bound beyond fates

chapter 6.

his midnight hair are tied in a ponytail and his clothes are more formal than the last clothes i saw him but he still has this black cloak around him. it's different than the ancient cloak he wore last time. of course he is a magician that's why he has a cloak. in our kingdom, magician should required to wear cloak to identify them. i also have one, a white cloak draped around me.

he's sitting with many books scattered around him while glaring me with his glowing ruby eyes. i roam my eyes around and realize that the library is a mess. like a storm passed by because of the books littered everywhere. some are destroyed even the pages are all dispersed in different direction. the fear that i felt changes to dumbstuck.

"oh it's you." nagising nalang ako sa malamig niyang boses at binuntong niya ang tingin sa nahulog na libro na pinangbato niya kanina.

"you really have a incredible reflex, if it's a normal person, they are already dead-" inilapag ko ang mga pagkain sa center table ng library at mabilis na lumapit sa kinauupuan niya.

" what? are you so shock that you can't even-" naputol ang sasabihin niya ng sinapak ko siya sa ulo.

" are you crazy?!" sigaw ko sakanya at habang siya nakatitig lang sakin na may ginawa akong hindi kapani paniwala.

"wh-what-"

"no! you really are crazy! just what do you think you doing?"

".... i'm reading."

" reading? reading?! pag ba magbabasa ka kailangan sira sira mga libro? muntikan mo na din ako patayin. pa.ta.yin. and this library is not even yours, how dare you destroy the it's content inside?!" sunod sunod na sigaw ko sakanya at mas lalo lang ako nagalit sa expression na pinapakita niya. halatang hindi nakikinig kaya sinapak ko muli sa braso.

"a-aray! aray ano ba! masakit! sobrang bigat ng kamay mo!"

" talaga? masakit? isa pa gusto mo? para magising ka naman sa ginawa mong kalokohan?" napangitngit kong sabi sakanya kaya nagtaas nalang siya ng kamay para patigilin ako.

" chill! hindi ka naman namatay-" " anong sabi mo-!" nanlaki ang mata ko sa sagot niya at napuno ako galit ng magsalita ulit siya " - at didn't i tell you that i'm one of a hell magician?" saka niya pinitik ang daliri niya at nagsilutangan ang mga libro sa paligid at kusa silang bumalik sa mga bookshelves. pati ang mga sira sira at mga pahina na nagkalat at bumalik sa dating ayos. sa isang iglab, maayos at malinis na library ang makikita at parang walang nangyaring kaguluhan. umupo naman si aziel sa upuan ng katapat ng center table at kumuha ng biscuit. i just stared him dumbfounded and said

" you- you're really shameless. ang kapal, walang hiya." binato ko na mga insulto ko sakanya at umupo sa harap niya habang siya ay tumawa lamang. masama ko nalang siya tinignan at kinuha ang chocolate cake sabay nilantakan ito.

"you're the first person to hit me princess." sabi niya tila may ibang iniisip at kumakain ng mga sweets. halatang mahilig siya sa sweets, bigyan ko kaya siya ng mapait na pagkain. napahagikgik nalang ako sa aking isipan.

"even my parents never hit me."

"really? should i hit you again?" pangangasar ko sakanya habang naglalagay ng tsaa sa aming tea cup.

"nah, for a young lady like you, i didn't expect your hits to be deadly. an evolution must really happen while i was asleep. tsk." napailing iling na lang siya habang inaabot ang kanyang baso.

matalim ko siyang tinignan sa likod ng basong iniinom ko at ngumisi na lang siya ng nakakaloko.

"para saan naman 'tong mga pagkaing nakalagay dito? infairness, it's really tasty. you should tell them to bring another batch when we finish this." hindi makapaniwalang ang binato ko sakanya dahil sa request niya. wow, walang hiya talaga siyang nilalang.

sasagot na sana ako ng maalalang magpapasalamat dapat ako sakanya pero nakita ko ang mga kaguluhang ginawa niya at muntik na niya na din ako patayin. i'm really thankful that no one entered this room or else they are already corpse lying around.

"it's for my gratitude, thank you for saving me." seryoso ko siya tinitigan at napatigil nalang siya sa pagbaba ng kanyang tea cup.

