រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់ ភាគទី05

1.3K 52 0
                                    

     <<ម៉ាក់! គឺ...កូនគេងនៅផ្ទះឡាលីយប់មិញ>>
     ជេនឆ្លើយប្រាប់ម៉ាក់របស់នាងត្រង់ៗទាំងស្ទាក់ស្ទើរ អ្នកស្រីគីមមើលមុខកូនបន្តិចជាមួយទឹកមុខស្លឺ
     <<ប្រាប់ម៉ាក់មកមើលឯងមានទំនាក់ទំនងអីនឹងឡាលី ហ្អាស៎?>>
     ជេនអង្គុយចុះក្បែរអ្នកស្រីគីម ហើយក៏ឱនមុខសម្ដែងយ៉ាងសម
     <<បើម៉ាក់ចង់ដឹងដល់ថ្នាក់នេះទៅហើយកូនក៏មិនលាក់ទៀតដែរ កូន និងឡាលីទាក់ទងគ្នាយូរហើយ!>>
     ឮហើយចង់គាំងបេះដូង។ដំបូងស្មានតែកូនគាត់និយាយតាមកំហឹង បញ្ជួសគាត់ទេ តែនេះកូនគាត់ពិតជាស្រលាញ់ស្រីដូចគ្នាពិតមែនឬ?
     <<ឯងថាម៉េច? ក្រែង...>>
     មិនឱ្យម្ដាយហាកាត់ទាន់ ជេននីប្រញាប់និយាយកាត់សម្ដីគាត់យ៉ាងរហ័ស
     <<ម៉ាក់ជាអ្នកនិយាយដោយខ្លួនឯងទេតើថាម៉ាក់នឹងទទួលយកបើទោះជាគេនោះជាអ្នកណា មកពីណា ឋាន:អ្វី មិនអញ្ចឹង? ពេលនេះម៉ាក់ចង់ក្រលាស់សម្ដីមែនទេ?>>
     <<ហ៉ើយ...ឯងនេះទៅស្រលាញ់គ្នាបានយ៉ាងម៉េច? ងាប់ហើយបើគេដឹងម៉ាក់នេះយកមុខទៅទុកនៅឯណា?>>
     ជេនហាក់ធ្លាក់ទឹកមុខពេលឮម្ដាយនិយាយដូច្នោះ។អតីតកាលជាច្រើនបានចូលមកក្នុងខួរក្បាលរបស់នាងហាក់ដូចជាគ្រប់យ៉ាងនៅដដែលមិនព្រមទៅមុខ
     <<ម៉ាក់ខ្មាសគេឬ? ក្រែងម៉ាក់ក៏ធ្លាប់ឆ្លងកាត់ជាមួយប៉ាច្រើនដែរមិនអញ្ចឹង? លោកយាយក៏ធ្លាប់ប្រើពាក្យនេះដាក់អ្នកម៉ាក់ ថែមទាំងមើលងាយលោកប៉ាច្រើនណាស់តែចុងក្រោយម៉ាក់ក៏នៅតែរើសយកផ្លូវទៅតាមលោកប៉ា ម៉ាក់ជាគម្រូរបស់កូនណា! ឬម៉ាក់ចង់ឱ្យកូនរត់តាមឡាលីដែរ?>>
     អ្នកស្រីគីមស្ដាប់ឮសំឡេងអួលៗចេញពីមាត់កូនហើយក៏ស្ងាត់បន្តិច។គាត់គ្រាន់តែបារម្ភ ខ្លាចកូនគ្មានអនាគត ខ្លាចគេផ្ដល់ក្ដីសុខឱ្យកូនមិនបាន ព្រោះតែគាត់ធ្លាប់ឆ្លងកាត់នេះហើយទើបគាត់ប្រាប់កូន ណែនាំកូន
     <<ថ្ងៃស្អែកនាំគេមកជួបម៉ាក់!>>
     <<ម៉ាក់នឹងមិនថាអីឱ្យគេទេមែនទេ?>>
