រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់

រឿង លោកប្តីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់ ភាគបញ្ចប់

     <<ឡាលីក្រោកឡើង! ភ្លឺហើយ!>>
     ម្រាមស្រឡូនចាប់ទាញអង្រួនកាយអ្នកម្ខាងទៀតដែលដេកឃ្លុំភួយអោយក្រោក។ឡាលីបើកភ្នែកទាំងមមីងមមាំង បានបន្តិចគេក៏អង្គុយស្ងៀមសំឡឹងទៅជុំវិញខ្លួនជាពិសេសគឺមើលទៅមុខរបស់ជេននី
     <<ជេន! អូន...មុខអូន...>>
     គេនិយាយទាំងរដាក់រដុប ជេននីឈរជ្រួញចិញ្ចើមមើលមុខគេទាំងខ្លួនមានតែកន្សែងពោះគោតូចមួយបិទបាំងខ្លួនប្រាណដ៏ល្វតល្វន់របស់នាង
     <<បងថាម៉េច?>>
     នាងសួរគេបញ្ជាក់ព្រោះឃើញកាតវិការគេដូចខុសប្លែករាល់ដង ក្រសែភ្នែកគេភ្លឺថ្លាប្រៀបដូចជាកំពុងតែមើលឃើញ។ឡាលីស្រវាចាប់ទាញរាងតូចផ្ដួលនាងមកលើគ្រែមួយរំពេច
     <<ឡាលី! បងធ្វើអីហ្នឹង?>>
     <<ភ្នែកបង...បងមើលឃើញតិចៗហើយ>>
     <<ហ្អាស? ពិតមែនហ្អេស?>>
     ឡាលីងក់ក្បាលទាំងញញឹមរីកមាត់ ជេននីឯណេះសប្បាយចិត្តជួសនាងសើចបញ្ចេញស្នាមញញឹមដោយភាពរីករាយ តែបានបន្តិចមាងក៏ត្រូវភ័យស្រឺតពេលដែលឡាលីចាប់ទាញកន្សែងដែលនៅលើខ្លួនរបស់នាងបោះគ្រវាត់ទៅម្ខាង
     <<ឡាលី...អុប>>
     មិនអោយនាងនិយាយទាន់ឡាលីក៏ថើបជញ្ជក់មាត់នាងយ៉ាងស្អិតរមួត។ក្រោកពីដំណេកភ្លាមរឿងល្អក៏កើតឡើង គេខានឃើញមុខប៉ោងៗដ៏គួរអោយស្រលាញ់របស់នាងយូរហើយ គេនឹកខ្លាំងណាស់ បបូរមាត់គេថើបបង្អូសលើមុខរបស់នាងថ្នមៗដោយក្ដីស្រលាញ់មុននឹងបន្ទាបចុះមកដល់គល់កហើយក៏ធ្លាក់មកដល់គល់ទ្រូង
     <<បងទៅងូតទឹកសិនទៅ!>>
     ជេននីគោះស្មាគេតិចៗដេញអោយឡាលីទៅងូតទឹក តែមកដល់ចំណុចនេះទៅហើយចាំរួចចាំងូតទឹកក៏បាន។ឡាលីចាប់ដៃនាងមកដាក់លើករបស់ខ្លួនហើយក៏ចាប់ផ្ដើមបឺតជញ្ជក់លើដើមទ្រូងទាំងគូរដ៏ទ្រលុកទ្រលន់ដោយក្ដីស្រេកឃ្លាន។ភាពរោលរាលឆេះឡើងក្នុងចិន្ដាបណ្ដាលអោយកាយក្ដៅហែងបញ្ចេញតំណក់ញើសជាមួយកម្ដៅព្រមគ្នា
     <<បងពិតជាចូលចិត្តពេលអូនបញ្ចេញសម្លេងនោះណាស់!>>
     ថាចប់គេក៏ប្រើអណ្ដាតក្ដៅសើមរបស់ខ្លួនទៅប្រថាប់លើចុងស្រួចនៃកំពូលភ្នំរបស់ជេននីធ្វើអោយនាងព្រឺព្រួចបះរោមច្រូងច្រាងពេញខ្លួន។ដៃទាំងដប់ស្រវាខ្ញាំពូក នាងខាំបបូរមាត់ប្រឹងទប់សំឡេងនៅដើមកមិនហ៊ានបញ្ចេញ
     <<អូនចង់អោយបងឮមែនទេ?>>
