သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အခ်စ္ေရးသည္ ကံေကာင္းျခင္းေပလား သို႔မဟုတ္ မိုးနတ္မင္းက မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း ေပလား ။ တစ္ေယာက္အိမ္သို႔ တစ္ေယာက္ ဆူးမ႐ြိ ဓားမ႐ြိ ဝင္ထြက္နိုင္သည့္ အေျခေနထိ တိုးတက္လာသည္။ ပူပင္မႈမရွိ အဆုံးအဆမဲ့ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကသည္ ။ သူတို႔ရင္ထဲမွ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကိုေတာ့ မည္သူမွ မရိပ္မိၾကေခ်။
သူမ၏သခင္မေလး တစ္မူထူးျခားစြာ ေန႕စဥ္ ၿပဳံးေပ်ာ္ေနျခင္းေၾကာင့္ သူမပါ အလိုလိုေပ်ိာ္မိလာသည္။ ခ်ာခ်ာအတြက္ေတာ့ သခင္မေလးေပ်ာ္႐ႊင္ဖို႔သာ အေရးအႀကီးဆုံးမို႔ ဖုန္းယဲ့ကိုသာ အထပ္ထပ္ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ညွိုးမိုင္ၿပီး စိတ္ႏွင့္လူႏွင့္မကပ္စြာ ေနေနတတ္သည့္ သူမသခင္မေလးဟာ ယခုေတာ့ သြက္လက္ၿပီး အၿမဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသည္။
ပိုင္အိမ္ေတာ္တြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာထိ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ယခုမြာ မိန္းမပ်ိဳေလး ႏွစ္ေယာက္၏ ရီေမာ ေပ်ာ္႐ႊင္သံမ်ားျဖင့္ ၾကည္ႏူးဖြယ္အျပည့္ ျဖစ္ေနသည္။ စိတ္ခ်ယဳံၾကည္ရတဲ့ ဖုန္းယဲ့ႏွင့္အတူ ဟန္ခ်င္းအား အျပင္သြားျခင္းကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ေတာ္အျပင္သို႔ အခ်ိန္မေ႐ြး သြားလာနိုင္သည္။ ဟန္ခ်င္းကို ကာကြယ္ေပးနိုင္သည့္ ဖုန္းယဲ့ ေၾကာင့္ ဟန္ခ်င္းမိဘမ်ား စိတၡ္ျစာ သြားလာေစသည္။
သူ၏ သူငယ္ခ်င္း မရွိေသာ ညီမငယ္ေလးသည္ ယခုအခါ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ရခဲ့ေလၿပီ ။ သူမတို႔ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကသလို သူမ၏အကို ဇီယုသည္လည္း ထပ္တူေပ်ာ္႐ႊင္ေနသည္။ ငယ္စဥ္ထဲက အကိုႏွင့္အတူသာ ႀကီးျပင္းလာၿပီး ေယာက်ာ္းေလးကဲ့သို႔ပင္ ဓားေရး ေလးအတတ္ စသည့္ပညာကိုသာ ေလ့လာသင္ယူၿပီး သူငယ္ခ်င္းဟူသည္ တစ္ဦးမွ ပင္မရွိ ။ မိန္းကေလးဆန္ဆန္ မေနတတ္သည့္ ညီေမလးအား သူငယ္ခ်င္း ရေစခ်င္သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ ပညာရပၼ္ားအား စိတ္မဝင္စားေသာ သူမအား တျခားမိန္းကေလးမ်ား နည္းတူ မိန္းကေလး ဆန္ေစခ်င္သည္။
သူမတို႔၏ ျပန္လည္စုံေတြ႕သည့္ေနရာ ဝါးေတာေလးဆီသို႔ ရံဖန္ရံခါ သြားလည္ၾကသည္။ ဟန္ခ်င္းအနားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာ ေယာက္်ားသားမ်ားရန္မွ ဖုန္းယဲ့ကာကြယ္ေပးသည္။ ဖုန္းယဲ့ ဟန္ခ်င္းအနားရွိေနခ်ိန္တြင္ မည္သူမွ ဟန္ခ်င္းအနားကပ္ကာ ႏွောင့္ယွက္ျခင္းမျပဳရဲေပ။
(ဟန္အာ မင္းအနားမွာ ဖုန္းယဲ့ ကႀလဲ ၿပီး ဘယ္သဴမြ႐ြိေမေနစရဘူး မင္းကို အၿမဲကာကြယ္ေပးမယ္)
ဟန္ခ်င္းအား မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ စိုက္ၾကည့္ကာ စိတ္ထဲတြင္ ေျပာေနမိသည္။ သူမ စိတ္ထဲမွ ခံစားခ်က္မ်ားအား ဖြင့္ေျပာခ်င္ေသာ္လည္း ဟန္ခ်င္းႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းပင္ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့မည္ကိုဆိုးကာ ဖြင့္ေျပာရန္ မဝံ့ရဲေပ။
