Chapter 46

194 4 0
                                    

Magiisang bwan na rin yung nakakalipas ng mapanaginipan ko ang mga nangyari sa amin ni Nicu.. Isang bwan na rin ang nakakalipas ng makilala ko si Nicu.. Masakit mang tanggapin na hindi siya totoo. Pero kahit anong mangyari mananatili pa rin siya sa puso’t isipan ko.

Ngayon habang naglalakad ako sa Hallway ng school papuntang room ay napagisip-isipan kong ito na yung time para sabihin sa mga kaibigan ko ang nalalapit kong pag alis sa bansang to..

Maaring nagtataka kayo ngayon kong bakit hindi ako umalis nung time na pinapasunod na ako ng mama ko. Humingi kasi ako sa kanya ng isa pang bwan para kahit sa konting sandali ay makasama ko pa ang mga kaibigan ko.

Habang naglalakad ako sa hallway papuntang room ay biglang nag vibrate yung cp ko,. Agad ko namang tinignan ang messages ko..

To: Me

Guys. Punta kayo ngayon dito sa rooftop. May importante akong sasabihin. Please. Maghihintay ako.

From: Alex

Oh? Bakit nya kaya kami pinapapunta sa rooftop? Ano kaya ang mga importanteng nyang sasabihin?

“Oy? Rish? Natanggap mo ba yung message ni Alex?” tanong ni Chloe na parang nagmamadali.

“Ah, oo e. Sa katunayan papunta na rin ako sa rooftop. Sabay na tayo.” Sabi ko.

“Sige. Halika na? Bilisan na natin.”

Patakbo kaming tumungo sa rooftop pero dahil na rin sa sobrang pagmamadali namin ay may nakabangga kami sa daan and luckily sina Angel and Iris lang pala yung nabangga namin.

“Haixt. Guys.. Akala kung sino na e. Sige na bilisan na natin. Kanina pa siguro yun naghihintay.” Nahihingal na sabi ni Angel na mukhang tumakbo din ito papunta ng rooftop.

“Sige. Tara na.”

Tumakbo na kami patungong rooftop at sa wakas ay narating na rin namin ito.

Hingal na hingal kaming pumasok ng rooftop..

"Oh? Alex? Bakit mo kami pinatawag? Ano ba yang sasabihin mo?"  Pambungad na tanong sa akin ni Angel.

"Kasi, guys. Wag sana kayong magulat o magalit man lang sa sasabihin ko. Pataposin niyo muna ako bago kayo magsalita." Ano kaya ang sasabihin nya?

"Oh, sige. Magsalita kana." Sangayong sabi ni Iris.

"Ako si Alexandra Willson. Anak ng may ari ng Willson ACADEMY." Mahinahong sabi nito.

"Oh? Tapos?” -_- (pause  and then) O_O…. HUuuuWHAAAAAAAAT? Ikaw ss-siii? Ang nagiisang prinsesa ng mga Willson? Don't tell me magkapatid kayo ni Clarence? At matagal nyu natong tinatago sa amin? Bakit? Bakit Alex?" Gulat na gulat ako sa sinabi nya. Unexpected kasi yung mga sinasabi nya.

"Oo, matagal na. Almost 2 months na. Kaya nga gusto ko nang sabihin sa inyu ang lahat e. Patawarin nyu sana ako. Hindi ko naman akalaing aabot sa ganito e. Di ko akalaing mawawala si Zander ng dahil lang sa kalokohan kong ito. Patawrin nyu sana ako guys. " nagsusumamong sabi nya sa amin

.

"Hahaha. Para sa akin. Ok lang yun. Kasi ako meron din akong sekreto." Nakatawang sabi ni Angel.

"Sekreto? Ano naman yun?" Takang tanong ko.

 Ano to? Sekretohan portion?

"Actully, I'm a princess. Galing ako sa Korea. I'm here because I'm finding my prince." Prince? Mas baliw pa ata to kaysa kay Alex.

"Ha? Princess ba kamo? Niloloko mo ba kami?" Takang tanong ni Iris sa kanya.

"Hindi ko kayo niloloko. Totoo ang mga sinasabi ko. Ang totoo kong pangalan ay si Alayszha. Princess Alayszha." Haaaaaayy.. Buhay talaga oh? Parang life.

UNEXPECTED LOVE To A WATTPAD GUY.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon