Chapter 2

493 7 1
                                    

Chapter 2:

Habang na sa kalagitnaan ako ng pagiyak ay bigla nalang akong nagulat ng biglang bumakas ng malakas yung pintuan.  Nang bumukas yung pinto ay bigla akong nagulat. Hindi lang dun ang ikinagulat ko kundi nagulat din ako ng malaman kong may mga kasama pala ako dito. Nakita kong umiiyak din pala sila except dun sa babaeng bumukas ng pinto. Akala ko, ako lang yung magdadalamhati dito. Pateh rin pala sila.

Ito yung itsura naming apat ng biglang bumukas ng malakas yung pinto.

O_O

O_O

O_O

O_O

“Ahh,. Ehh.." sabi ng babaeng bumukas ng pinto. Siguro di niya alam ang sasabihin kasi nagulat din siya ng makita niya kami.

“Sino ka? At sino kayo? Don’t tell me na habang nageemote ako dito , nandito rin kayo? Gravih ha? Hindi ko talaga na malayan.” Sabi ng isang babaeng nasa kaliwa ko na nakasandal sa pader.

“Oo nga ? sino ba kayo? Kanina pa ako dito,  ngayon ko lang kayo na pansin.” Sabi ko naman na nagtataka pa rin. Gravih ha? Kanina pa ako dito hndi ko man lang sila napansin.

“Di ko rin kayo kilala.," sabi ulit ng babaeng bumukas ng pinto.

“Ako rin eh.” Sabi ng isang babae na nakaupo sabay punas ng kanyang mukha na kakaiyak lang.

“Ehh, bakit ba kayo umiiyak? Sinong nagpaiyak sa inyo? Bakit kayo nandito?” tanong ng babaeng bumukas ng pinto. Ah, kainis ano bang pangalan ng babaeng to?

“Ahh, ako pala si Rishiel,as you see ? isa akong nerd kaya nandito ako ngayon para magpalipas ng sama ng loob. Binully na naman kasi ako ng mga kaklase ko eh. Ayaw nila akong papasukin ng room kasi daw no animals is allowed para pumasok sa room namin, kaya ito pumunta na lang ako dito, kasi hindi naman ako makakapasok dun sa room eh. Kasi nakakainis nga eh, anong akala nila sa akin? Animal? .Gggrrrrr.” kainis yung tatlong bruhang yun. Akala nila kong sino sila.

“Ako rin eh, nadito rin  ako para ilabas yung sama ng loob ko. Kasi kanina, nakita ko yung isa kung crush sa hallway may ka holding hands na ibang babae, nakakainis nga eh. Kaya tumakbo ako papunta dito at umiyak ng umiyak, hindi ko kasi matanggap na may girlfriend na yung isa kung crush, ang sakit. Haaaaaaisssssst. By the way im Chloe. ;-)”  oh? Chloe pala yung name niya? By the way siya pala yung babaeng namunas ng kanyang mga luha.

“Uhm, ako, nandito kasi gusto kung icomfort si Chloe kaya nakiiyak na rin ako. Ako nga pala si Iris bestfriend ako ni Chloe. J” yeah right, kilala kita iris. Naging magkaklase tayo e. I hope ng na maging magkaklase ulit tayo.

“Ako pala si Angel, nandito ako kasi may malaki akong problema. Hindi ko rin pwedeng sabihin ito sa inyo kasi ayokong may makaalam kahit sino.” Sabi naman ng babaeng nakasandal sa pader. Perfect ang itsura niya sa pangalan niya. She looks like an Angel. I hope na perfect din yung ugali niya sa pangalan niya.

“It’s ok , Angel. Don’t be sad na, kung ano man yang problema mo andito lang ako. You can lean on me.  ;-)” Sabi naman ng babaeng bumukas ng pinto sa kay Angel sabay yakap dito. Wow? Ang sweet naman. May pa hug2 pang nalalaman ha?

“Thank you ha?..uhm? May I know your name? “ Sabi naman ni  Angel sabay kalas mula sa pagkakayakap nito sa kanya.

“ Ahh. Sorry ako pala si Alex. Im here because gusto ko lang ditong tumambay, yun lang.” yun lang? Gusto niya lang tumambay?  Napaka bossy naman ng babaeng to. Teka lang? Bakit hindi pamilyar yung itsura niya?

“ Ah? Ikaw yung transfer student diba? Alam mo nakita kita kanina, napahanga mo nga ako eh, kasi ang tapang mo. Ngayon lang ako nakakita ng isang babaeng walang katakotakot sa mga campus hearthrob.” Sabi naman ni Iris sa kanya.  Siya pala yung new transfer dito. Kaya naman pala hindi siya famillar e.

“ Eh, hindi naman talaga ako natatakot sa kanila eh. Hindi rin ako nagpapatalo at lalong-lalo na’t  hindi rin ako basta-basta nagpapa-api sa kahit sino man ditong studyante sa school na ito dahil wala naman silang karapatan na husgahan ako at apak-apakan yung pagkatao ko.” ang tapang naman ng babaeng to.

