តុក! តុក!
សំឡេងគោះទ្វារកាត់ផ្ដាច់ចង្វាក់រោលរាលរបស់ឡាលី និងជេននីអស់។គេប្រញាប់ទាញភួយគ្របលើនាងវិញយ៉ាងរហ័ស ហើយដើរទៅបើកទ្វារទាំងមុខក្រញូវ
<<ព្រះនាង! អាហារពេលល្ងាចរៀបចំរួចហើយចាស៎>>
អ្នកបម្រើម្នាក់បានរុញរទេះដាក់អាហារមកកាន់បន្ទប់របស់ឡាលី គេងក់ក្បាលតិចៗឱ្យពួកនាងយកចូលក្នុង។ជេននីគ្របភួយជិតលេចក្បាលលឹមៗមើលពួកអ្នកបម្រើទាំងមុខក្រហមងាំង។ ខ្មាសគេណាស់លោកអើយ!
ក្រោយរៀបចំរួចរាល់ពួកនាងក៏ចេញទៅវិញបាត់ ហើយឡាលីក៏និយាយស្ទាក់ស្ទើរៗជាមួយនឹងនាង
<<អឺ...គឺ...ខ្ញុំសុំទៅងូតទឹកសិនហើយបង!>>
ថាចប់គេក៏ដើរទៅងូតទឹកបាត់ទុកឱ្យជេននីអង្គុយលើគ្រែជាមួយអារម្មណ៍ខ្មាសអៀនសឹងជ្រែកដី។ក្រោយពីញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចរួច ឡាលីក៏នាំជេននីទៅជួបនឹងម្ដាយរបស់ខ្លួន ព្រោះមានគេមកប្រាប់ថាគាត់មកពីខាងក្រៅវិញហើយ។
<<ម៉ាក់របស់ឯងកាចទេ?>>
ជេននីសួរគេទាំងភ័យបុកពោះ ឡាលីសើចញឹមៗហើយក៏គ្រវីក្បាល
<<មិនដឹងទេ!>>
នាងមើលមុខគេទាំងឆ្ងល់។ឆ្លើយថាមិនដឹងបែបនេះមានន័យយ៉ាងម៉េចឱ្យប្រាកដ? លុះមកដល់បន្ទប់របស់ម៉ាក់ឡាលីហើយគេក៏សម្រួលឥរិយាបថបន្តិចមុននឹងចូលទៅ
<<ម្ចាស់ម៉ាក់!>>
ឡាលីហៅស្រ្តីចំណាស់ម្នាក់ ដែលស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់ថ្លៃថ្នូរអង្គុយនៅលើសាឡុងកំពុងមើលទូរទស្សន៍។លុះគាត់ច្បាស់បករាកដឮសំឡេងកូនស្រីហើយគាត់ក៏ងាកមកយ៉ាងរហ័សញញឹមដោយទឹកមុខរីករាយពេកក្រៃ
<<ឡាលី! មកនេះមកឱ្យម៉ាក់ឱបបន្តិច>>
គាត់ឱបឡាលីដោយក្ដីនឹករលឹក មុននឹងមើលមុខមនុស្សស្រីដែលឈរពីក្រោយខ្នងកូន
<<ចុះនេះ...>>
ឡាលីដឹងថាគាត់ចង់សួរពីអ្វីទើបគេណែនាំបន្ត
<<នេះគឺជេននី ជាសង្សារបស់ខ្ញុំ!>>
<<សង្សា?>>
ជេននីញញឹមតិចៗទាំងភ័យ ហើយក៏ឱនខ្លួនគោរពគាត់
<<សួស្ដី! ខ្ញុំគីម ជេននី>>
អ្នកស្រីស្ហេនដើរទៅក្បែរនាងទាំងមុខស្មើ គាត់សំឡឹងនាងពីលើដល់ក្រោម ពីក្បាលដល់ចុងជើង បន្ទាប់មកក៏ញញឹម
<<ស្អាតណាស់! តែពួកឯងស្គាល់គ្នាយ៉ាងម៉េច?>>
ឡាលីឆ្លើយតបជំនួសជេននី ត្បិតដឹងថានាងកំពុងតែភ័យឡើងត្រជាក់ចុងដៃចុងជើង
<<ស្គាល់ដោយសារគាត់ឧស្សាហ៍ទៅញ៉ាំកាហ្វេនៅហាងរបស់ខ្ញុំ!>>
<<ហើយទាក់ទងគ្នាយូរប៉ុណ្ណាហើយ?>>
<<គឺ1ឆ្នាំហើយ!>>
អ្នកស្រីស្ហេនមើលមុខឡាលីទាំងជ្រួញចិញ្ចើម គាត់សួរជេននីតែវបែរជាឡាលីអ្នកឆ្លើយជំនួសទៅវិញ។ស្ដាប់តាមសំឡេងក៏ហាក់គួរឱ្យសង្ស័យ
<<ម៉ាក់សួរជេននី ហេតុអីក៏កូនឆ្លើយរហូតអញ្ចឹង?>>
ជេននីលបមុខមើលទៅឡាលីដោយក្រសែភ្នែកបន្ទោស
<<គឺ...គឺជេនគេភ័យណាម៉ាក់!>>
<<អ៎!>>
<<ម៉ាក់គិតយ៉ាងណាដែរបើពួកខ្ញុំចង់រៀបការ?>>
អ្នកស្រីស្ហេនអង្គុយចុះទាំងទឹកមុខរិះគិត ហើយដកដង្ហើមធំ
<<ម៉ាក់មិនជំទាស់ព្រោះវាជាក្ដីសុខ ជាអនាគតរបស់ពួកឯង តែឡាលី! កូនជាព្រះនាងនៃប្រទេសអ៉ីតាលី ជារជ្ជទាយាទស្នងដំណែងបន្តណា៎ រាស្ត្រក្នុងប្រទេសនេះគែទុកចិត្តលើកូន មើលចុះការចាកចេញរបស់កូនបីឆ្នាំមកនេះ មិនបានធ្វើឱ្យពួគេអា់ជំនឿលើកូនឡើយ តើកូនចង់បំផ្លាញទំនុកចិត្តពួកគេដល់ពេលណា?>>
ជេននីមិនហ៊ានលូកមាត់ឡើយ តែបើតាមស្ដាប់នាងក៏ដឹងថាភារកិច្ចរបស់ឡាលីធំធេងកម្រិតណា។ឡាលីស្ងាត់មួយសន្ទុះគេក៏តប
<<បើកូនរៀបអភិសេកនឹងជេននី ហើយទទួលដំណែងជារជ្ជទាយាទ តើអ្នកម៉ាក់ព្រមទេ?>>
អ្នកស្រីស្ហេនមើលមុខកូនស្រីដោយអាការ:ហួសចិត្តនឹងភាពរឹងរូសរបស់គេ
<<កូននិយាយអីហ្នឹងឡាលី?>>
<<កូននិយាយជាការពិត! ម្យ៉ាងក្រែងច្បាប់ក្នុងប្រទេសយើងក៏មានចែងពីការរៀបការស្របច្បាប់របស់អ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាដែរតើមិនអញ្ចឹង?>>
វាពិតមែនហើយ តែអ្នកស្រីស្ហេននៅអល់អែក។តាំងពីជំនាន់មុនមកគ្មានខ្សែរាជវង្សណាឡើងគ្រងរាជ្យដោយរាជាភិសេកនឹងភេទដូចគ្នាឡើយ បើកើតឡើងវាគួរឱ្យអាម៉ាសណាស់។ឡាលីយល់ពេលណាស់ទៅហើយក្នុងការគិតនៃគំនិតរបស់ម៉ាក់គេ
<<បើម៉ាក់មិនយល់ព្រម! កូនមានតែសមដាក់ដំណែង ធ្វើជារាស្រ្តសាមញ្ញប៉ុណ្ណោះ! ព្រោះដំណែងរជ្ជទាយាទនេះកូនក៏មិនចង់បានដែរ>>
ជេននីអង្រួនដៃគេជាការដាស់តឿនឱ្យឈប់និយាយ នាងមិនចង់ឱ្យគេលះបង់ដល់ថ្នាក់បោះងារជាព្រះនាងដើម្បីតែការរៀបការក្លែងក្លាយមួយនេះដែរ។
<<ឡាលី! កូនជាអ្នកនិយាយខ្លួនឯងទេណា>>
<<ចាស៎!>>
គេតបទាំងមិនគិតច្រើននាំឱ្យស្មុគ្រស្មាញហើយក៏អូសដៃជេនចេញមកវិញទាំងមុខស្មើ។
<<ឡាលី! ឯងធ្វើបែបេះមិនបានទេណា>>
<<ហេតុអីក៏ថាមិនបាន?>>
<<ឆ្កួតហើយឬ? នេះឯងបោះបង់សិទ្ធជារជ្ជទាយាទដើម្បីតែការរៀបការក្លែងក្លាយនេះឬ?>>
គេឈប់ជំហានជើងហើយងាកមកមើលមុខជេននី ព្រមទាំងនិយាយដោយភាពប្រាកដប្រជា
<<ទោះលះបង់ច្រើនជាងនេះក៏ខ្ញុំព្រមដែរ!>>
#យមរាជ
YOU ARE READING
រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់
Romanceស្ហេន ឡាលី ជាព្រះនាងតែម្នាក់គត់នៃប្រទេសអ៉ីតាលី ត្រូវបានមនុស្សស្រីម្នាក់ទួញសោកសុំអង្វរឱ្យជួយបន្លំភ្នែកគ្រួសារដោយយកការរៀបការក្លែងក្លាយមកបាំងមុខ។តែនាងមិនបានដឹងឡើយថា ស្ហេន ឡាលីម្នាក់នេះជាអ្នកណា។ការរៀបការក្លែងក្លាយដែលគ្មានអ្នកណាទៅបំពានជីវិតឯកជនក្រោយពីរៀប...
