Her Billionaire Boss

Chapter 17 (Part 2)

Birthday ko?!

Tumingin kaagad ako sa relo at...

12:00 A.M.

Saktong-sakto ang oras. Ngayon na ang birthday ko! Wooo~

Biglang naalala ko naman yung hinalikan niya ako sa pisngi.

Parang may meron sa halik. Parang ang gentle with may halong... hindi ko alam? Parang passion, I think?

Hindi yun kagaya sa halik niya nung binigay niya sa'kin sa school. Parang wala. Pero kanina, totoo.

"Uhm, Deseree? Ang fireworks. Malapit nang matapos." Sabi ni Blake sa likod.

Hindi ko pala napansin na niyakap na naman niya ako sa likod. Biglang nag-tense ang body ko. Pero binalewala ko lang.

We watched the scene while he wrapped his arms around mine. Ang bilis ng pangyayari. Birthday ko na. And I'm turning 18. Ano kayang ihahanda nila mama at papa? Party? Impossible. We're poor. Siguro, maghahanda lang sila mama ng pagkain. I just want a simple birthday. Yun lang. Hindi ko gusto ang malaki at enggrandeng birthday. Dapat simple lang na memorable.

Ngumiti ako nung may naisip akong scene: Blake gave me a red rose, took my hand and kissed it. He held my waist at sumayaw kami. Parang yung sayaw sa fairy tale?

"Gusto mo ba yung gift ko?" Tanong ni Blake sa likod.

Tapos na pala ang fireworks. Awww, I need more!

"Hindi ko nagustuhan." Simpleng sagot ko at humarap sa kanya.

"Hindi mo nagustuhan?" Biglang lumungkot ang mukha niya. "Dahil lang ba sa gastusin? Huwag kang mag-aalala. Wala lang yun sa'kin. Ginawa ko yun--"

Para akong matatawa sa sinabi niya, pero pinigilan ko.

"I don't like it." Lumapit ako sa kanya. Sasalita na sana siya, nung pinigilan ko siya using my index finger. "Shhh... I don't like it. I love it." I smiled.

"Thank the gods of Olympus!" He shouted.

Tumawa ako.

Nung kami na ang bababa sa cart ng Ferris Wheel, bumaba kami at pumunta sa isang bench.

Umupo kami at ang tahimik.

"So, paano mo nalaman na birthday ko nga pala ngayon?" I asked, breaking the silence.

"Yung kaklase mo ang nagsabi sa'kin." He smiled.

I smiled.

"So, bakit mo palaging makalimutan ang birthday mo?" Tanong niya.

I sighed, "Gusto ko maging teenager forever. Kahit parang ang weird pakinggan, yun talaga ang reason. I may sound Peter Pan, dahil gusto ko pang maging free. Free as a flying bird at the sky, hindi sa cage. Hindi ko pa gustong isipin na magtatrabaho ako at merong pamilya. Parang hindi pa ako handa eh. Hindi pa ako handang mararamdaman ang pag-ibig, kahit nararamdaman ko na." Sabi ko, habang tinignan ko siya.

"May gusto ka na pala sa isang tao..." sabi niya, and he lowered his head.

"Oo, may gusto ako sa isang tao. Tuwing lalapit siya--" nararamdaman ko naman ang bilis ng tibok ng puso ko, "--tumitibok ang puso ko. Tuwing tumitingin ako sa mga mata niya, parang magso-slow motion ang lahat. Tanging kami lang ang tao sa paligid. Tuwing kausap ko siya, butterflies starting to roam my stomach. Kahit anong pagsusungit na ginawa niya sa akin, I thought of stooding up, dahil alam kong may gusto ako sa taong yun... o di kaya, mahal ko na siya." Ngumiti ako sa kanya.

"At sino yun?" Tanong niya, habang tinitigan niyang mabuti ang mga mata ko.

Ikaw.

"Secret... sasabihin ko lang sa'yo kapag tama na ang oras." Ngumiti ako.