     <<ម៉ាក់ទៅហ៊ានថាស្អីទៅបើគេមិនខុស? តែកុំឱ្យម៉ាក់ដឹងណាថាពួកឯងទាំងពីរគ្រាន់តែសម្ដែងល្ខោនបោកប្រាស់ភ្នែកម៉ាក់នោះ>>
     ជេនមុខរីកឡើងវិញបន្តិច
     <<ចាស៎! កូនស្រលាញ់គ្នាមិនមែនសម្ដែងទេ ថ្ងៃស្អែកបើគេមិនរវល់កូននឹងនាំគេមក>>
     <<អឹម!>>
     និយាយដោះស្រាយគ្នាជាមួយអ្នកស្រីគីមរួចហើយ ជេនក៏ឡើងទៅបន្ទប់នាងទាំងក្នុងចិត្តភ័យអរដែលបានរួចខ្លួនមួយគ្រាទៀតហើយ។ថ្ងៃបន្តិចជេនក៏រៀបចំខ្លួនទៅរកឡាលីនៅឯហាងកាហ្វេរបស់គេ។ទៅដល់ក៏ឃើញគេកំពុងតែមមាញឹកមើលការខុសត្រូវលើបុគ្គលិក និងភ្ញៀវ។មើលទៅគេរវល់បែបនោះនាងក៏មិនហ៊ានចូលទៅរំខានបានត្រឹមលួចមើលពីចម្ងាយ គេនៅក្មេងទេតែមើលទៅម៉ត់ចត់ និងចាស់ទុំណាស់ មិនដូចនាងធ្វើអ្វីតាមតែអារម្មណ៍។
     ឡាលីដែលកំពុងជាប់រវល់នោះក្រលៀសភ្នែកមកឃើញជេននីកំពុងតែអង្គុយម្នាក់ឯងធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ ក៏អាចមានអារម្មណ៍ដឹងថានាងមករកគេ ទើបគេប្រញាប់បង្ហើយការងារនឹងអាលបានមកនិយាយនឹងស្រីចាស់ម្នាក់នេះ។
     <<សួស្ដីបងស្រី!>>
     ទៀតហើយ! ស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់មួយនេះបានតម្រង់បាញ់មន្តស្នេហ៍មកដាក់នាងទៀតហើយ។ជេនសំឡឹងគេភ្លឹកៗ រាល់ដងស្នាមញញឹមរាយមន្តស្នេហ៍រស់គេហាក់គ្មានប្រសិទ្ធិភាពលើនាងទេ ចម្លែកអីថ្ងៃនេះវាធ្វើឱ្យបេះដូងនាងលោតញាប់ប្លែកម្ល៉េះ?
     <<អឹម!>>
     <<មានការអីឬ?>>
     <<អង្គុយចុះសិនមក!>>
     ឡាលីអង្គុយចុះក្បែរជេនយ៉ាងកៀកតែនាងក៏ខិតខ្លួនឆ្ងាយពីគេបន្តិច។កាន់តែក្បែរនាងមានអារម្មណ៍ថាកាន់តែរំជើបរំជួល
     <<ហេតុអីខិតចេញ? ខ្ញុំចង់អង្គុយក្បែរបងណា៎>>
     ភាសានិយាយត្រង់ៗរបស់គេធ្វើឱ្យជេនមុខក្រហមងាំងដូចម្ទេសទុំ
     <<កុំ...កុំអីខ្ញុំផ្ដាសាយមិនចង់ឱ្យឯងឆ្លង!>>
     ម្រមស្រឡូនទាំងប្រាំរបស់ឡាលីបានលើកឡើងស្ទាបថ្ងាសនាងស្ទង់កម្ដៅ មុខគេម្ដងតឹងម្ដងធូរហាក់ដូចជាយកចិត្តទុកដាក់នឹងនាងណាស់អញ្ចឹង
     <<មិនសូវក្ដៅទេ! នេះបងមានលេបថ្នាំហើយនៅ?>>
