bound beyond fates

chapter 34.

hapon na nang makauwi kami galing sa sementeryo ng may bisitang hindi namin inaasahan ang naghihintay samin pauwi.

"drake? what are you doing here?" ngumiti siya at tumayo sa pagkakaupo niya. kitang binigyan ito ng mauupuan ng mga katulong sa estate. yumuko siya sa harap ko na at kinuha ang kamay ko para halikan ito. i flinched by his gesture and my eyes landed to the table infront of his seat. is that a-

"i greet the 2nd princess of claveria, princess herady flivea claveria. " he murmur and i just stared him because of the unfamiliarity. it's been a while since someone greet me like that. mabilis kong binawi ang kamay ko at umatras ng kaunti.

"what business do you have here in my estate, sir drake? " seryosong tanong ni eli nang mapansin ang pagkabalisa ko sa sitwasyon. bakit bigla bigla nalang kasi siya bibisita dito at may dala pa siyang blue roses. sana iba ang rason niya sa iniisip ko.

"i want to say something in private with the princess." drake are really doing it now? how about your fiancee?

"i'm sorry but her high-"

"aziel. eli. mauna na kayo, kakausapin ko muna siya dito." pagpuputol ko kay eli. lumingon ako sa kanilang dalawa at kita sa mukha nila ang hindi sang ayon pero tumango lang ako para makampante sila. napipilitan tumango din si eli habang masamang nakatitig si aziel kay drake. sinenyasan ko silang umalis na kaya tumalikod na sila at nauna nang pumasok sa mansyon. pinanuod ko silang umalis at bumuntong hininga nang mawala na sila sa paningin ko.

"drake-"

"let's have a seat princess." kalmadong saad ni drake habang pinapakita ang upuang nasa harapan niya. wala akong nagawa kaya sinunod ko nalang ang pag alalay niya sakin. matapos kong umupo, kaagad niyang kinuha ang blue roses na nakalatag sa harap ko.

kami ay napapaligiran ngayon ng mga rosas at may nakahain na tsaa sa tapat ng upuan ni drake. ngumiti sakin si drake at dahan dahang lumuhod sa harap ko na kinalaki ng mata ko.

"princess herady, may i ask you to be my partner in our school's traditional ball?" his silver hair slowly danced in the wind and his golden eyes are glinting while looking up to me. he really looks like a prince right now especially with his formal attire. he looks so perfect that it looks unreal that he's kneeling to someone like me. why me drake? bakit sa lahat ng magagandang babae diyan sa tabi, bakit ako pa pinili mo?ang babaeng maraming kasalanan at pagkakamali sa buhay ay hindi nababagay para sayo.

"drake…" nag aalinlangan kong tinig at bumagsak ang ekspresyon niya.

"why princess? why won't you like me? do you hate me?" desperado niyang tanong na lalong nagpaguilty sakin.

"i'm sorry drake, i can't-" naputol ang sasabihin ko nang sumigaw siya. nagulat ako dahil ngayon ko lang siya marinig na magtaas ng boses.

"i want you to tell me! i don't need your apology princess. just tell me why can't you return my feelings for you? alam kong matagal mo ng alam ang nararamdaman ko para sayo pero bakit ni isang sandali, hindi mo kayang suklian ito?"

" i did liked you before." mahina kong saad kaya nanigas siya sa kanyang pwesto.

" what? did i hear that right or it's just my imagination?" hindi makapaniwalang sagot niya kaya ilalabas ko na lahat ang mga bagay na dapat niyang malaman para hindi ko na siya nasasaktan. para makawala ka na din sakin at magsimula ng tumingin sa ibang tao.

"the moment i first saw you, i was starstruck because it felt like an angel fallen from the sky to comfort me. and from that day, you always encourage and cheer me up whenever i'm sad. i like it, i felt a warm sensation inside me when you always stayed by my side. i liked you because all the men i knew back then, you are the only one who treated me so kindly and gently." napangiti ako nang inaalala ang mga panahon 'yun habang si drake ay tulalang nakatitig sakin.