Her Billionaire Boss

Chapter 54

"Dane, can I have that candy?" 

My hands are shaking. My anxiety is starting to creep me in. At this point, wala na akong pakialam kung ano'ng gagawin nila sa akin basta huwag lang madamay ang kapatid ko o pamilya ko. But this is getting too far. 

Umiling si Dane, "No."

"Bili tayo ng chocolates, promise." 

Dane glared at me because I won. I have to get that candy baka kung ano ang inilagay. Baka mapahamak pa ang kapatid ko.

My brother sighed at umirap habang binigay niya ang candy sa akin. Like I promised, dumiretso muna kami sa stand na nagbebenta ng chocolate at bumili. I was frantically looking around, trying to guard my brother. Marami kasing tao and I have no idea what would happen next. Habang bitbit si Dane, bumalik kami sa barbequehan kasi naalala kong naiwan ko ang niluluto ko doon.

I silently prayed na hindi pa nakabalik si Mama kasi malilintikan ako kasi naiwan ko ang barbequehan. Pagdating ko, kumakain pa ang mga customer at wala naman akong naaamoy na nasusunog na barbeque kaya okay lang.

I put Dane down tapos umupo siya sa upuan niya kanina at kumakain ng chocolates. Ako maman, pinagpatuloy ang pagpapaypay sa barbeque. Kahit naging busy, hindi mawawala sa akin ang nangyari kanina. Paano kung hindi ko nakita si Dane? Would Emily do something to him? I don't what I would do if that happened.

"Anak, masusunog na ang barbeque sa katulala mo riyan," rinig kong boses ni Mama sa harapan ko. Nakabalik na pala si Mama, "Oh? Okay ka lang?"

I probably looked troubled to I smiled immediately, "Ah. Wala, Ma. Iniisip ko lang kung ano'ng regalo na ibibigay ko kay Dane."

It's true. Malapit na ang birthday ni Dane but I already bought him a gift. I justmade it an excuse para hindi mahalata ni Mama. Knowing her, malalaman niya kapag may problema ako.

Tumango si Mama at lumapit sa isa naming mga customer nang tumawag ito para magdagdag ng order. We worked at binabantayan nang maigi si Dane baka mawala na naman 'to. Natatakot akong baka mawala na naman siya.

Medyo napagod ako kasi ang daming customers ngayon. Inaayos na namin pabalik ang mga lamesa kasi magsasara na kami. Habang nagliligpit, biglang nagsalita si Mama.

"Deseree," tawag niya sa akin at lumapit naman ako, "Simula bukas, aalis kami ng papa at lola mo papuntang probinsya. Reunion iyon kaya kailangan namin pumunta at kayo ni Dane ang maiiwan sa bahay."

I raised my eyebrows, "Kayo nina lola? Paano si Dane?"

"Gusto nga namin isama kaso walang malapit na hospital doon, baka aatakehin na naman ng allergy si Dane. Alam mo namang kahit ano'ng kinakain ng kapatid mo basta pagkain."

I glanced at Dane who's busy chewing his chocolate, "Oo nga pala. Ano'ng oras po kayo aalis? Ilang araw kayo wala rito?"

"Bukas ng madaling araw, mga alas tres ng umaga. Isang linggo kaming wala."

Nagulat ako. Isang linggo? Paano ang birthday ni Dane eh sa susunod linggo rin ang birthday neto?

"Birthday ni Dane next week, Ma. Baka magtatampo si Dane sa inyo," I spoke, trying to ease down my voice a bit kasi baka marinig ni Dane.

"Huwag kang mag-aalala, ako na ang bahala kay Dane. Plano nga namin ng papa mo na bibilhin namin siya ng bike, para mawala ang tampo." my mom winked.

Tumango nalang ako. That means kami ni Dane ang maiiwan sa bahay. Hindi naman masakit sa ulo si Dane kapag nasa bahay pero ang problema nga lang, sino ang magbabantay ni Dane kapag nasa school ako? I can't bring Dane at the intern or at school. Normally, I would leave Dane sa kapitbahay namin pero nabalitaan kong hindi na sila masyadong nasa bahay. Kapag may second option, I'd leave Dane at Dianne's but I heard that they are starting to move to a new house. Si Cristoff, hindi kasi siya lang mag-isa sa condo niya kasi hindi siya tumitira sa parents niya.