UNEXPECTED LOVE To A WATTPAD GUY.

Chapter 5

“Grew up in a small town

And when the rain would fall down

I'd just stare out my window

Dreaming of what could be

And if I'd end up happy

I would pray (I would pray)

“Trying hard to reach out

But when I'd try to speak out 

Felt like no one could hear me

Wanted to belong here

But something felt so wrong here

So I'd pray

I could breakaway”

“AAARRRGGGHHH! Ang aga-aga 5 am palang may tumatawag na. Haixt. Kainis. Bahala ka nga diyan. Kung sino kamang tumatawag ka. Manginig ka diyan sa kahihintay. Hindi ko yan sasagutin. Istorbo ka sa tulog ko.” Sabi ko habang patuloy pa rin sa ka tutunog yung cp ko.

“I'll spread my wings and I'll learn how to fly

I'll do what it takes til' I touch the sky 

And I'll make a wish 

Take a chance 

Make a change

And breakaway

Out of the darkness and into the sun

But I won't forget all the ones that I loved

I'll take a risk

Take a chance 

Make a change

And breakaway

Wanna feel the warm breeze

Sleep under a palm tree

Feel the rush of the ocean

Get onboard a fast train

Travel on an jet plane, far away (I will pray)

And breakaway”

“AAAAHHH! Ayaw mo talagang tumigil ha? Pwes! Bahala ka!” Galit kong sabi. Kainis.

“I'll spread my wings and I'll learn how to fly

I'll do what it takes til' I touch the sky 

And I'll make a wish 

Take a chance 

Make a change

And breakaway

Out of the darkness and into the sun

I won't forget all the ones that I loved

I gotta take a risk

Take a chance 

Make a change

And breakaway

Buildings with a hundred floors

Swinging with revolving doors

Maybe I don't know where they'll take me but

Gotta keep moving on, moving on

Fly away, breakaway”

“Iniinis talaga ako nito. Masagot na nga.”

“I'll spread my wings

And I'll learn how to fly

Though it's not easy to tell you goodbye

I gotta take a risk

Take a chance

Make a change

And breakaway

Out of the darkness and into the sun

But I won't forget the place I come from

I gotta take a risk

Take a chance 

Make a change

And breakaway, breakaway, breakaway”

“Hello? Ano kaba? Ang aga-aga pa e. Bakit ano bang kai…lang..an…mo?” Putol putol kong sabi ng marinig ko ang boses ng nasa kabilang linya.

“Ahh, Sorry po mom? Akala ko po kasi. Kabarkada ko yung tumatawag. Sorry po ulit.” Pagpapakumbabang sabi ko sa kanya. Kainis naman kasi. Bakit ba siya napatawag?”

“Mom? Bakit ka napatawag? May problema ba?” Tanong ko sa kanya.

“WHAAAAAT? ANO? AYOKO!” Malakas kong sabi. Ano siya? Siniswerte? Ayokong sumunod sa Korea! Ayoko!

“Mom? I’m not yet ready. Please? Bigyan nyu pa po ako ng panahon. Sana po maintindihan nyu yung desisyon ko.” Ayoko talagang sumunod dun. Mas prefer ko pa dito sa Philippines.

“Opo, mom. Pagiisipan ko pa po yan. Promise. Ok, ok. I miss you mom. I love you. Ingat kayo lagi ha? Ikamusta mo nalang ako sa kambal pateh na rin kay Dad. Sige ma. Babye na.” sabi ko tapos binaba ko na yung cp ko. Nang maibaba ko na ito ay bigla na namang nag ring ulit.

“I'll spread my wings and I'll learn how to fly

I'll do what it takes til' I touch the sky 

And I'll make a wish 

Take a chance 

Make a change

And breakaway”

“Hello? Mom? Diba sabi ko sayo pagiisip…an…. Ko.. pa..?” Pautol-pautol ko uling sabi. Haixt buhay nga naman oh? Si Iris pala yung tumatawag.

“Oh? Ano yung kailangan mo? Ang aga pa ah?” tanong ko sa kanya.

“Haixt. I know. Alam ko. Wag mo nang ipa remind sa akin yan. Hindi naman ako makakalimutin e.” Akala niya siguro nakalimutan kong may lakad kami mamaya. Ano akala niya sa akin? Olyanin?

“Oo na. Promise darating ako. Sige na. Bye!” Istorbo naman oh.

“TIK-TILAOK! TIK-TILAOK!”

(A/N: Wow? May pa effect-effect pang tik-tilaok ha? HAHA. Wala ng maisip na pampagising.)

“Ano ba yan? Ang ingay naman ng manok ni manong yan tuloy nagising ako. Teka anong oras na ba?” Sabi ko sabay check ng time sa Cp ko.

“WHAAAT? 9 am na? Naku? Tiyak magagalit sa akin si Iris. Haixt. Kailangan kong bilisan.” Nagmamadali kong sabi tapos bumangon na ako at nagderetso na ako sa banyo.

Nang makapagbihis na ako ay agad na akong lumabas ng kwarto. At nagmadali ng lumabas ng bahay. Nang makalabas na ako ay napansin naman ako ni Manang Sonia na kasalukuyang nagdidilig ng halaman.

“Hija? May lakad ka? Saan ka pupunta?” Pahabaol na tanong nito.

“Sa mall Manang. Magshoshoping kasi kami ng mga friends ko.” Sagot ko sa kanya.

“Ahh, Ehh. Magpahatid kana kay Gardo.” Sabi naman nito.

“Ahh, Wag na po Manang. Hayaan nyu na pong magpahinga si Manong. Total day off nya naman ngayon. Ako nalang yung magdadrive.”

“Kaya mo bang magdrive?” tanong nito.

“Oo, naman. Lesinsiyado kaya ako. Sige na Manang. Bye!” Sabi ko. Tapos tumungo na ako sa garage. At pinaandar na yung kotse. Tapos pinaharurut na paalis.