DİLDÂR (BxB)

9.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Ufuk
"Aa Ufuk! Senin ne işin var burada?" dedi Taha. İlk toparlanan o olmuştu. Onun sesiyle kendime geldim. Benden önce, annem cevap verdi. Yanıma geldi ve elini sırtıma koydu.

"Ufuk benim oğlum olur. Siz tanışıyor muydunuz?" diye sordu şaşkın bir şekilde. Ben başımla onaylarken, Taha cevap verdi.

"Evet. Geçenlerde korku evine gelmişti de. Öyle tanıştık." dedi. Annem gülümseyerek başıyla onayladı ve cevap verdi.

"Ne güzel tesadüf böyle? Değil mi Suat?" dedi. Suat abi de annemin yanına geldi.

"Öyle hayatım." dedi ve diğer konuklarla tanıştırdı beni. Daha sonra herkes yemek masasına geçti. Suat abi, masanın bir ucunda oturuyordu. Sağında annem, annemin karşısında ben oturuyordum. Yanımda Taha vardı. Taha'nın karşısında annesi oturuyordu. Taha'nın yanında da kardeşi Süha vardı. Diğer uçta da, Taha'nın babası, Talât bey.

Taha'nın ailesinin durumu, Suat abilerin gibi çok iyi değildi. Suat abi, Taha'ya da şirkette çalışması için teklifte bulunmuş ama Taha da benim gibi cevap vermiş. Sonuç olarak da hayalet olarak çalışıyordu korku evinde.

Sohbet eşliğinde yemek yiyorduk. Sadece büyükler konuşuyordu. Ben fazla katılmıyordum sohbete. İlgimi de çekmiyordu zaten. Taha da konuşmuyordu. Yemeğiyle ilgili gibi duruyordu daha çok.

İstemsiz bir şekilde, sıkıntıyla nefes aldım. Taha da bumu farketmiş olacak ki bana doğru eğilip, kulağıma doğru fısıldar gibi konuştu.

"Sen de sıkıldın değil mi?" dedi. Sesiyle, irkilsem de belli etmemeye çalıştım. Bilinçsizce başımla onayladım.

"Biraz işte." diye mırıldandım. Sanki konuşarak suç işliyormuş gibi hissediyordum. Şey gibiydi bu; hani derste konuşmak yasaktır ama sen yine de konuşursun da, öğretmen görecek diye de huzursuz olursun ya, aynı öyle hissediyordum.

"Istersen birlikte takılabiliriz. Akşam bizim çocuklarla çıkacaktık zaten. İstersen siz de gelin. Kalabalık daha iyi olur." dedi. Arkadaşlarıyla bugün tanışmıştık. İyi çocuklardı. Aslında olabilirdi ama bizimkiler ne derdi bilmiyordum. Kavga etmişlerdi en son bıraktığımda.

"Bizimkilere sorayım. Duruma göre bakarız." dedim. Mırıltı şeklinde onaylayıp geri çekildi.

"Görüyorum ki iyi anlaşıyorsunuz." diyen sesle, Suat abiye baktık. Ona baktığımızı farkedip, devam etti sözlerine. "Bakın ne diyeceğim? Aklımda bir proje var ve genç jenerasyona hitap edecek daha çok. Siz üstlenir misiniz bu işi? Sponsorluk benden. Ne dersiniz? Hem iyi de anlaşıyorsunuz." dedi. Taha'yla birbirimize baktık. Hayat, bir şekilde bizi yan yana getirmeye çalışıyordu sanki...

Yorumlarınızı bekliyorum bebeklerim

Öpücükler öpücükler 💋