Book 1: I Am A Selfish Man (Completed)

CHAPTER 37

Hi!

This chapter is for you. 

This chapter will be the beginnning:)

Thanks for reading and voting.

Hope you'll like this chapter.

Keep safe:))))

===========

JHOY'S SIDE 

This is the day na ayokong dumating. Kinakabahan ako! Hindi ko alam kung ano yung gagawin ko this time. I have a feeling na this day will not end well. Why? 

Simple because, for the very first time hindi ako tinawagan ni Mhor para gisingin. Tapos kahapon nung tumawag ako sa kanila just to know if he arrived safe in their house kasi hindi ko nga siya ma-contact, si Ate Vee yung sumagot saying hindi pa nakakauwi si Mhor. 

Tapos later that night, si Ate Vee lang din yung tumawag sa akin saying nakadating na daw ito at kaya ko siya ma-contact dahil dead bat siya.  

Eh bakit si Ate Vee ap yung tumawag sa akin just to informed me? At bakit ganung oras lang siya nakadating sa kanila where in fact 4:00 o'clock ng hapon niya ako hinatid sa bahay namin. Hindi naman din kalayuan yung bahay namin sa bahay nila. 

And lastly ito yung bumabagabag sa akin. Saan siya nagpunta after niya akong ihatid? Is there something going behind my back. Bakit parang hindi ko maiwasan na matakot. 

Kahit nung naglalakad na ako papunta sa locker area nang College namin, hindi ko pa din maiwasan na mag-imagine nang pwedeng mangyari.  

Pagbukas na pagbukas ko sa locker door ko, agad na naglaglagan yung petals ng roses. It's all deep red! Lahat ng petas ay napakapula tapos, parang isiniksik talaga sila sa locker ko kasi pagbukas na pagbukas ko pa lang ay para itong mga buhangin na dumaus-os sa sahig. 

"WHAT THE?!" 

Everyone in that hall stares at my direction dahil na din sa naging reaction ko. 

They were also shock tapos yung iba naman curious na nakatingin sa akin. Tapos narinig ko nalang na nagsisimula na nilang pag-usap yung nakita nila at syempre ako.