"Bilisan mo!"
"Oo na!"
"Bilisan mo pa!"
"Gaah! Ano ba?! Binilisan ko na oh!"
"Bilisan mo pa sabi eh! Ang tagal mo diyan!"
"Oo na, lalabas na ako, impatient person!"
Gaah! Anong uring taong to, hindi makapaghintay kahit isang minuto lang?! >.<
Sya nga pala, nandito ako sa guest room. Nagbibihis ng uniform para simulan ang trabaho pagkatapos sinundan ko sya kanina.
Lumabas ako at nakita ko si Mr. Impatient Monster, nakasandig sa wall at nagko-cross arms. Tsk! Masungit talaga 'tong lalakeng 'to kahit kailan!
"Oh? Anong hihintay mo dyan? Ano bang sinasabi ko sayo kanina?"
I sighed. "Sisimulan ko na ang trabaho ko sa iyong kwarto."
"At?"
"Lilinisin ko ang buong sulok sa kwarto mo, gamit lang ang panyo na binigay mo sa akin at walis. Kapag may nakita ka kahit isang kalat, tatanggalin mo na ako sa trabahong m-- I mean, sa trabahong to. Period."
He nodded. "Good."
He turned his back on me at sinimulang maglakad. Alam ko na agad na dapat sundan ko siya dahil hindi ko pa alam kung saan yung kwarto niya eh. Hindi din sya nagpa-tour guide eh! Direct to the point kaagad sya eh, parang wala. Hay.
Kinuha ko kaagad ang mga gamit na binigay niya sa akin at sinimulang sumunod sa kanya. Habang sinundan ko pa sya, nakita ko syang huminto. He put his left hand on his jeans pocket and he put out a silver key. He unlock it and got in.
Sumunod ako na parang zombie and as soon as I got in, napanganga ako.
Grabe, ang kalat ng paligid! Parang abondoned kwarto na galing sa sinalanta ng typhoon Yolanda! Grabe ha! Ang damit niya nagkalat. Halos, underwear pa niya, naka-display sa kama niya. Parang nakahanda para linisin siya. Eeeeeew! At hindi palang 'yan! May mga nakalat na papel, gamit at mga sapatos! Meron din akong nakitang daga, parang nae-enjoy sa paligid. Parang bahay to ng isang baliw eh! Hindi ko to kaya! Naku! Baka, mamatay pa ako sa baho dito!
"Sige, simulan mo na 'yan! Dapat pagkasapit ng isang oras, tapos na iyan!" and after that, he shut the door. Loud.
Gaaaaah! Parang hindi ko na to kaya! Gaaaaah! Bahala nalang! Maglinis nalang ako diba? Ku--
"Tick tock tick tock!" sabi ni Blake sa kabilang door.
Kaya ko pa ba...to?!
Waaaaah! God! Tulungan mo ako!
Blake's P.O.V
"Hahahahahahaha!"
Tawa ako nang tawa nung nasa malayo na ako sa kwartong pinapalinisan ko nung babaeng yun.
Sa totoo, hindi ko yung kwarto eh! Kwarto lang yun sa pinsan kong kakaalis lang kanina. Hahahaha! Siguro mamamatay na yun sa sobrang baho! Hahaha!
Aalis na sana ako nung narinig akong...
"Aaaaaaaah!"
Bigla akong lumingon at tumakbo. Hindi ko alam kung bakit, basta bigla akong tumakbo.
"Huh?! Anong nangyari?!"
Pumasok ako at nakita ko si Deseree, nasa gilid ng wall at nakita kong tumulo ang luha niya.
"Maymalakingipissakamamo!"
"Huh?!"
Nalilito talaga ako.
"Maymalakingipissakamamo!"
"Ano?!"
"May malaking ipis sa kama mo!"
Bigla akong lumingon at bigla akong tumalon.
Don't try to insult me! I just really hate bugs!
May ipis talaga sa kama. Ang laki talaga. Parang kalaki sa isang pencil case! Fuck, saan ba 'to galing?!
"Lumabas ka, Deseree ngayon na!"
"Opo!"
Wala pang isang segundo wala na siya.
Lumapit ako at kumuha ng isang lapis malapit sa gilid ko. I poke it, at hindi gumalaw. I poke it again, pero hindi talaga gumalaw.
Biglang sumabog ang ulo ko at kinuha ko ang ipis at nakita kong plastic lang pala 'to!
Nakaka-bwisit talaga 'tong pinsan ko! Mahilig talaga ito ng mga pranks. Gago to ah! Halos mamatay na ako dahil lang nun! Anak ng-.
Tinapon ko kaagad at lumabas. Nakita ko kaagad si Deseree. Umiiyak pa din.
Mga babae talaga.
"Shhh, okay na. Plastic lang pala nun."
Inangat niya ang ulo niya ang she wipe the tears that are still in her cheeks.
"Talaga?"
"Oo,"
Deseree's P.O.V
"Talaga?"
"Oo,"
I stood up and nodded.
Nakita ko ang mukha ni monster, nagiging frown. Ang normal Blake, activating na naman.
"Oh? Ano naman ang tinitingin mo dyan? Magluto ka na! Nagugutom na ako!" sabi niya at umalis.
"Oo na!"
Grabe naman oh! Magth-thank you na sana, biglang nasungit! Anyare?!
Nag-sigh nalang ako at bigla akong huminto at nag-face palm.
Saan yung kusina?
I turned my back where Blake's direction was, at nakita ko pa sya naglalakad.
"Blake! May tanong ako!"
"Ano?!"
Galit agad? Nagtatanong lang ang tao, pre. -.-
"Saan yung kusina?"
"Nasa first floor, sa left corridor!" bugla syang lumakad--na parang wala--pagkatapos niyang sinabi nun.
Sinunod ko ang directions niya at nakarating ako sa kusina. At lemme tell ya something. Ang laki ng kusina! Parang kusina sa mga mahuhusay na restaurant eh! Grabe!
Sinimulan ko nang magluto. At ang resulta? Ayon! Biglang sumabog ang niluluto ko! Sa totoo lang, hindi talaga ako marunong magluto eh! Ewan ko, bakit ako pumayag! Hay!
Naku naman! Bakit pumayag pa ako sa trabahong to?!
--*********---
Konnichiwa, minna-san!
hehehehe! Not really in a mood ngayon si otor dahil nagseselos! ;)
Please! don't forget to vote and comment! :D
Thank you!!!!
-Rhea <3
BINABASA MO ANG
Her Billionaire Boss
Teen Fiction*A QUICK WARNING! I WROTE THIS STORY 6 YEARS AGO AND PLEASE BEAR WITH ALL OF MY JEJEs THROUGHOUT THE 1ST HALF. BUT AS YOU GO ON, YOU CAN SEE HOW MUCH I IMPROVED! ENJOY!* Meet Deseree. A girl who studies at Nanimaku University. She thinks that this s...