လမင္းႀကီးကို တိတ္တဆိတ္ေလးခိုးခ်စ္ေနရတဲ့ ၾကယ္စင္ေလးလို အနားမွာေနရင္း တိတ္တဆိတ္သာ ခိုးၿပီးခ်စ္ေနေတာ့မည္။ ဖြင့္ေျပာလိုက္မွ ေဝးသြားမည္ကိုေတြးကာ စိတ္ပူေနမိသည္။ သူမအား ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေၾကာင္း ၊ ေပြ႕ဖက္ခ်င္ ေၾကာင္း၊ ခ်စ္ေၾကာင္းေတြေျပာျပခ်င္ေပမဲ့ လက္ရွိအခြင့္အေရးေလးပင္ ဆုံးရႈံးသြားမည္ကို ေၾကာက္ေနေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲရွိစကားမ်ားအားၿမိဳသိပ္ထားရသည္။ သူမ ဟန္ခ်င္းႏွင့္ေတြ႕တိုင္း သူမ၏ ခံစားခ်က္အား ထိန္းထားရသည္မွာ ခက္ခဲလြန္းလွသည္။ ဟန္ခ်င္းသည္ ကေလးတေယာက္ကဲ့သို႔ ၿပဳံးေပ်ာ္ ေနသည္အား ျမင္ရလွ်င္ သူမလဲ မၿပဳံးဘဲ မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္။
ခ်စ္ရသူ၏ကာကြယ္ေပးမႈကိုရရွိသည္မွာ ဟန္ခ်င္းအတြက္ အေပ်ာ္႐ႊင္ရဆုံးပင္။ သူမသြားတဲ့ေနရာတိုင္း လိုက္ၿပီး ကာကြယ္ေပးတတ္သည့္ ဖုန္းယဲ့ ေၾကာင့္ သူမပိုေပ်ာ္႐ႊင္ရသည္။ ေန႕ရက္တိုင္း အေပ်ာ္ေတြႏွင့္ နိုးထကာ အေပ်ာ္ႏွင့္ပင္ ညအိပ္စက္ရသည္။ ၾကည္ႏူးစရာ အမွတ္တရမ်ားစြာျဖင့္ ေန႕ရက္တိုင္းေပ်ာ္႐ႊင္ရသည္။ မသိစိတ္ထဲတြင္ ဖုန္းယဲ့အားပိုင္ဆိုင္ခ်င္မိသည္။ ဖြင့္ေျပာခ်င္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ သူမသည္မိန္းကေလးျဖစ္ေန၍ ဖြင့္ေျပာလိုက္မွ ေဝးသြားမည္ကိုေၾကာက္ေနသည္။
(ဟန္ခ်င္းကို အခုလိုဘဲ အၿမဲ ကာကြယ္ေပးနိုင္မလား ဖုန္းယဲ ့ ဖုန္းယဲ့သာ အနားမွာရွိရင္ ဟန္ခ်င္းအရမ္းေပ်ာ္တယ္ )
အခ်င္းခ်င္းသေဘာက်ေနေပမဲ့ ဖြင့္မေျပာနိုင္သည့္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီအေျခေနေလးအတိုင္းသာ ေရွ႕ဆက္သြားရန္ စဥ္းစားထားမိၾကသည္။
တစ္ေယာက္ေပ်ာ္လွ်င္ ေနာက္တစ္ေယာက္မွာ အလိုလို ေက်နပ္ေနမိသည္ ။ သူတို႔ၾကားမွ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနေသာအခ်စ္အား မည္သူကမွ မရိပၼိသလို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လဲ ဖြင့္ေျပာရန္ ဆႏၵမရွိေပ။ မပိုင္ဆိုင္ရလွ်င္လဲ ေငးၾကည့္႐ုံႏွင့္ပင္ ေက်နပ္ေနၾကသည္။
ဆုံးရႈံးရေတာ့မည့္ အေျခေနမေရာက္ခင္ထိ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ဖြင့္ေျပာဖို႔ရန္ မႀကိဳးစားခဲ့ေခ်။ ေအးေဆးသာယာေနသည့္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကား မုန္တိုင္းတိုင္ခတ္လာမည္ကို မည္သူက သတိထားမိမည္နည္း။
CITEȘTI
The Destiny Of Love {အချစ် ကံကြမ္မာ}
Dragosteတစ်ဘဝတည်း မဟုတ်ဘူး ဘဝအဆက်အဆက် အတူရှိချင်တယ် ဖုန်းယဲ့ဖြစ်ဖြစ် ရှောင်ချန်းဖြစ်ဖြစ် သူမဖြစ်နေရင်ရပြီ ........ဖူချင်းဟန်....... အတိတ်က ဟန်ချင်း ၊ အခု ချင်းဟန်ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးနဲ့ အတူဆိုရင် ဆယ်ဘဝမက ဆယ်ကမ္ဘာတိုင်လည်း အတူရှိမှာ ...