     ឡាលីនិយាយតិចៗតែសំឡេងគេប្រែជាសិចស៉ីក្នុងកម្រិតផ្សេងដាស់អារម្មណ៍ជេននីអោយកាន់តែក្ដៅឆួលខ្លាំងឡើង។ឡាលីបង្អូសអណ្ដាតខ្លួនរហូតមកក្រោមចំតំបន់ហាមឃាត់ទើបគេឈប់ចត ដៃទាំងសងចាប់លើកជើងរបស់ជេននីមកដាក់លើស្មារបស់គេដោយភាពទាក់ទាញមុននឹងឡាលីបន្ទាបអណ្ដាតខ្លួនទៅរកមាត់ល្អាងដែលសើមជោកដោយទឹកអម្រិត
     <<អ្ហាស...>>
     ស្រស់ស្រីញោចខ្លួនថ្ងូររហឹស ត្រគៀកក៏ពើងម្ដងឡើងម្ដងចុះតាមចង្វាក់នៃការគ្រលៀសអណ្ដាតរបស់ឡាលី។លុះមួយសន្ទុះធំពោះរបស់ជេននីក៏ចាប់ផ្ដើមញ័រ នាងគៀបជើងទាំងសងខាងនឹងក្បាលឡាលីប្រឹងទប់អ្វីម្យ៉ាងដែលប្រុងនឹងចេញមកពីក្នុងខ្លួនតែទប់មិនជាប់។ទឹកខាប់សៗធ្លាយចេញពីក្នុងល្អាងនាងដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ឡាលីក្រោកអង្គុយទាំងមានទឹកនោះប្រឡាក់ជាប់គែមមាត់
     <<បងលេងហួសព្រំដែនពេកហើយឡាលី!>>
     ជេននីច្រានរាងខ្ពស់អោយដេកទៅលើគ្រែវិញមុននឹងទាញក្រដាសមកជូតសម្អាតមាត់របស់គេ។លុះរួចរាល់នាងក៏ចាប់ផ្ដើមលូកអង្អែលទ្រូងគេវិញមួយៗជាមួយនឹងការថើបថើៗទៅក្បែរត្រចៀកឡាលី
     <<អូនមិនដែលបែបនេះទេ!>>
     <<ចុះពេលនេះអូនយ៉ាងម៉េច?>>
     <<អ្ហា...>>
     ឡាលីញោចខ្លួនកន្ត្រាក់បន្តិចពេលដែលដឹងដល់នូវម្រាមមួយគូកំពុងតែរត់ប្រដេញលើកូនស្រីរបស់គេ។វាចាប់ផ្ដើមប្រជ្រៀតចូលរហូតដល់ខាងក្នុងយ៉ាងរលូនតាមរយ:ភាពសើមដែលកើតឡើងដោយសារអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ជោល។ឡាលីដកដង្ហើមញាប់ៗមុននឹងហែកជើងធំជាងមុនទទួលយកការប៉ះពាល់របស់ភរិយាខ្លួន
     <<ព្រះអើយ...ជេននីអូនទៅរៀនចេះមកពីណា?>>
     <<បងជាអ្នកបង្រៀនអូននោះអី!>>
     ថាបណ្ដើរនាងក៏បន្ថែមចលនាដៃញាប់ទៅៗបណ្ដើរ ឡាលីថ្ងូរលាន់ពេញបន្ទប់ដោយភាពពេញចិត្ត។លុះដល់នាទីដែលចំណុចកំពូលបានចាប់ផ្ដើមឡាលីក៏ស្ទុះចាប់ទាញជេននីមកបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់យ៉ាងកម្រោល គេអោបនាងក្នុងទ្រូងណែនទៅៗប្រៀបដូចជាចង់អោយខ្លួនគេរលាយសាច់មួយនឹងនាងដូច្នោះ
     <<បងស្រលាញ់អូនឮទេ?>>
     <<អូនក៏ស្រលាញ់បងដូចគ្នា ស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់!>>
     ក្រោយពីបេសកកម្មពេលព្រឹកបានបញ្ចប់ឡាលីក៏បាននាំជេននីចេញទៅដើរលេងនៅខាងក្រៅ។ដំណើរកម្សាន្តរបស់គេគឺបែបធម្មតា ព្រោះឡាលីមិនសូវជាចូលចិត្តបង្ហាញមុខមាត់ស្រលាប់ទៅហើយ។រាងខ្ពស់ឈរកាន់កាបូបអោយជេននីទាំងស្នាមញញឹម គេមើលឃើញរាងច្បាស់ជាងមុនហើយគ្រាន់តែមើលឆ្ងាយមិនទាន់ឃើញប៉ុណ្ណោះ
