<<ក្រអូបណាស់!>>
ឡាលីនិយាយថ្នមៗស្របពេលដែលបបូរមាត់គេទម្លាក់មកដល់ដើមទ្រូងជេននីដែលកំពុងតែច្រាលឡើងនៅចំពោះមុខគេ។មិនចាំយូរគេក៏ទាញទំពក់អាវក្នុងចេញហើយក៏ដោះវាគ្រវែងទម្លាក់ពីលើគ្រែមិនដឹងទិសដៅ គេនឹករាងកាយមួយនេះណាស់ ទោះពេលនេះគេមិនអាចមើលជើញតែគេក៏អាចចងចាំរូបភាពកាលពីពេលដំបូងដែលគេបំពាននាងដោយគ្មានការអនុញ្ញាត្តិ។នឹកដល់ពេលនោះឡាលីក៏ងើបមុខឡើងទៅថើបជញ្ជក់បបូរមាត់នាងវិញដោយភាពទន់ភ្លន់ និងផ្អែមល្ហែមព្រោះចង់សុំទោសនូវកំហុសមួយនោះ
<<ជេន! បងសុំទោសកាលពីពេលនោះផង>>
នាងដឹងថាគេកំពុងតែមានអារម្មណ៍ថាខុសតែគ្រប់យ៉ាងវាហួសទៅហើយ ម្យ៉ាងពេលនេះនាងក៏ក្លាយជាប្រពន្ធគេពេញសិទ្ធិដែររឿងអីនាងត្រូវនៅខឹងនឹងរឿងនោះទៀត?
<<ឈប់គិតពីវាទៀតទៅពេលនេះអូនជារបស់បងហើយទេតើ ឡាលី>>
<<អូនយល់ព្រមចេញពីចិត្តមែនទេ?>>
មាត់និយាយបណ្ដើរដៃក៏ធ្វើការបណ្ដើរ គេអូសម្រាមថើៗលើកំពូលភ្នំនាងអោយស្រស់ស្រីថ្ងួចថ្ងូរល្វើយៗតាមកម្លាំងដៃនោះ ហើយគេក៏ទម្លាក់វាស្រាលៗកាត់តាមពោះដ៏រាបស្មើមកប្រឡេះឡេវខោនាងធ្វើព្រងើយ
<<អ្ហឹម...>>
<<យប់នេះបងសុំធ្វើជាប្ដីពិតប្រាកដរបស់អូនបានទេ?>>
<<ចាស៎!>>
នាងឆ្លើយទាំងអារម្មណ៍ហោះហើរមិននៅក្នុងខ្លួន ភាពស្រើបស្រាលដែលម្រាមដៃដ៏វែងរបស់គេកំពុងតែផ្ដល់អោយនាងធ្វើអោយស្រស់ស្រីលាដៃខ្ញាំកម្រាលពូកខ្ទេចខ្ទីគ្មានប្រណី។ខោរបស់នាងទាំងក្រៅ ទាំងក្នុងមិនដឹងថារបូតទៅណាអស់ដោយរបៀបណានោះទេ ជេននីបើកភ្នែកព្រឹមៗឃើញឡាលីកំពុងតែអង្គុយនៅចន្លោះភ្លៅនាងជាមួយដៃដែលកំពុងតែរាវស្ទាបម្ដងបន្តិចៗមករកតំបន់ហាមឃាត់របស់នាង
<<ឡាលី....បង....បងចង់ធ្វើអីហ្នឹង?>>
គេមិនមាត់តែក៏អោនមុខទៅរកកន្លែងនោះយឺតៗជំនួសចម្លើយ។អណ្ដាតក្ដៅសើមបានលុកលុយកាត់មាត់ល្អាងភ្នំយ៉ាងគឃ្លើនស្របពេលដែលមានទឹកអម្រិតកំពុងតែហូរផ្សើមជោកមាត់ល្អាងផង
<<អ្ហាស...ឡាលី...អ្ហឹស>>
នាងបរិយាយពីអារម្មណ៍នោះមិនត្រូវ វាយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេតែរាងកាយនាងហាក់តបស្នងនឹងគេដោយគ្មានប្រកែក។ភាពស្រៀវស្រើបចាប់ដល់ក្បាលបណ្ដាលអោយនាងអត់ទ្រាំមិនបានរហូតពើងត្រគាកឡើងបណ្ដាលអោយតំបន់ខ្លះបុកប៉ះច្រមុះឡាលីម្ដងៗដែលជាហេតុធ្វើអោយនាងសឹងតែហោះហើបពីគ្រែ