“ Tama ka Alex. Kahit sinong tao naman siguro hindi rin papayag na basta-basta nalang silang huhusgahan. Kahit ako hindi rin ako papayag, hindi rin ako magpapa-api.” Pagsasang-ayon namang sabi ni Iris.

“ Uhm? Guys? Pwede magtanong? Napansin ko lang kasi,bakit hindi kayo magkakakilala eh nasa iisang school lang naman tayo?” Takang tanong ni Alex sa aming apat, oo nga nuh? Napansin ko rin yun pero si Iris matagal ko na yang kilala.

“ Ah, ako. Hindi  ko talaga kayo kilala pero familiar yung mga faces nyu kasi minsan nagkakasalubungan din naman tayo sa daan except lang siguro sayo Alex kasi sabi mo nga transfery ka lang dito kaya eversince hindi pa kita nakikita. Pero ngayon guys dahil napakilala nyu na yung self nyu ibig sabihin, magkakilala na rin tayo.” Sabi ni Angel sa amin.,

“ Ako naman, familiar din sa akin yung mga faces nyu, except sayo Alex. Pero sa inyong lahat, si Iris lang yung kilala ko noon pa kasi noong 2nd year magkaklase kami. Pero ok na rin naman diba? Kasi ngayon Magkakakilala na tayo.” Sabi ko naman sa kanila. Pero ang totoo, hindi rin pamilyar sa akin si Angel pero parang sa pagkakatanda ko nakita ko na siya dati.

 “ Ako rin si Iris lang yung kilala ko dito kasi simula pagkabata bestfriends na kami.” Dugtong na sabi ni Chloe.

“ Uhm, ako. Si Rishiel at Chloe lang din yung kilala ko dito, hehe.” Sabi naman ni Iris.

“ Ah, ehh. Guys? Pano kung maging magkakabarkada nalang kaya tayo? Kasi coincidence na nagtagpo-tagpo tayo dito at pareho rin tayong lima na umakyat dito para lang ilabas ang ating sama ng loob. Siguro may rason kung bakit tayo pinagtagpo-tagpong lima.” Sabi ni Alex sa amin. Oo nga nu? Tama yung suggestion niya. Sa totoo lang naman gusto ko talagang magkaroon ng kaibigan. Eversince pa naman.

“Tama si Alex, baka may rason kung bakit tayo nandito. At siguro ito na yung dahilan kung bakit tayo nagtagpo-tagpo. Im glad guys na magiging magkaibigan tayo. Kasi eversince na nag aral ako dito. Ni isa wala talaga akong naging kaibigan. ” Malungkot kong sabi sa kanila.

“ Hoy. Rishiel? Anong tawag mo sa akin? Hindi ba ako kaibigan? Ano kaba, friends na tayo noon pa nu. Kaya wag kanang mag emote2 dyan kasi noon pa kinunsider ko na ang pagiging magkaibigan natin. Kaya guys i’d really love  to become 1 of your friends.^_^” Masayang sabi naman ni Iris sa akin. Iwan ko ba kung matatawag ko syang kaibigan. Minsan nya lang naman talaga ako pinapansin kapag wala syang homework.

“ Ako rin guys. Gusto ko rin maging part ng barkadahan. I love it!”  dugtong namang sabi ni Angel.

“ Guys! Ako rin!” sabi rin ni Chloe.

“ So? Guys? Were friends?” tanong ni Alex sa aming apat. At agad naman kaming tumugon sa tanong niya.

“ FRIENDS FOREVER!” sabay-sabay na sabi naming apat.

“ OK! FRIENDS FOREVER!” Dugtong na sabi ni Alex.

Naging magkaibigan kaming lima sa maikling oras. Lahat kami Masayang nagkwekwentuhan, nagkukulitan, naghaharutan dito sa rooftop, nalaman ko rin ngang magkaklase kaming apat ni Angel, Iris, at ni Alex eh. Masayang- Masaya ako ng malaman kong magkaklase kami, kaso nalungkot naman si Chloe kasi nalaman niyang sa aming lima sya lang yung hindi namin kaklase. Sa amin kasing lima, si Chloe lang yung pinakabata. Siya 2nd year palang, eh kaming apat 3rd year na.

*KKKKRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRIIIINGGGGGGGGGG*

“ Guys, balik na tayo sa room natin kasi, magsisimula na yung 2nd classes. Isang klase na kasi yung na miss natin, eh 1st day na 1st  day hindi na kaagad tayo pumasok sa 1st classes natin.” Agad ko namang sabi sa kanila ng tumunog na yung bell.

“Ok. Guys let’s go!” masiglang sabi naman ni Chloe.

“ LET’S GO!” sabay2 naming sabi

UNEXPECTED LOVE To A WATTPAD GUY.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon