Sarışın || Texting

3.3

❣❣Sınavlar vardı kusura bakmayın geç oldu ❣❣

Medya: Sılasella 💚

Başlıyoruzzz

"Bana bak çaktırmadınız değil mi lan?"

Bir tane bile olsa koca bavulumu taşırken havaalanına giriş yapmıştık.

"Yok kanka şuana kadar takip edilmedik, zaten bir bokta anlamamışlardı."

Sıla bize güven verirken uçağın kalkmasına 10 dk olduğundan hızlıca giriş yapıyorduk.

"Neyse hızlı olun uçakta konuşuruz şuan vakit yok."

Hızla valizlerimizi kontrolden geçirirken telefonumun zil sesini duydum.

Esma Sultan arıyordu.

"Kim o?"

"Esma Sultan. Ben şuna bir bakayım." diyerek telefonun üzerindeki yeşil tuşa bastım.

"Efendim Esma Sultan?"

"Uçakta mısınız Hazal? Yetiştiniz mi?" Gözlerimi devirdim.

"Annem, güzelim, sultanım bak senin yüzünden kaçırıcaz kapat ben sana haber veririm."

"Ay iyi be." Annem söylenerek kapattı telefonu.

"Hadi bakın orada girişler." Deren'nin yönlendirmesiyle biletlerimizi sırayla göstermeye başladık.

Çok geçmeden dışarıya çıktığımızda yaz olmasına rağmen titredim.

İstanbul'da havalar çok ısınmamıştı.

"Buyrun hoş geldiniz." Uçağın kapısındaki kadın biletlerimize bakıp bize yerlerimizi gösterirken bu sefer de Efe arıyordu.

"Hiii." diye bir nida koptu ağzımdan. Kızlar bana dönerken açtım aramayı.

"Alo? Efendim Efeaşkım?"

"Bugs bunny'im napıyorsun ya? Son üç gündür yüzünü göremedik hadi çık gel sürprizim var sana."

Dudaklarımı ısırdım. Kızlar anlamışlardı zaten, uçak kalkacaktı ve telefonu kapatmam gerekiyordu.

"Yaa şimdiden teşekkür ederim ama gelemem."

"Niye ya?"

"İşte boş ver ben bir dört gün daha olmayacağım evde yatmak daha cazip geliyor. Ehe." Salak gibi gergince konuşurken bir şey anlamasından korkuyordum.

"Kızım saçmalama ya..." Efe orada söylenmeye başlarken yanıma hostes gelip "Lütfen cep telefonları kapatalım efendim, birazdan uçak kalkacak." 

Kadına sus işareti verirken beni umursamayıp uzun yoldan uçağın arkasına geçti.

"Ne uçağı sen nerdesin Hazal ya?" Geçiştirip kapatmam lazımdı.

Hiç açmamalıydın o telefonu

"Eee  Efe kapatmam lazım sonra görüşürüz." deyip hem aramayı hem telefonu kapatıp çantama koydum.

"Ne diyor? Anladı mı? Ay anladıysa küser bu bana." Deren yakınırken elimi omzuna vurdum. 

"Korkma korkma, küsmez çünkü bilmiyor. Yani henüz." Deren gergince gülümseyip önüne dönüp kitabını okumaya başladı.

Nasıl yolculuk yaparken kitap okuyordu bu kız anlamıyordum. Ben bir cümle okumaya kalksam şuraya kusardım. Bu kız fazla zekiydi. 

O akıl sana ağır gelirdi zaten