<<អាស៎...អ្ហាៗៗ>>
នាងថ្ងូរញាប់ទៅៗតាមការគ្រលាស់អណ្ដាតរបស់ឡាលីរហូតដល់ចំណុចមួយដែលនាងទ្រាំលែងបានធ្វើអោយមានទឹកអ្វីម្យ៉ាងបានហូរចេញមកខ្ទាតប្រឡាក់ពេញមាត់របស់គេដោយអចេតនា។ជេននីស្ទុះក្រោកទាំងញ័រខ្លួនហូតយកក្រដាសមកជូតអោយគេទាំងស្លន់ស្លោ
<<អឹក...សុំទោសៗ...អូនគ្មានចេតនាទេឡាលី>>
ឡាលីញញឹមស្រស់ហើយក៏ចាប់ផ្ដួលនាងទៅគ្រែវិញមិនបង្អង់
<<ទើបដឹងថាវាផ្អែមដល់ម្ល៉ឹងហ្ន៎!>>
នាងក្រហមមុខដូចម្ទេសទុំ សូម្បីសំឡឹងគេចំក៏មិនហ៊ានៗរហូតដល់ឡាលីអោនមកថើបនាងយ៉ាងងប់ងល់ម្ដងទៀត។គេជ្រៀតខ្លួនចូលប្រឡោះភ្លៅនាងយ៉ាងទំនើងធ្វើអោយភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងប៉ះកកិតនឹងភាពទន់ជ្រាយគេយ៉ាងពេញលេញ
<<អ្ហាស...>>
សំឡេងថ្ងូរដើមកបានបន្លឺឡើងសារជាថ្មីរហូតដល់ឡាលីរំកិលខ្លួនពីយឺតទៅលឿនបង្កើតល្បឿនបញ្ឈេះកម្ដៅនៃភាពស្រៀវស្រើបអោយឡើងដល់ចំណុចកំពូលរហូតជេននីទម់ដៃទន់ជើងសូម្បីសំឡេងថ្ងួចថ្ងូរក៏ហាលែងឮ។
ឡាលីគេងអោបក្រសោបនាងក្នុងដើមទ្រូងព្រមទាំងថើបសក់នាងថ្នមៗដោយភាពពេញចិត្តពេញថ្លើមក្រៃលែង តែប៉ុណ្ណេះគេស្លាប់បិទភ្នែកជិតហើយលោកអើយ។
ព្រឹកឡើងពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងចូលតាមបង្អួចជះរស្មីចំផ្ទៃមុខមនុស្សស្រីពីរនាក់ដែលគេងអោបគ្នាស្អិតលើគ្រែ តែអ្នកដែលទទួលដឹងគឺមានតែជេននីប៉ុណ្ណោះត្បិតឡាលីមុនអាចទទួលដឹង ឬមើលឃើញអ្វីសោះឡើយ។រាងស្ដើងប្រឹងបើកភ្នែកទាំងមមីងមមាំងក្រោកអង្គុយដោយភាពឈឺឆ្អឹងឈឺឆ្អែង
<<អូនក្រោកហើយឬ?>>
ឡាលីដែលទើបនឹងក្រោកព្រោះភ្ញាក់នឹងភាពរើបម្រះរបស់ស្រស់ស្រីសួរនាងដោយសំឡឹងស្អកៗ
<<ចាស៎!>>
<<ហិហិ អូនកើតអីឬអត់?>>
គេអស់សំណើចដោយមិនដឹងថាមនុស្សស្រីបណ្ដូលចិត្តគេកំពុងតែសម្លក់គេសឹងជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកនោះទេ
<<សើចស្រួលណាស់! ចាំមើលគង់តែមានថ្ងៃអូននឹងសងសឹកវិញទេ>>
នាងថាអោយគេរួចក៏ដាក់ជើងរើសសម្លៀកបំពាក់ទៅដាក់ក្នុងកន្ត្រកបំណងយកទៅគក់ តែគ្រាន់តែងើបភ្លាមអារម្មណ៍ឈឺចាប់ត្រង់ចន្លោះភ្លៅនាងក៏ដឹងភ្លាម យប់មិញគេលេងនាងខ្លាំងណាស់ ដល់ថ្នាក់នាងអង្វរក៏មិនព្រមឈប់
<<អូយ!>>
ឡាលីស្រវេស្រវារាវរកជេននីដោយការបារម្ភពេលឮសម្រែកនាងហើយ
<<ជេន! អូនយ៉ាងម៉េចហើយហ្នឹង?>>
ពេលដែលចាប់នាងបានគេក៏ទាញនាងអោយមកអង្គុយក្បែរគេវិញទាំងជ្រួញចិញ្ចើម ព្រោះខ្លាចថានាងឈឺខ្លួនខ្លាំង
<<មានមុខមកសួរអូនទៀត យប់មិញអូនប្រាប់ថាអោយឈប់ៗៗ បងវិញគិតតែពីខំៗៗ ឥឡូវនេះដើរញ័រៗដូចមនុស្សជរាអ៉ីចឹង>>
<<ហិហិ បងសុំទោសគឺមកពីបងនឹកអូនពេកហ្នឹងណា ខានយូរហើយសុំម្ដងបង្រ្គប់ចិត្តនឹក>>
បង្រ្គប់ចិត្តនឹករបស់គេស្ទើរតែធ្វើអោយនាងសន្លប់ត្រឹមយប់មិញទៅហើយ គួរអោយខ្លាចណាស់
<<ហើយឥឡូវបាត់នឹកឬនៅ?>>
ឡាលីរឹតបន្តឹងដៃអោបនាងបណ្ដើរថើបស្មានាងបណ្ដើរដោយស្នាមញញឹមដែលមានក្ដីសុខបំផុត
<<នៅ! គ្មានថកងៃដែលបងមិននឹកអូនទេ បងចង់តែនៅក្បែរអូនគ្រប់ពេល គ្រប់នាទី គ្រប់វិនាទី គ្រប់ទីកន្លែង មិនថាពេលអូនទៅផ្ទះបាយ ទៅផ្សារ ឬទៅបន្ទប់ទឹកក៏បងចង់តែទៅតាមដែរ>>
នាងញញឹមតបដោយភាពហួសចិត្តនឹងក្ដីរលឹករបស់គេ តែយ៉ាងណានាងក៏សប្បាយចិត្តដែលនេះជាអ្វីដែលបេះដូង និងអារម្មណ៍ដែលនាងត្រូវការ ក៏ដូចជាស្វែងរកកន្លងមកដែរ។ទោះគេពិការ មិនអាចមើលឃើញនាង តែនាងក៏នៅតែមានក្ដីសុខ នាងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងសំណាងជាងស្រីដទៃទៀតទាំងអស់ក្នុងលោកនេះដែលមានគេដៃគូរួមជីវិត។ពេលនេះគេគឺជាប្ដីរបស់នាងពេញសិទ្ធ ពេញបេះដូង ពេញថ្លើមប្រមាត់ហើយ នាងនឹងថែរក្សាក៏ដូចជាមើលថែគេពេញមួយជីវិតនេះមិនអោយគេឃ្លាតឆ្ងាយពីនាងម្ដងទៀតឡើយ។
ស្នេហាដែលអូនមានអោយបងមិនមែនស្ថិតលើរាងកាយ រូបសម្រស់ អវយវៈ ឬពាក្យសម្ដីឡើយ តែវាចេញពីបេះដូងអូនហើយឆ្ពោះទៅបេះដូងកាន់បេះដូងបង ហើយស្នេហានេះវាគឺជាភាពអមត:ដែលអូនផ្ដល់អោយបងជាកាដូនៃជីវិត។
YOU ARE READING
រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់
Romanceស្ហេន ឡាលី ជាព្រះនាងតែម្នាក់គត់នៃប្រទេសអ៉ីតាលី ត្រូវបានមនុស្សស្រីម្នាក់ទួញសោកសុំអង្វរឱ្យជួយបន្លំភ្នែកគ្រួសារដោយយកការរៀបការក្លែងក្លាយមកបាំងមុខ។តែនាងមិនបានដឹងឡើយថា ស្ហេន ឡាលីម្នាក់នេះជាអ្នកណា។ការរៀបការក្លែងក្លាយដែលគ្មានអ្នកណាទៅបំពានជីវិតឯកជនក្រោយពីរៀប...
