ā³¹ā™”ā³¼ šŽšš‹š˜ šŒšˆšš„ 13įµ—Ź° šŸ…’šŸ…—šŸ…šŸ…ŸšŸ…£šŸ…”šŸ…” ā³¹ā™”ā³¼

1.2K 201 44
                                    

අ ... ආහ් ඔලු..ව

මං එහෙම කියලා මගේ එක අතකින් ඔලුව අල්ල ගත්තෙ මං මොනා හරි මතක් කරන්න යද්දි මගෙ ඔලුවෙන් එන ඒ වේදනාව දරා ගන්න බැරි නිසා ...

Doctor :- ජන්ග්කුක් පුතේ මේ වෙලාවෙ ඔයා මොකුත් හිතන්න යන්න එපා .ඒක ඔයාට දරා ගන්න අමාරු වෙයි .

Kookie :- එ..ඒත් මේ හියුන්ග් ලා මට හුරුයි... කවුද... මේ ආආආඅහ්හ්ග්...

මං බැරිම තැන ඇහුව්වා .

__________________________________________

එතකොටම ටිකක් උස Handsome හියුන්ග් ඇවිත් මාව බදා ගන අඩන්න ගත්තා .

Jin :- අනේ මැණික ... ඔයාට ඔයාගෙ හියොන්ග් ව මතක නැද්ද කුකි ... මගෙ හුරතලේ ... කියන්නකො පැටියො මතකයි කියලා  ... චූටි කාලේ ඉදන් බලා ගත්ත ඔයාගෙ හියොන්ග්ව මතක නැද්ද කුකි ...

Kookie :- හියුන්ග් අනේ අඩන්න එපා . කුකිට මතක් කරන්න බැ හියුන්ග් ඔලුව ගුඩාක් රිදෙනො නෙ  කුකිට මත...කයි ලාවට හියුන්ගි ...

මං අඩ අඩම කිව්වෙ හියුන්ගිගෙ තුරුලෙන් ඈත් නොවිමයි . මං දිහා බලන හියොන්ග් ව අරන් තවත් හියුන්ග් කෙනෙක් තුරුලු කර ගත්තා . ඒ දිහා බලන් ඉද්දි මට තවත් දුක හිතුනෙ මං වැරදි දෙයක්වත් කිව්වද කියලා හිතන ගමන් ...

Doctor :- ජන්ග්කුක් , පුතේ ඔයාට මොනවද මතක කියන්නකො ...

ඩොක්ටර් එහෙම අහද්දි මට මතක් වුනේ මං ඩැඩිගෙ තුරුලෙ ඉදන් ඇඩුවා කියලා විතරයි .

Kookie :- මට මොකද වුනේ . හියුන්ගි ඇයි ඒ වෙලාවෙ මාව තුරුලු කරන් ඇඩුවෙ . එයාගෙ අත් උඩ මාව තියාගන මාව දාලා යන්න එපා කියලා කිව්වා . ආආආහ්හ්හ් මට එච්චරයි මතක . වෙන කිසි දෙයක් මතක් වෙන් නැ

Jin :- එ..ඒත් එහෙම වුනේ කොයි වෙලාවෙද ?

එහෙම කියනවත් එක්කම ඩොක්ටර් මොකුත් කියන්න එපා කියලා අතින් සන් කරා .

Doctor :- ok ඔයා දැන් රෙස්ට් කරන්න ජන්ග්කුක් . මිස්ටර් නම්ජූන් ඔයාලා එන්න .

ඩොක්ටර් එහෙම කියාගන රූම් එකෙන් එලියට ගියා .

Namjoon :- ටේ ඔයා කුකි ලග ඉන්න .අපි ඉක්මනින් ගිහින් එන්නම් .

šŽšš‹š˜  šŒšˆšš„ ||ā€¢ Tk[į¶œįµ’įµįµ–Ė”įµ‰įµ—įµ‰įµˆ]OĆ¹ les histoires vivent. DĆ©couvrez maintenant