     <<មិន...មិនអីទេ! បានហើយនិយាយរឿងយើងវិញ ថ្ងៃស្អែកនេះម៉ាក់ខ្ញុំចង់ជួបជាមួយនឹងឯង>>
     ឡាលីបើកភ្នែកធំៗមើលមុខនាងក្រមុំគាំងដូចរូបចម្លាក់
     <<ហើយបងឆ្លើយយ៉ាងម៉េច?>>
     <<គឺមកសួរឯងសិនហ្នឹងហើយ ទៅបានឬអត់?>>
     ឡាលីលេចស្នាមញញឹមលើមាត់ឡើងហើយក៏ឧទានជាមួយសម្ដីដ៏ទន់ភ្លន់
     <<ប្រាកដជាទៅហើយ ជួបម៉ាក់ក្មេកលើកដំបូងផងបងជួយរើសខោអាវឱ្យខ្ញុំផងបានទេ?>>
     ស្ដាប់ហើយចង់គ្រុនក្ដៅ ជេនក្រោកឈរវឹងឆ្លើយតបទាំងរដាក់រដុបធ្វើខ្លួនមិនត្រូវ
     <<បើមិនរវល់ទេ អញ្ចឹងចាំខ្ញុំជូនទៅរើសខោអាវ!>>
     ឡាលីលួចញញឹមពីក្រោយខ្នងនាងយ៉ាងប៉ប្រិម។មនុស្សស្រីម្នាក់នេះអៀនអញ្ចឹងទៅគួរឱ្យក្នាញ់ដល់ហើយ។
     មកដល់ផ្សារទំនើបជេនក៏ជូនឡាលីដើររើសខោអាវ នាងធានាលើគេគ្រប់យ៉ាង ថ្លៃចំណាយទាំងអស់ទុកឱ្យនាងជាអ្នកចេញចាត់ទុកថាជាថ្លៃឈ្នួលក្នុងការជួយសម្ដែងជាមួយនាង។គ្រប់កាយវិការ ការនិយាយស្ដីរបស់ជេនមិនបានរំលងពីក្រសែភ្នែករបស់ឡាលីឡើយ។គេមានអារម្មណ៍ថាមានក្ដីសុខដោយមិនដឹងខ្លួន ពេលមាននាងនៅក្បែរគេក៏សប្បាយចិត្ត ឃើញវត្តមាននាងពេលណាស្នាមញញឹមរបស់គេក៏លេចឡើងដោយហាមមិនបាន។វាហាក់ដូចជាមនុស្សស្រីម្នាក់នេះជាមូលហេតុនៃភាពរីករាយរបស់គេយ៉ាងដូច្នោះ។
     ក្រោយពីដើរផ្សារជាងពីរម៉ោងឡាលីក៏អង្គុយចុះទាំងញើសជោកថ្ងាស។អ្នកម្ដាយកូនអើយគេមិនដែលដើរផ្សារយូរដូច្នេះទេ! ជេនឃើញឡាលីអង្គុយដង្ហក់ខ្យល់ បែកញើសជោកខ្លួនដូច្នោះក៏ចាប់ផ្ដើមរអ៊ូទៀត
     <<នេះទើបតែទិញបានបន្តិចទេណាឡាលី! ប្រញាប់ឡើងនៅឥវ៉ាន់ច្រើនទៀតណាស់>>
     <<ថាម៉េច? តែ...>>
     រកតែគេនិយាយតវ៉ាមិនទាន់ ជេនអូសដៃគេដើរទៅមុខបន្តទៀតទាំងឥវ៉ាន់នៅក្នុងដៃរណេងរណោងដូចទីងមោង។ដៃគេមានតែពីរតែស្ពាយផង យួរផងដូចមាតាដៃមួយរយ។ដើរផ្សារម្ដងជាមួយនាងរៀងមួយជីវិត ចាំតែមើលចុះលើកក្រោយបើហៅគេមកស្លាប់ហើយឱ្យតែយ៉ាងៗនេះ។

#យមរាជ

រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់Where stories live. Discover now