Sarışın || Texting

4.7

Herkese selam, bu bölümü çok istediğinizi biliyorum ve sizi tutmadan bölüme alıyorum

Rüzgar Sapmaz

"Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar..." Bilmem kaçıncı kez yine aynı sesi duyduğumda sinirlerim giderek bozuluyordu.

O evin önünden ayrılalı iki gün oluyordu ve ben hala Sıla'nın bana verdiği mektubu okuyamamıştım.

Belki o mektubu okuduğumda bazı gerçekleri yüzüme vurmasından korkuyordum, bilmiyorum. Ama o mektubu okumak şuan bana doğruymuş gibi geliyordu.

Okumamı istemese arkasında bırakmazdı değil mi? Evet evet, kesinlikle bırakmazdı.

Hızlı adımlarla odamın köşesindeki komodinden mektubu çıkardım. Acele etmek istediğimden mektubun zarfı yırtılmıştı, acele işe şeytan karışırdı değil mi?

Üzülüyordum, hem de öyle bir üzülüyordum ki annem ölse anca bu kadar üzülürdüm herhalde diyordum. Ölmediğini bilsem de gözlerim onu aradığında onun yeşilleriyle karşılaşamayacak olmak zaten bir ölümdü benim için.

Daha sakin davranarak mektubu titreyen ellerimle araladım ve gözlerim Sıla'nın el yazısında dolandı.

23 Haziran 2021

Rüzgar... Biliyorum şuan sana neden ayrı bir mektup yazdığımı düşünüyorsun. Sana cevabını vereyim. Ben onlardan daha fazla şey paylaştım seninle ve bunu onların bilmesine gerek olmadığını düşünüyorum.

Söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama o gece seni öpüp ortalıktan kaybolduğum için özür dilerim. O geceye bir çok anlam yüklemişsindir kendi kafanda fakat kafandakileri sil lütfen. Sadece benim dediklerime odaklan.

O gece aşırı duygusal olduğumu biliyorsun ve saçma sapan işler yapabilecek bir beyne sahibim. Senin de iradene söz geçirememene veriyorum geri çekilmemeni. Başka bir şey olmamalı çünkü, düşüncesi bile saçma geliyor kulağa.

Sen yine çapkınlıklarına devam et Dağ Ayısı. Çünkü senin en iyi yaptığın şey bu. Alanya'daki son geceyi hatırla. Nasıl güzel süzmüştün o kızı. Belki bir şans verirsin ona. Hani Deniz'in arkadaşının arkadaşına. Böyle de bir komik oldu ya, neyse.

Bana gelecek olursak Amerika hayallerimin şehriydi açıkçası sıcak yaz günlerinin keyifle geçeceğine eminim. Annem yanımda ve o geceden sonra düzeldi inanabiliyor musun? Artık benimle daha çok ilgileniyor belki de bunların tüm suçlusu babamdı.

Seninle atışmak en eğlendiğim şeylerdendi ve en özleyeceğim şeylerden olacak. Fakat bazen bazı şeyler için büyük fedakarlıklar gerekir derler ya şuan tam o lafı yaşıyorum. Sizi her boş olduğum zamanlarda arayacağım şuan ki numaram Amerika'ya göre fakat face time yapacağız.

Açıkçası mutlu olacağıma inanıyorum. Orada bir sanat okuluna kayıt yaptırdık. En büyük hayallerimden birini gerçekleştireceğim, bir tiyatro da yer almak... Belki bir gün yer aldığım bir oyuna gelirsin, kim bilir?

Annem ve beni merak etme ve senden tek isteğim yaşadıklarımı, öğrendiklerini kimseye anlatmaman Dağ Ayısı. Sana güveniyorum, kendine çok iyi bak.

Ve bitti... Bu kadardı, gerçekten bırakıp gitmişti ve... ve duygularımı küçümseyerek. Beni en çok üzen aslında buydu. Duygularımı yok sayması.

Şu dakikadan sonra hiçbir şey açıklayamazdım. Ne face time da, ne de yüz yüze geldiğimizde -ki o artık çok zor-.

Tahmin ettiğim gibi bazı gerçekler yüzüme vurulmuştu. Mesela beni sevnediği gerçeği gibi...