     <<អានេះស្អាតទេ? បងមើលទៅសមនឹងអូនឬអត់?>>
     ជេននីលើកដង្កៀបគាបសក់រូបទន្សាយមួយមកពាក់លនឹងសក់របស់ខ្លួនហើយអោយគេជាអ្នកមើល។ឡាលីមើលទាំងភ្នែកព្រិចខ្ញាំហើយដើរចូលមកជិតនាង
     <<អូនសាកសមនឹងវាទាំងអស់ហ្នឹងតែបងថាអាមួយនេះស្អាតជាងគេ!>>
     គេចាប់ដង្កៀបរូបខ្លាឃ្មុំមកពាក់អោយនាងរួចញញឹមយ៉ាងពេញចិត្ត
     <<ស្អាតណាស់! ប្រពន្ធបងទោះយ៉ាងណាក៏ឃើញស្អាតដែរ បើស្រាតរឹតតែស្អាតជាងនេះទៅទៀត>>>
     គេខ្សិបដាក់ត្រចៀកនាងធ្វើអោយជេននីលូកដៃក្ដិចគេទាំងមុខក្រហម។
     <<បងនិយាយអីឆ្កួតៗហ្នឹងហ្អាស!>>
     <<ហាសហាស! បងនិយាយលេងទេតែក៏ពិតមែនទេតើ>>
     ពួកគេទាំងពីរអ្នកសើចឡើងព្រមគ្នាដោយភាពរីករាយ នេះជាកំណត់ហេតុនៃជីវិតរបស់ពួកគេ ឡាលីអង្អែលក្បាលជេននីថ្នមៗហើយក៏ថើបសក់នាងតិចៗ។ក្រសែភ្នែកគេសំឡឹងទៅនាងដោយខុសពីអ្នកផ្សេងជានិច្ច គ្មានអ្នកណាម្នាក់ដែលគេសំឡឹងដូចនាងនោះទេ
     <<ទៅខាងនោះទៀតតោះមានគេលក់របស់ច្រើនទៀតណាស់!>>
     <<អូខេ!>>
     ឡាលីកាន់ដៃបណ្ដើរភរិយាសំណព្វចិត្តទៅកាន់ផ្លូវម្ខាងទៀតជាមួយស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាតនៅលើផ្ទៃមុខ។នៅម្ខាងផ្លូវមួយទៀតព្រះអង្គម្ចាស់ស្ហេនដែលជាបិតារបស់គេបានត្រឹមលួចញញឹមមើលទៅកូនស្រីកំពុងចំណាយពេលជាមួយនឹងមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ដោយក្រសែភ្នែករីករាយ។
     <<យើងខានឃើញឡាលីញញឹមបែបនេះយូរហើយ!>>
     <<ម្ចាស់អ៊ំគិតថាគាត់មានក្ដីសុខហើយឬនៅពេលនេះ?>>
     អាល់ដាន់ដែលអង្គុយក្បែរទ្រង់និយាយឡើងទាំងចោលភ្នែកមើលទៅឡាលី និងជេននីផង
     <<ប្រាកដហើយ!>>
     <<ខ្ញុំវិញមិនដឹងថាពេលណាទេទើបបានជួបនឹងដៃគូជីវិតដូចជាគាត់នោះ ហាសហាស>>
     <<ក្មួយប្រុសយើងជាប្រុសង្ហា មិនខ្វះទេស្រីតាមស្រលាញ់នោះមិនបាច់ភ័យទេ ហាសហាស>>
     <<សង្ឃឹមថានឹងបានជួបឆាប់ៗទៅចុះ!>>
     ទាំងអ៊ំទាំងក្មួយនាំគ្នាសើចដោយសំណើចរីករាយ ពួកគេខានសើចបែបនេះយូរហើយពេលនេះក៏មានអារម្មណ៍ថាធូរស្បើយពីទុក្ខកង្វល់ជាងមុន។ថ្ងៃនេះសើចបានក៏សើចសិនទៅ បើថ្ងៃស្អែកមានរឿងអីយើងក៏មិនស្ដាយក្រោយ ពេលខ្លះបែងចែកថ្ងៃនេះ និងថ្ងៃស្អែកបានដាច់ស្រឡះទើបយើងមិនងាយខូចចិត្ត និងកើតទុក្ខ។