The Destiny Of Love {အချစ် ကံကြမ္မာ}

Part(8) ♥{ Zawgyi }

ဖုန္းယဲ့ ထူးဆန္းစြာ ပင္ မ်က္ႏွာမသာမယာျဖင့္ အေစာႀကီးျပန္သြားေသာေၾကာင့္ ဟန္ခ်င္း စိတ္အတြင္း ထူးဆန္းေနခဲ့သည္။ ေနမေကာင္း၍ မ္ားလား မည္သည့္အေရးကိစၥမ်ားရွိေနသည္လဲ သူမစဥ္းစား၍ စိတ္ပူေနသည္။

သူမ၏ အေဆာင္ငယ္ေလးမွာ ယေန႕တြင္ပို၍ တိတ္ဆိတ္ အထီးက်န္ေနသလိုပင္ ခံစားရသည္။ ေလသာျပတင္းေဘးတစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ရင္း ဖုန္းယဲ့ သူမအတြက္ ဝယ္လာေပးထားတဲ့ ၾကာပန္းလက္ဖက္ရည္ေလးအား ေသာက္ေနသည္။ ၾကာပန္းလက္ဖက္ရည္၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ပင္လား သူမ ခ်စ္ရသူဝယ္ေပးထားသည့္အတြက္ေၾကင့္ပင္လားမသိ ပင္ပန္းမႈမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ ကာ စိတ္ၾကည္လင္ေနသည္။

ခနအၾကာ သူမေသာက္လက္စ လက္ဖက္ရည္ခြက္အား ခ်ကာ သူမ အိပ္ယာေပၚဆီသို႔ လွမ္းလာခဲ့သည္။ ဖုန္းယဲ့ ေစာစီးစွာ ျပန္သြား၍ အနဲငယ္ ပ်င္းေနသလိုခံစားေနရေသာ သူမက အိပ္ဖို႔ရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
သူမခ်ာခ်ာအား အျပင္ထြက္သြားေစရန္ေျပာၿပီး အိပ္ယာေပၚတြင္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္ကာ ေစာင္ေလးအား ကိုယ္ေပၚသို႔အသာအယာၿခဳံလိုက္ကာ သူမ အိပ္စက္ျခင္းကို စတင္ခဲ့သည္။ သူမအလ်င္ျမန္ပင္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

အိမ္မက္ထဲတြင္

သူမ ေမွာင္မဲေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခြင္ဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူမ ေကာင္းကင္ႀကီးမွ လင္းထိန္သည့္ အလင္းေရာင္မ်ားျဖာထြက္ေနသည့္ လမင္းႀကီးအားစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ လမင္းႀကီးနေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ၾကယ္ကေလးမ်ား ဝန္းရံထားသည္။ ညဥ့္ဆည္းဆာယံကာ တကယ္ပင္ လွပေပသည္။ သစ္ပင္ သစ္ကိုင္းအသီးသီးတြင္ အိပ္တန္းဝင္ေနေသာငွက္ေလးမ်ား သစ္ေခါင္းအတြင္းမွ ဇီးကြက္မ်ား ၿငိမ္သက္ေနေသာ ေရျပင္က်ယ္၌ အရိပ္ထင္ေနေသာ လမင္းႀကီး တဖ်က္ဖ်က္ေတာက္ပေနေသာ ၾကယ္ကေလးမ်ား အရာရာသည္ လွပေနသည္။ တိတ္ဆိတ္သည့္ ညအခါတြင္ ေလျပည္ေလညင္းေလး၏ ေတြ႕ေဝွ႕သံ သဲ့သဲ့ကိုသာ ၾကားနိုင္သည္။

သူမအခ်ိန္အတန္ၾကာအထိ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုေငးၾကည့္ေနၿပီး သူမ ျမက္ခင္းတစ္ေနရာတြင္ ထိုင္လိုက္သည္ ။ သူမႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွ ရင္းႏွီးသေယာင္ရွိသည့္ အေငြ႕အသက္ေလး ခံစားမိသည္။ လမင္းႀကီး နေဘးတြင္ အေတာက္ပဆုံးၾကယ္ေလးတစ္လုံး အား သူမ သေဘာက်စြာၾကည့္ေနခဲ့သည္။
သူမအနားသို႔ ရင္းႏွီးသည့္ အရိပ္အယာင္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး သူမ နေဘးတြင္ ထိုင္ေနခဲ့သည္။ သူမ လွည့္ၾကည့္စရာမလိုစြာပင္ ဖုန္းယဲ့ မွန္းသိေနခဲ့သည္။ ဖုန္းယဲ့က သူမကိုယ္ေပၚသို႔ ႏြေးေထြးေစရန္ ဝတ္႐ုံတစ္ထည္ လြမ္းၿခဳံေပးလိုက္သည္။
တိတ္ဆိတ္ၿပီး လေရာင္အားကိုးျဖင့္သာ ျမင္နိုင္ေသာ ဤေနရာေလးသည္ အနဲငယ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူမအတြက္ေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟုမထင္ေတာ့ပါ။