Φόρεσα τα Rain-ban γυαλιά μου και στήριξα τον αγκόνα μου στην άκρη του παραθύρου. Κάποια στιγμή το κινητό μου δονήθικε. Είχα ένα μήνυμα. Το έβγαλα από την τσάντα μου και αφού ξεκλείδωσα την οθόνη πάτησα πάνω στην ειδοποίηση.
Το μήνυμα ήταν από τον Χάρρυ.Μόλις είδα το όνομά του χαμογέλασα ''Τώρα που έχει το κινητό μου ούτε δευτερόλεπτο δεν θα χάσει!''
Χάρρυ:
''Γεια σου όμορφη. Θα ήθελες να έρθω να σε πάρω από το σπίτι σου κατά τις 5 το απόγευμα για τον καφέ που λέγαμε??''
Εγώ:
''Ναι, θα το ήθελα :) Αλλά αν γίνετε αντί για 5, θα μπορούσες να περάσεις κατά τις 6? Έχω μια δουλίτσα...''
Χαρρυ:
''Όπως θές ;-) Θα μου στείλεις την διεύθυνσή σου?''
Εγω:
''.................. ''
Χάρρυ:
''Ευχαριστώ. Τα λέμε.''
Εγώ:
''Τίποτα!''
*****
Ρία-Τι κάνεις τόση ώρα?
Ε-Στέλνω μηνύματα με τον Χάρρυ!
Ρ-Αχα!! Και τι λέτε?
Ε-Με ρώτησε αν θέλω να πάμε το απόγευμα για καφέ...
Ρ-Ελπίζω να του απάντησες ναι!
Ε-Μην ανησυχείς αυτό του είπα!!
Ρ-Άντε καλά να περάσετε ;) *μου είπε πονηρά*
Ε-Ρία, μαζέψου!
Ρ-Εγώ φταίω? Αφού είναι ελκυστικός!!
Ε-Πφφφ
Ρ-Άσε τους ανεστεναγμούς. Φτάσαμε!
Ε-Ευχαριστώ που με έφερες.*Την φίλησα στο μάγουλο και κατέβηκα από το αυτοκίνητο*
Ρ-Αα και μετά από το ραντεβού σας θέλω και την παρα μικρή λεπτομέρια.
Ε-Αυτό λέγετε κουτσομπολιό!!
Ρ-Λάθος! Αυτό λέγετε ενδιαφέρων για την κολλητή!
Ε-Καλά, καλά!
Ρ-Άντε γειαα.*είπε και αφού έκλεισα την πόρτα του αυτοκινήτου πάτησε το γκάζι και χάθηκε στους δρόμους*
Ξεκλείδωσα την πόρτα του σπιτιού και μπήκα μέσα. Ήξερα πως θα ήμουν μόνη και αυτό με χαλάρωνε. Ούτε άνχος, ούτε πίεση για το αν θα έρθει ο Ζαυν! Ήταν μαζί με τους ''γονείς'' μας έξω για φαγητό και θα καθόταν τουλάχιστων ως τις 5...
VOUS LISEZ
My stepbrother or ...something more?
FanfictionΣτην ζωή κάνουμε πολλά λάθη. Τα λάθη, βέβαια, είναι ανθρώπινα..Σωστά; Τι γίνεται όμως με τις επιπτώσεις αυτών των λαθών; Ή μάλλον ας αναρωτηθούμε καλύτερα.. Τι γίνετε όταν η μοίρα μας παίζει βρόμικα παιχνίδια; Τότε πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος...