bound beyond fates

chapter 52.

"aziel take a picture of me!" i excitedly stated while whirling around. nakasakay kami sa isang ship papuntang eloisé ngayong umaga.

mga ilang oras pa bago kami makakarating kaya lahat ng mga estudyante ay nasa labas tinatanaw ang dagat. hindi lamang kaming mga magkaklase ang magkakasama, lahat kami na nasa graduating level ay sama sama. kaya nagkasya kaming lahat sa kinuha nilang barko dahil mga 60+ lang kaming mga estudyante.

"do i have to do that?" nayayamot na saad ni aziel habang nakasandal sa railings ng barko. habang ako ay nasa tabi niya na nakaharap sa dagat at napapatingin sa kalangitan. nakasuot ako ng floral dress at malaking sombrero upang matakpan ang mukha ko sa malakas na sinag ng araw. nakasuot din ng floral shirt si aziel at shorts

"of course! dali dali, selfie tayong dalawa." anyaya ko sakanya at nilabas ang cellphone ko. inakbay ko ang braso niya sa balikat ko dahil mas matangkad siya sakin at hinarap ang samin ang cellphone ko para mag picture.

walang nagawa si aziel at nakasimangot na nakatitig lang sa phone ko habang ako ay malawak na ngumiti. napaka kj talaga nitong lalaking 'to.

"try to smile aziel! sayang lang effort ko." i pouted while he just sigh and grab my phone. lumayo siya sakin at itinutok ang phone sa direksyon ko.

"you want me to take a photo of you right? go on and take a pose. " medyo nahiya ako sa sinabi niya pero nagsimula na akong sumandal sa railings. ilang minuto kami nagkuhaan ng larawan habang kita sa mukha niya ang kaunting ngiti niya. pinilit ko din siya pero hindi siya natinag. bakit ba ayaw mong makuhanan ang mukha mong pinagyayabang mo?!

"stop it. they're too troublesome. besides you don't need a picture of me, i'm literally here." napairap ako sa kawalan habang tinitignan ang mga litratong nakuha niya. wow, even in photographing, he's still good.

"by the way, you're not going to die if you drown in the lake of austria right?" paninigurado matapos kong ibulsa ang phone ko at napatitig sa karagatan.

"i'm not really going to drown, just submerging under the lake. if ordinary people submerged, they will absolutely drown and die since the water in that lake is something else." nakatingin din si aziel sa dagat at ramdam kong lumakas ang simoy ng hangin.

" then? what will happen to you next? are you going to talk to a fish or something?" he chuckled at my statement and look at my direction.

" the lake doesn't have fish but they have that creature-" creature? what creature? " - and i'll eventually stop when i reach it's bottom state." biglang sumeryoso ang mukha niya at lumingon ulit sa karagatan.

"it's true that the lake of austria can grant your wish but not by it's water. you have to find what you want inside that space in the bottom state. time won't circulate normally there and you might lost your self together if you gave up." nag aalala akong napalingon sakanya at hinawakan ang braso niya.

"nothing bad will happen to you right?" tumingin siya sa kamay kong nakahawak sa braso niya at gamit ang isang kamay niya, hinawakan niya din ito atsaka pinisil.

"i already told you that i'm a powerful magician so stop worrying about me princess." atsaka siya ngumiti saakin.

" what is that thing?" a 15 year old aziel perplexedly ask to the man beside him. tahimik lang na nilahad ng lalaki ang kamay niya kay aziel. kahit nagtataka ay kinuha agad ito ni aziel at nagulat siya ng higitin siya sa kakaibang tubig ng lawa. it can't distinguish it's color because it's changing time to time.

"what-!" napapikit na lamang si aziel at mahigpit na kumapit sa lalaki. akala niya malulunod na sila dahil nahulog sila sa lawa pero ramdam niyang maayos ang kanyang paghinga kaya minulat niya ang mata niya. nanlaki ang mata ni aziel dahil sa nasasaksihan. they're inside the lake and continue falling to nowhere. unti unti ding nandidilim ang tubig na nakapalibot sakanila habang bumababa sila at ramdam niya ding hindi sila nababasa. just what the heck is this creepy lake?