bound beyond fates

chapter 72.

nanghihina akong napaupo sa lupa habang dinadama ang natamo kong sugat sa tiyan ko. ramdam kong unti unti itong nagsara dahil sa suot kong earring. hinihingal akong napatitig sa likuran ko upang tignan ang kalagayan ng hari ng fuerox pero bumungad saakin ang katawan niyang walang ulo. that means...

dahan dahan kong inangat ang kamay ko at halos matapon ko ang hawak ko dahil bumungad saakin ang ulo ng hari. nanginginig ang katawan kong itinaas ito habang nag ilaw ang mata ko.

"citizens from fuerox, look to your current king!" sigaw ko kaya ang ilang nakikipaglaban sa paligid ko ay napatigil at napatingin sa direksyon ko.

fighting with the king of fuerox was definitely deadly. his swordmanship was on another level, thank god that he's already weakend and injured by my father or else, ang ulo ko ang hawak hawak niya. i really thought i was going to die.

"y-your majesty!!!" isa isang daing ng mga kalaban habang itinapon ko ang ulo ng hari nila sa kung saan.

"we won." nakangiti kong pahayag kaya lahat ng mga kasamahan ko ay naghiyawan. naaninag ko pa ang pagwagayway ng watawat namin sa malayuan.

"sir clyde also cleared the south border!" sigaw ng isang kawal habang may hawak hawak na telepono kaya nakahinga ako nang maluwag. i'm sure that aziel will rid the enemies who entered the claveria.

"that means we really won!"

"oahh!"

"hooray for claveria!"

" hooray for her highness!"

" hooray for his majesty! "

kaagad akong napalingon sa direksyon ng ama kong nakahiga sa lupa. pinapalibutan siya ng mga healers na may pag aalala sa mukha. they couldn't wake him up, could they?

kahit nanakit ang katawan ko, pinilit kong tumayo papalipat sakanya, ramdam kong inalalayan ako ng mga kasamahan ko. dahan dahan nila akong pinaupo sa tapat ng hari at sinubukan ko siyang gamutin gamit ang mahika sa loob ng hikaw ko pero walang epekto. why can't he wake up?! totoo ba ang sinabi ng hari na hindi na talaga siya magigising?!

"your majesty wake up!" pag aalog ko sa balikat niya pero hindi siya gumalaw. sinampal ko ang pisngi niya habang ramdam kong nagpa panic ang buong sistema ko. no, please. not him! wake up!

"father, wake up!" pagpupumilit ko sakanya habang sinubukan akong pigilan ng mga kawal.

"your highness please calm down!" magpupumiglas sana ako nang may pumasok na ala ala sa isipan ko.

"princess." napatingala ako sa paos na boses ni aziel. pareho kaming nakahiga sa kama ko habang nakasandal ako sa dibdib niya.

"hmm?" ramdam kong mas humigpit ang pagkakahawak niya sa beywang ko.

"call my name if something unpredictable happened." is he still worried about me?

" what? are you some superhero that will save me?" he only chuckled as he attractively smirk at me.

" maybe. "

"aziel." i unconsciously stated and i heard a laugh in a distance.

"haha! your king will never wake up!" nababaliw na saad ng kalaban kaya pinilit kong tumayo at hinanda ang espada ko pero pinigilan ako ng mga kasamahan ko.

"princess! stop it! you can't fight anymore!" ramdam ko ang pagbubugso ng galit sa kalooban ko habang mahigpit na hinawakan ang espada ko. i want to kill that asshole!

"besides we still have prince zavi-" naputol ang sasabihin niya nang may magsalita sa likuran ko at ramdam kong may humawak sa balikat ko.

"are you referring to this thing?" kaagad akong napalingon ako likod ko nang bumungad saakin ang red cloak niya at pamilyar niyang mata. so you really came...