Aşk-ı Aşkın ✔️

47.Bölüm 'Özel bölüm'

Hoş geldiniz oysa ayrılalı çok olmamıştı ama neysee

Başlıyoruz voteler atıldıysa :)

-

-

-

6 Yıl sonra

Aşktan yana gülmedim kara baht-

''Anne?'' Elimdeki kalemi projemin üstüne atarak dönen sandalyede arkamı döndüm.

''Yeşil'im?'' Kızım bana doğru gelirken güldüm. 

Yeşim'i, babamın da rızasıyla altı yıl önce evlat edinmiştik. Onunla öyle çok vakit geçirmemiştik fakat ısınmıştık o anki çocuğa.

Yeşil on üç yaşında bizim çocuğumuz olmamasına rağmen bize bizden çok benzeyen bir çocuktu. 

Yirmi yedi yaşında çıtır bir anne olarak söyleyebilirim ki ben doğursaydım Yeşim'den farklı bir şey çıkmazdı.

''Annen sana kurban olsun söyle.'' Bana göz devirerek deri koltuğuma oturunca kaşlarını çattı.

''Ödevlerimi yapmaya çalışıyorum fakat kötü kadın kahkahası attığın için çalışamıyorum.'' dediği şeyle kınarcasına ona baktım.

''Yarın toplantım var. İhale kesin bizde, adamların mağlup oluşuna karşılık nasıl kahkaha atmam gerektiğini çalışıyorum.'' 

Yirmi yedi yaşında çıtır bir anne olmamın yanı sıra çıtır bir mimar olmuştum. 

''Neden ders çalışıyorsun ki? Biz zenginiz.'' Yeşil bana şokla açılırken odanın kapısı açılmıştı.

''Sen anneni dinleme yavrum dersine geç hadi.'' Yeşil kafasını sallayarak ayağa kalktı. Kuzey'e sarılıp, geri giderken bana sarılmadığı için homurdandım.

Ben olsam ben varken bana sarılırdım.

Kuzey, Yeşil'in odadan çıkmasıyla yanıma gelince oturduğum yere biraz daha yaslandım. Kuzey tam önümde durunca bir eliyle saçlarımı toplayıp, alnıma dudaklarını değdirdi. 

Dudaklarının değdiği yer ilk günkü gibi yanarken güldüm.

''Senin gözün mü var benim koltuğumda kızıl?'' Kuzey'in dediği şeyle kınarcasına ona baktım. 

''Ben ne yapayım senin koltuğunu be!'' Yerimden kalkarak, kapıya doğru yöneldim. Odadan çıkacağım zaman masa ve sandalyeye bakarak el salladım.

''Simay, Tuğçe aşko babay!'' Sırıtarak odadan çıkarken arkamdan Kuzey'in kahkahası geldi. Kendi odama geçerken Kuzeyde odadan çıkarak peşimden geldi.

Mart ayı kedileri gibi ayrılmıyorsun peşimden!

Odamıza geçerken aradan altı yıl geçmesine rağmen odamız demeye yeni alışıyordum. Kuzey'le evlendikten sonra beraber yatıyorduk fakat ben böyle beklemiyordum.

E bu ne? Evliyiz diye her gün beraber mi yatacağız?

Odama geçtiğim zaman kendimi direkt yatağa atarken Kuzey de gelerek aynı şekilde yanıma uzandı.

Bir süre sessizce durunca bir eliyle karnımı sarıp, kendine çekti.

"Güzelim tedaviye devam etmek istediğine emin misin?" Çocuğum olmadığı için uzun süreli bir tedavi görüyordum.