan at hindi gumalaw sa kinatatayuan dahil sa gulat.

"who's there?" malalim ang boses nito at nababakasan ng galit kaya nagsitayuan ang mga balahibo ko dahil sa lakas at bigat ng presensya niya. talaga ngang hindi ordinaryong tao ang nagligtas sakin. mga ilang tao lang ang nagbibigay ng gantong takot sakin.

"i-it's me, p-princess herady." hindi ko sinasadyang nagka utal ako dahil sa sobrang nabibigatan ako sa presensya niya. unang beses lamang ako nakaramdam ng ganito presenya na magkaiba sa mga miyembro ng royal family. kakaiba ang sakanya at halatang napakalakas na kanyang itinatago sa unang pagkikita namin.

who are you aziel? why do you have this heavy presence that i've never been feel before?

-