"what?" gumawa siya ng hindi mawaring ekspresyon kaya inulit ko muli. kagaya ng ekspresyon na ginawa niya noong nagpasalamat si eli.

"i said, thank you for helping me escape. that's why i owe you."

" you owe me?"

" yes, i'll try to repay you whatever you want base through my limitation of course." sensirdad kong saad habang siya ay seryosong nakatingin sakin at binaba ang basong hawak niya. sumandal siya sa upuan at pinagtiklop ang kanyang kamay.

"i already told you that your kind of my entertainment didn't i? beside after waking up for so long this world became so strange to me. that's why a companion like you wouldn't bad either." nakangisi niyang saad at kumuha ng chocolate.

"but since you insist, let's just think about it in the future. what im curious about is why are so desparetely escaping though the palace? is the life being a princess too much to you? " nakataas kilay niyang saad. akala ko puro pang aasar at pagyayabang lang meron sakanya. pwede din pala siya maging seryoso.

i just sigh and nooded. napakunot nalang siya noo at matagal niya ako tinignan. tumitig din ako pabalik sakanya.

"just what's happening to the royal family right now? i feel like it's not the same before-" kinumpas niya ang kamay niya at pabalang na nahulog ang mga makakapal na libro sa sahig.

nagtataka ko siyang tinitigan at tinignan ang mga librong nakalapag sa hapag. makikita sa unang libro ang 'keith flivea claveria's tale'. siya ang itinalang pinakamalakas at makapangyarihang hari sa kasaysayan ng claveria. dahil sa lakas ng mahika niya, siya din ang pinakamatagal na namumo at maraming mga magician ang tumitinga sakanya, syempre kasama ako. binalik ko ang tingin ko kay aziel nagulat sa masama nitong tingin sa libro. kaya ba niya sinira ang mga libro dito dahil kay king keith? ayaw niya ba sakanya kaya ganyan ang galit niya to the point na halos sirain niya ang library? kung gan'on nga, siguro siya ang unang magician na nakilala ko na may pighati sa hari.

"-and why's that bastard's name in all the historical book? what do you mean strongest and most powerful king alive? what the fuck-" yup tama nga ang hinala ko. sobrang laki nga ng galit niya kay king keith dahil sunod sunod na insulto ang sinabi nito.

"hep hep, here i am wondering why did you destroy the books and it's only because of king keith-"

" don't call that bastard king, he's unfitting to the throne, who will make a weak, ugly and wimpy jerk like him a king? all that books are bunch of lies that's why it deserve to be burn." and a flame appeared in his hand. napanganga nalang ako dahil seryoso talaga siya pati na din ang pagkadisgusto niya sa dating hari. sinubukan ko siyang tinigilan dahil pag tuluyang nasunog na ang mga libro, kahit magic hindi na nito maibabalik. nababaliw na talaga 'tong lalaking 'to.

"h-hoy huwag itigil mo nga 'yan! ano bang pinagsasabi mo tungkol sa dating hari? halos kabaliktaran-"

" tama tama, lahat ng mga nakasaad tungkol sakanya ay puro kabaliktaran diyan sa libro kaya susunugin-"

" bakit ba kung makapagsalita ka parang kilalang kilala mo siya? hindi mo ba alam pati ang magician ng amari fortress ay sobrang nalungkot noong namatay siya kaya natulog siya ng matagalan dahil malaki ang respeto niya sa hari- kyah!" napatili nalang ako ng diretsuhan niyang sinunog ang mga libro habang matalim siyang nakatitig dito. kinuha ko ang hair stick ko at tinawag ang aking mahika para magpalabas ng tubig upang apulahin ang apoy.

"ano bang problema mo! hindi ka na nahiya sa mga libro kung ano ano mga kasinungaling-"

"hindi ako nagsisinungaling. " malamig niyang saad at tinitigan ako ng matalim. i felt a shiver run through me kaya iniwas ko nalang ang tingin sakanya.

"o-oo na oo na pero pwede ka na ba kumalma? haha." pilit na tawa ang ginawad ko sakanya dahil nakakatakot siyang magalit. itatatak ko na hindi ko siya susubukang pagalitin at hindi babanggitin si king keith o ang magician ng amari fortress. pasensya na sainyo, hindi ko na maprotektahan ang dangal niyo dahil sa baliw na lalaking asa harapan ko.

-