Αισθάνθηκα κάποιον να με κουνάει πέρα δώθε με σκοπό να με ξυπνήσει. Άνοιξα τα μάτια μου και πήγα να σηκωθώ όμως εκείνη την ώρα ένιωσα ένα πιο δυνατό σκούντηγμα και έπεσα κάτω από το κρεβάτι.
Ε-Αουτς!! Έπιασα το κεφάλι μου που μόλις είχε χτυπήσει στο πάτωμα. Έκλεισα τα μάτια μου σφυχτά καθώς ένας πόνος σαν σουβλιά με διαπέρασε.
Ρια-ΟΝ.Σ!!! Δεν το πιστεύω! Συγνώμη συγνώμη συγνώμη! Δεν ήξερα πως θα σηκώθεις! Συγνώμη! Είσαι καλά???Κοίταξα την κοπέλα απέναντι μου όπου τα τελευταία δευτερόλεπτα μιλάει χωρίς να πάρει ανάσα. Κάθησε κάτω ακριβώς δίπλα από εμένα.
Ε-Εμ ναι.. Υποθέτω.
Ρ-Σίγουρα??? Φιουυ..Ον.σ δεν ξέρω τι θα έκανα αν πάθενες κάτι!
Ε-Ον.σ??
Ρ-Ναι.... Το όνομα σου! Απάντησε γουρλώνοντας ανήσυχα τα μάτια της.
Ε-Και το δικό σου?
Ρ-Παρακαλώ?
Ε-Ρωτάω, το δικό σου όνομα, πιο είναι??
Ρ- Ρ.Ρια.
Ε-Α..Από το Ελευθερία να φανταστώ! Χάρηκα. _Χαμογέλασα και της έδωσα το χέρι μου. Σηκώθηκε πάνω και άρχισε να κάνει πέρα δώθε βόλτες έχοντας τα χέρια στο κεφάλι χωρίς να ανταποκριθεί στην χειραψία μου. Αν δεν κάνω λάθος τραβούσε ελαφρώς τις ρίζες από τα μαλλιά της ενώ έβγαζε διάφορα μουγκρητά. Σηκώθηκα και εγώ όρθια._
Ε-Εμ, Ρια.. Είσαι καλά? Δεν έλαβα κάποια απάντηση.
Ε - Ελπίζω ναι.. Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο? Κοίταξα τον χώρο γύρο μου.. Που είμαστε?
Ρ-Σπιτι σου είμαστε! ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ! Με έβαλε να καθήσω στο κρεβάτι ενώ την είχε καταβάλει ο πανικός. Τα μάτια της ήταν βουρκωμένα, τα δάκρυά της απειλούσαν να κυλήσουν στα μάγουλά της και ακουγόταν τόσο αδύναμη..Ρ-Ον.σ, τι θυμάσε? Σκέφτηκα αυτό που μόλις με ρώτησε όμως στο κεφάλι μου επικρατούσε ένα χάος και ένας οξύς πονος με ξαναχτύπησε.Τι στο καλό? Έπιασα το κεφάλι μου με το ένα μου χέρι και έκλεισα τα μάτια μου.
Ε-Ο.οχι πολλά. Απάντησα προσπαθώντας να μην την αγχώσω και άλλο! Έσκυψε το κεφάλι της και το σκέπασε με τις δύο τις χούφτες.
Ρ-Δεν το πιστεύω. Δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ! Εγώ οφείλομαι για αυτό που έπαθες! Δεν θα μου το συγχωρήσω όσο ζω! Είμαι η χειρότερη κολλητή όλου του κόσμου! Δεν το πιστεύω αυτό που έκανα.. Και τώρα τι θα γίνει? Ο άνθρωπος που είχα περάσει μαζί του όλη μου την ζωή, που έχουμε τόσες αναμνήσεις και τον αγαπάω πιο πολύ από εμένα δεν θυμάται τίποτα! Τίποτα. Και αυτό εξαιτίας μου. Συγνώμη Ον.σ.. Συγνώμη! Τα λόγια της τόσο ψιθηριστά που με το ζόρι τα άκουγα. Άκουσα κάποια αναφιλιτά. Τα χερια μου την αγκάλιασαν από την πλάτη της και της έδωσα ένα φιλί στα μαλλιά
YOU ARE READING
My stepbrother or ...something more?
FanfictionΣτην ζωή κάνουμε πολλά λάθη. Τα λάθη, βέβαια, είναι ανθρώπινα..Σωστά; Τι γίνεται όμως με τις επιπτώσεις αυτών των λαθών; Ή μάλλον ας αναρωτηθούμε καλύτερα.. Τι γίνετε όταν η μοίρα μας παίζει βρόμικα παιχνίδια; Τότε πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος...