UNEXPECTED LOVE To A WATTPAD GUY.

Final Chapter

Final Chapter:

Haaaaaaaaayyy. Ito na nga… Ito na nga ang araw.. Ang araw na aalis na ako ng bansa.. Pero bago muna ako umalis ay makikipagkita muna ako sa mga kaibigan ko. Sina Iris, at Chloe. Siguro nagtataka kayo kung bakit hindi ako makikipagkita kay Alex at Angel.

Si Angel.. Nung isang linggo pa yun umalis ng bansa. Nakipagkita siya muna sa amin bago umilis. Nag iwan siya ng sulat para kay Alex.

At si Alex naman. Wala akong balak na makipagkita ngayon sa kanya. Alam ko kasi na sobrang depress siya sa mga nangyayari. Sobrang nasasaktan siya ngayon dahil inilayo sa kanya ang pinakamamahal nyang si Zander.

Ayoko naman na dumagdag pa ako sa mga iisipin ng kaibigan ko. Kaya nga ito oh? Nagsulat ako ng letter para sa kanya na may nilalamang pasasalamat para sa lahat ng mga masasaya at magagandang alaala na kami mismong mga magkakaibigan ang gumawa.

Hinding-hindi ko makakalimutan ang mga kaibigan ko. Sila lang naman yung kaibigan ko sa mundong to. Sila lang naman ang mga taong nag-aalala at nagmamahal sa akin ng lubos. Malungkot ang buhay kung walang mga kaibigan.

---------------

“Rish! Rish! Mamimiss ka talaga namin. Wag mo kaming kakalimutan ha?” Agad akong niyakap ni Chloe ng makababa na ako sa sasakyan.

Nasa airport na ako ngayon at nandito ang dalawa ko pang mga kaibigan. I’m so glad na nandito sila.. Haaaayy. Parang ayoko nang umalis.

“Hahaha! Ano kaba Chloe? Siyempre hindi ko kayo kakalimutan. Magkaibigan tayo remember?” natawang sabi ko.

“Oo nga naman. Ang Oa mo talaga Best.” Sabi naman ni Iris.

“Ahh, by the way pala guys.. Uhmm, here oh? Paki bigay nalang kay Alex. Pakisabi na humihingi ako ng sorry dahil hindi ako makakadalo sa darating nyang debut. Haixt. Mamimiss ko talaga kayo guys.” Yumakap ulit ako sa kanilang dalwa.

“Hahaha. Makakaasa ka na mababasa nya to sa madaling panahon.” Sabi naman ni Iris sabay tugon sa mga yakap ko.

-------------

Kalalapag lang nang eroplanong sinasakyan ko.. Finally nandito na ako.. At kainis dahil hindi ako makakadalo sa debut ni Alex. Haixt. Kainis kasi si Mama e! Pinapadali nya yung flight ko! GGGGRRRRRR!

Lumabas na ako ng airport at pagkalabas na pagkalabas ko ay sinalubong kaagad ako nina mama’t papa pateh na rin yung dalawa kong kambal na kapatid.

“Iha? I’m so glad na nandito ka na. You know what? Miss na miss ka na namin.”  Agad na bati ni Papa.

“Ako nga din po e. Miss na miss ko na rin po kayo.. “  Agad ko siyang niyakap.

“Haayyy. Tama na nga yang drama? Halina kayo. May welcome party ngayon si Rishiel sa bahay. At I know na kanina pa naghihintay ang mga bisita.” Talaga naman tong si Mama oh? Ang KJ.

Sumakay na kami ng sasakyan pauwi sa bahay.

Tumigil na ang sasakyan sa tapat ng isang malaking bahay. Lumabas na ako ng kotse para pumasok sa loob.

“WELCOME BACK RISHIEL!”

Agad na bati ng mga kamag.anak ko ng makapasok na ako ng bahay.

“Oh My? Thank you po sa inyong lahat. Maraming salamat po sa malugod nyung  pagsalubong sa akin.” Haaaayy. I miss my family a lot.

--------------------

2 months later…

“Ate! Ate! Bilisan mo na dyan! Baka naghihintay na ang mga kaklase ko. “  inip na sabi ni Richard. Isa sa kambal kong kapatid.