bound beyond fates

chapter 48.

"hera."

napaangat ako ng tingin sa taong tumawag sakin at nagtagpo ang aming mata. kami ni aziel ay naglalakad papunta sa building namin para sa huling klase namin. hindi ko inaasahang makasalubong ko ang taong kanina ko pa iniiwasan dahil siya ang puno't dulo kung bakit bukang bibig nila ang pangalan ko sa buong kaharian. si thiarra.

iniwasan ko pumunta ng cafeteria kaninang lunch dahil ayaw ko siya makasabay, baka mabuntong ko pa sakanya ang inis ko. alam kong sinabi niya ang lahat sa hari kahit pinagbawalan ko siyang banggitin ito.

"so it's you." nasa tabi niya si drake na kanina pa pabalik balik ang tingin saming dalawa ni aziel. kunot noo siyang nakatitig samin at biglang napaawang ang bibig niya. what's wrong with him? he didn't notice that we kissed right?

kaagad akong napalingon sa direksyon ni aziel na blankong nakatitig kila thiarra at drake. kapansin pansin ang pamumula ng labi niya at magulong buhok nito. gusot gusot din ang damit niya kaya nagpapanic akong napahawak sa manggas ang cloak niya.

nagtataka siyang napalingon sakin kaya mahina akong nagsalita upang hindi marinig nila drake at thiarra ang sasabihin ko.

"fix your hair and clothes right now." madiing sambit ko sakanya at kitang naguguluhan siya sinabi ko. you dummy! bakit hindi mo inayos sarili mo kanina!

"what?" sasagot sana ako nang magsalita si thiarra.

"can we talk for a while, herady?" nahihiya niyang saad at nakatitig lang sa lupa na tila natatakot salubungin ang tingin ko. mahigpit din ang hawak niya sa pareho niyang kamay at kita kong nanginginig iyon.

nabitawan ko ang manggas ni aziel at ramdam kong inatake ako ng guilt dahil sa pinapakitang kilos ngayon ni thiarra. is she's nervous because she thought that i'm angry at her? well she's not wrong that's why i'm avoiding her.

"okay." maikling saad ko kaya itinaas niya ang kanyang paningin and i can see her jeweled eyes, sparkling. she really did admire me huh? i guess skipping one class will not fail me right?

kaya heto kami naglalakad sa field, iniwan namin sila drake at aziel kaya binalalaan ko ulit siya na ayusin ang kanyang damit. nakuha na niya ang gusto kong ipahiwatig pero nagkibit balikat lang siya at tumalikod sakin. that bastard, what will happen if other students find out what we did earlier?

dali dali ko ding inayos ang damit ko dahil nakalimutan ko ding ayusin ito at sinuklay ang mahabang buhok ko gamit ang kamay ko habang nakikisabay sa hakbang ni thiarra. tahimik kaming naglalakad pero nabasag ito nang mahinang nagsalita si thiarra.

"i-i'm sorry." napatigil ako sa paglalakad kaya tumigil din siya. napatitig ako sa mukha niya ngayong diretsong nakatingin sakin at kita ang determinasyon sa kanyang mata.

"i'm sorry that i didn't ask for your permission but i don't regret telling it to your father." napakunot ang noo ko sa sinabi niya at ngayon ko lang ulit siyang makitang magseryoso ng ganito.

the thiarra i knew was timid and shy. but after her parents died, she somehow boost her confidence. she now wants to learn more things like martial arts.

"what? but i did informed you before that don't utter a single word about my past especially about the war. and you still revealed it. i didn't know that you're this stubborn." naiinis kong saad pero hindi siya natinag. i thought she'll squirm like before but surprisingly she remained unfazed. this day is getting bizarre huh. andami daming nakakagulat na pangyayari.

"because uncle and the whole kingdom deserve to know about it. hindi ko maatim na walang silang kamalay malay na madami kang niligtas dati. you save so much lives yet you're suffering inside!" pabalang niyang pahayag kaya gulat akong napatingin sakanya dahil ngayon ko lang siyang marinig na frustrated. so you really find my situation frustrating.