"Senden yapmanı istediğim küçük ve basit bir şey daha var Stajyer." Sakin kalmak için derin bir nefes aldım.
"Benden daha ne isteyebilirsiniz ki? Tüm gün yapmadığım şey kalmadı. Sizce de artık bu kadarı fazla olmuyor mu?" Sonunda bir tepki vermiş ol...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.🍒
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
37. BÖLÜM "KIRGINLIK"
ARAF KESKİN
İnsan en çok kime güvenir? Anne ve babasına mı? Kardeşlerine mi? En yakın arkadaşına mı? Yoksa sevdiğine mi? Kime güvenir? Kim ona ihanet etmez? Ya da birileri o sana ihanet etti dediklerinde kim için hayır yapmaz denir?
Bahar'ın sevdiğim, siyaha yakın olan, gözlerinin içine bakarken düşündüğüm şeylerdi bunlar. Korku ve endişe doluydu gözleri. Biraz da merak duygusu vardı. Birkaç adımda yanımıza geldi, gözlerinden gözlerimi çekemedim bir türlü.
"Araf ben..." Konuşmasına izin vermeyen Toprak oldu, az önce anlattıkları şeyi anlatmaya devam etti.
"Bahar yaptı demiyoruz, bizi yanlış anlamayın ama bilmen gerekiyordu. Proje Bahar'ın şu an kullandığı mail adresiyle sızdırılmış. Karşı tarafla da yaptığı yazışmalar var ortada, projeyi en kısa zamanda göndereceğim falan denilmiş ve birkaç gün sonra proje de gönderilmiş. Birkaç gündür araştırıyoruz bunu, bir şeylerden emin olmadan sana haber vermek istemedik, babanın sağlığıyla uğraşıyordun. Ayrıca olay şu fotoğraf işini araştıran başkomiser tarafından yürütüldü, ortaya çıkaran o oldu. Avukat hemen yasal işlemlere başladı, biz de artık sana haber vermek istedik. Önce hastaneye gittik, eve döndüğünü söylediler, buraya geldik. Bu yüzden geç geldik zaten." Toprak benden habersiz olan biten her şeyi anlatırken öfkeli gözlerimi ona çevirdim. Hayatımda ne oluyorsa olsun işim hakkında böyle bir şey olurken benden saklamaması gerekiyordu. En başından benim de her şeyi bilmem lazımdı ve her şeyden sonra bunun için ona hesap soracağım.
"Araf Bey Bahar..." Projelerden sorumlu Mimar Pelin Hanım konuşacakken şu an onlardan Bahar hakkında tek kelime duymak istemediğim için elimi kaldırdım, susturdum onu.
"Araf lütfen beni..." Bahar'a döndüm, aynı şeyi ona da yapıp onu da susturdum. Konuşacağız, her şeyi konuşacağız ama herkesin içinde değil. Herkesin içinde açıklama yapmasını isteyip sürekli ben yapmadım demesini izleyerek, küçük düşürmeyeceğim onu.
"Şimdi değil," dedim, gözleri doldu, dudaklarını birbirine bastırdı, bakışlarını kaçırdı benden.
"Araf tamam kızmakta haklısın ama biraz sakin ol." Gözlerimi bunu söyleyen Toprak'a çevirdim. "Önce açıklamasını dinleyelim sonra..." Ve Toprak'ın da devam etmesine izin vermedim.
